- Γεια σου, μπαρμπα - Μήτσιο.

- Γεια σου κι ισένα.

- Τι χαμπάρια;

- Καλά.

- Τι λες, μπαρμπα - Μήτσιο, για όλα αυτά που λένε, τόσες μέρες, στις τηλεοράσεις;

- Χαζουμάρις, λεν. Ολοι ασχολείστι μι του Ζαχόπουλου και την τσούπρα τ'. Ενα σουβαρό θέμα δεν άκ'σα.

- Μα, αυτό το ζήτημα είναι στην επικαιρότητα.

- Που ανέφκι του λίπασμα 80% δεν είνι στην επικαιρότητα, όπως τη λες; Που οι αγρότες δεν έχουμι παράδις ούτε για του ψουμί τσ' μέρας, ούτε για του γιατρό, τα φάρμακα, δεν είνι ζήτημα;

- Είναι, δε λέω.

- Τότε γιατί δεν τα λεν οι τηλεοράσεις και δεν τα γράφουν οι εφημερίδις;

- Φαίνεται δεν τους ενδιαφέρουν.

- Ενδιαφέρουν όμως, ιμένα κι όλους τσ' αγρότες.

- Ε, καλά.

- Τι καλά και καλάθια; Για πέταμα είμαστι ιμείς;

- Οχι, δε λέω.

- Για πε μ', τώρα, γιατί τσακώνιστι ισείς οι δημουσιογράφοι, σαν τα σκλιά στου τρόγαλου; Εχιτι διαφορές μεταξύ σας ή σας βάζουν άλλοι να μαλλιοτραβιέστι;

- Είναι και δημοσιογράφοι μπλεγμένοι σ' αυτή την υπόθεση.

- Ε, πέστο, ντε!

- Και θα απολογηθώ εγώ για τον Θέμο, το Μάκη, τον Χίο, την Τρέμη, τον Καψή, τον Πρετεντέρη;

- Α, είναι πολλοί που μπλέκουντι. Γουρνουκούμασου την κάνατι τη δημοσιογραφία. Η μπόχα βγαίν' από παντού και δεν ξέρουμι από πού μας έρχιτι.

- Εχεις διέξοδο, μπαρμπα - Μήτσιο. Να διαβάζεις τον «Ριζοσπάστη» και να παρακολουθείς τον «902».

- Μωρέ, καλά τα λέτι ισείς, αλλά ποιος σας ακούει;

- Οποιος θέλει, μπορεί.

- Δίκιου έχς, αλλά είνι κι η συνήθεια. Είνι κι ότι οι άλλοι κάνουν μεγάλου ντόρου και σι τραβάν να τσ' δεις.

- Εμ...

- Αντε, κάτσι, τώρα, να πιούμι κάνα τσίπρου.

- Δε θέλω, μπαρμπα - Μήτσιο, με βλάβει.

- Δε βλάβ' του τσίπρου, άλλα βλάβουν...