Στη μακάβρια λίστα του θανάτου που έχουν ανοίξει στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη εφοπλιστές και εργολάβοι, στις 24 Νοέμβρη προστέθηκε και ο 52χρονος καθαριστής Αντώνης Παπαθανασίου. Είναι ο 3ος νεκρός που θρηνεί η Ζώνη το 2007 και ο 28ος της τελευταίας 10ετίας. Ο εργάτης «ξέφυγε» από το πατάρι (στρίνγκερ) της «Νο 12» δεξαμενής καυσίμων του φορτηγού πλοίου «ΕΛΕΝΑ», ναυλωμένου από την πολυεθνική μεταφορική εταιρεία MSC και αφού «μέτρησε» 5 μέτρα έπεσε στον πάτο όπου και ξεψύχησε. Την ώρα της δουλιάς, σύμφωνα με μαρτυρίες συναδέλφων του, δεν υπήρχε ο κατάλληλος φωτισμός και το απαραίτητο προστατευτικό κιγκλίδωμα στο στρίνγκερ.

Τέσσερις μέρες μετά, την περασμένη Τετάρτη, ο 55χρονος σωληνουργός Κώστας Χατζηγιαννάκης έκανε επίσης βουτιά στο κενό στη «Νο 2» δεξαμενή καυσίμων του φορτηγού πλοίου «ΑΝΓΚΟΡΑ». Ευτυχώς, αυτός στάθηκε τυχερός. Τη γλίτωσε με έναν σπασμένο ώμο. Είχε αναγκαστεί να κάνει τον «ακροβάτη» σε σκαλωσιά που είχε στηθεί χωρίς να έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα.

Οι δεκάδες νεκροί και οι εκατοντάδες σακατεμένοι της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, όπως οι δύο τελευταίοι εργάτες, αποδεικνύουν με το αίμα τους την έλλειψη μέτρων ασφαλείας, την εντατικοποίηση και την άγρια εκμετάλλευση. Ωστόσο, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, συνεπείς στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου, κόβουν και ράβουν νόμους, συνδιαμορφώνουν συνολικά μία πολιτική που τινάζει στον αέρα βαπόρια και ανθρώπινες ζωές, που βλέπει ως «παράπλευρη απώλεια» το σκοτωμό του εργάτη. Το θέμα είναι να αυξάνουν τα κέρδη τους οι εφοπλιστές, οι μεγαλοεργοδότες.

Ενα τέτοιο νομικό τερατούργημα, με τον τίτλο «Μητρώο Επιχειρήσεων Ναυπήγησης, Μετατροπής, Επισκευής και Συντήρησης Πλοίων», ψηφίστηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ στη Βουλή στις 13 του περασμένου Μάρτη. Πρόκειται για νομοθέτημα, που, όπως καταγγέλλουν τα σωματεία της Ζώνης, ανάβει «το πράσινο φως στους εργολάβους και στους εφοπλιστές να δημιουργήσουν "σύγχρονα κρεματόρια"». Ηδη, από την ψήφισή του, η Ζώνη «μετράει» 3 νεκρούς. Αλλωστε, από τον περασμένο χρόνο οπότε και έγινε γνωστό το νομοσχέδιο που ετοίμαζε η κυβέρνηση, τα σωματεία της Ζώνης προειδοποιούσαν για τις συνέπειες, απαιτώντας την άμεση ανάκλησή του.

Στόχος της κυβέρνησης με αυτό το νόμο είναι να υπονομεύσει ό,τι έχουν κατακτήσει εδώ και δεκαετίες οι εργατοτεχνίτες με αγώνες και αίμα, τόσο σε ό,τι αφορά τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, όσο και σε ό,τι αφορά το δικαίωμά τους να γυρίζουν από το μεροκάματο στα σπίτια τους ζωντανοί και αρτιμελείς.

Ο νόμος - ο οποίος, εκτός από τους εργατοτεχνίτες, έχει επιπτώσεις και στους ναυτεργάτες - δίνει και ένα ακόμα ισχυρό πλήγμα στα ασφαλιστικά ταμεία και κυρίως στο ΙΚΑ, αναστέλλοντας μέχρι το 2008 τα χρέη των επιχειρήσεων του κλάδου.

Πιο συγκεκριμένα, κάτω από τις δυναμικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1998 αναγκάστηκε να ψηφίσει το ν. 2642 για το μητρώο των επιχειρήσεων, που, παρά τις σοβαρότατες και σκόπιμες ελλείψεις, περιλάμβανε ορισμένα από τα αιτήματα των εργατών. Οπως αναμενόταν, ο νόμος έμεινε ουσιαστικά ανενεργός. Η κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας στο πρόσφορο έδαφος που της άφησε το ΠΑΣΟΚ, άλλαξε πλήρως τον προηγούμενο νόμο και ικανοποίησε κάποιες από τις «πάγιες» αξιώσεις εφοπλιστών και επιχειρηματιών.

Με το Αρθρο 3, όπου καθορίζεται ποιοι δικαιούνται να εκτελέσουν εργασίες σε χώρους ναυπηγοεπισκευής, ο νόμος δίνει τη δυνατότητα στους εφοπλιστές είτε να χρησιμοποιούν το πλήρωμα για επισκευαστικές εργασίες των πλοίων, οι οποίες χαρακτηρίζονται εργασίες «συντήρησης», είτε να ναυτολογούν εργαζόμενους και να τους παρουσιάζουν ως ναυτεργάτες, σπάζοντας έτσι τα μεροκάματα, τις συμβάσεις και επιβάλλοντας καθεστώς «μαύρης εργασίας».

Στα Αρθρα 5 και 6, που αναφέρονται στις κατηγορίες των επιχειρήσεων που μπορούν να εγγραφούν στο Μητρώο, στη διαδικασία και στα δικαιολογητικά εγγραφής, καταργείται ό,τι ίσχυε μέχρι τώρα, όπως ο αριθμός των ημερομισθίων που θα πρέπει να παρουσιάζουν οι επιχειρήσεις κάθε έτος για να φαίνεται ότι λειτουργούν. Οι επιχειρήσεις για να εγγραφούν στο Μητρώο δε χρειάζεται να ανήκουν αποδεδειγμένα σε κάποια κατηγορία (π.χ. μηχανουργείο, ελασματουργείο, ή συνεργείο αμμοβολών), να παρουσιάζουν κύκλο εργασιών και να έχουν μόνιμη έδρα και μόνιμο εξοπλισμό! Ενα απλό εργαλείο αρκεί για να χαρακτηριστεί οποιοσδήποτε ως ...«επιχείρηση»!