Το μέγεθος της αυθαιρεσίας των κάθε μορφής επιχειρήσεων, οι οποίες δε διστάζουν να οικειοποιούνται θαλάσσιο χώρο, με την ανοχή - ή και συγκάλυψη - των αρμόδιων αρχών, αναδεικνύει ερμηνευτική εγκύκλιος που έδωσε στη δημοσιότητα χτες η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών. Θέμα της εγκυκλίου η δυνατότητα τοποθέτησης πλωτών εξεδρών επιφάνειας έως 100 τ.μ. για εποχική χρήση μέχρι έξι μηνών στο θαλάσσιο χώρο...

Η εγκύκλιος, ερμηνεύοντας σχετικό νόμο του 2001, αναφέρει ότι είναι δυνατή η κατασκευή και εγκατάσταση πλωτών εξεδρών μέχρι 100 τ.μ., για περίοδο έως και έξι μήνες, για την εξυπηρέτηση θαλάσσιων μέσων αναψυχής (σκι, τζετ σκι) για λόγους ασφαλείας των λουομένων, καθώς επισημαίνεται ότι οι εγκαταστάσεις αυτές είναι προτιμότερο να μη βρίσκονται στην ακτογραμμή. Προσθέτει όμως ότι σε καμία περίπτωση οι πλωτές εξέδρες δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εστιατόρια ή κέντρα αναψυχής...

Η επισήμανση αυτή, διά της ατόπου απαγωγής, οδηγεί στο συμπέρασμα της λειτουργίας πλωτών εστιατορίων... Ενδεικτικό των προθέσεων είναι ότι στη συνέχεια γίνεται αναφορά σε απόφαση του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, σύμφωνα με την οποία είναι δυνατή η κατασκευή πλωτών εξεδρών, με την επίκληση λόγων ανωτέρας βίας (αναφέρει ως παράδειγμα τις ιδιαίτερα δυσμενείς καιρικές συνθήκες) και στιγμιαία για την απλή αποεπιβίβαση επιβατών από και προς την ξηρά, εφόσον όμως δεν παραβλάπτονται οι σκοποί για τους οποίους τοποθετήθηκαν αυτές... Και πάλι αφήνει να υπονοηθεί ότι καταστρατηγούνται οι σχετικές διατάξεις.

Τέλος, ενώ ο σχετικός νόμος προβλέπει ότι πλωτές εξέδρες μπορούν να λειτουργήσουν μόνο 6 μήνες το χρόνο, στη συνέχεια αναιρεί τη σχετική διάταξη, επισημαίνοντας ότι «σε κάθε περίπτωση πάντως που κάποια από τις συναρμόδιες υπηρεσίες έχει γνωμοδοτήσει για χρονικό διάστημα άνω του ενός έτους δεν απαιτείται να γνωμοδοτήσει εκ νέου για χρονικό διάστημα που καλύπτεται ήδη από την προγενέστερη γνώμη της»!

Με άλλα λόγια, αντί η κυβέρνηση να επιβάλει τις προβλεπόμενες κυρώσεις που προβλέπουν οι καπιταλιστικοί νόμοι του ελληνικού κράτους, σε όσους επιχειρηματίες έχουν καταπατήσει θαλάσσιο χώρο, εκμεταλλευόμενοι και τα παραθυράκια της σχετικής νομοθεσίας, με την παραπάνω εγκύκλιο όχι μόνο δεν ξεκαθαρίζει την κατάσταση, αλλά την περιπλέκει ακόμη περισσότερο προς όφελος των κάθε είδους καταπατητών.