Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, αφού συζήτησε την πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται μετά τις βουλευτικές εκλογές της 16ης Σεπτέμβρη 2007, κατέληξε στις παρακάτω εκτιμήσεις:
Δικαιώνεται επίσης το ΚΚΕ, που έγκαιρα υποστήριξε ότι βρίσκονται σε εξέλιξη σχεδιασμοί της αστικής τάξης να αναμορφωθεί το πολιτικό σύστημα. Να δημιουργηθούν διπολικά σχήματα, αν ο δικομματισμός πάψει να προσφέρεται ως πιο κατάλληλο μέσο για τη χειραγώγηση των λαϊκών δυνάμεων, για την αναχαίτιση ριζοσπαστικών διεργασιών που αναπτύσσονται στην εργατική τάξη και σε λαϊκά στρώματα.
Η ΚΕ του ΚΚΕ καλεί ιδιαίτερα τις νέες γενιές της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, της μικρομεσαίας αγροτιάς, τους νέους και τις νέες, μαθητές, φοιτητές, σπουδαστές, να αναλάβουν το δικό τους ρόλο στο πλευρό της εργατικής τάξης, όλων των λαϊκών δυνάμεων, για την επιβολή μιας άλλης πορείας, αντίστοιχης με την κοινωνική προσφορά τους ως παραγωγών όλου του πλούτου που παράγεται. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία έχουν να περιμένουν μόνο χειροτέρευση της ζωής τους, όσο συνεχίζεται η σημερινή κατάσταση, με την ίδια ή άλλη μορφή.
Η απάντηση που πρέπει να δοθεί στην πλουτοκρατία και στα κόμματά της, σε κάθε επίδοξο «αναμορφωτή» του πολιτικού συστήματος, είναι: Αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ του ΚΚΕ, συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου, πάλη για τη Λαϊκή Εξουσία. Αυτήν την προοπτική σαλπίζει το ΚΚΕ.
Η ανησυχία των ηγεσιών του δικομματισμού και του κεφαλαίου μεγαλώνει, γιατί συναντούν δυσκολίες να προωθήσουν ταχύρυθμα τις συνδυασμένες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις και γιατί διαπιστώνεται αδυναμία να εγκλωβίσουν την αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια. Οι δυσκολίες και τα διλήμματά τους αυξάνονται, καθώς στις επιλογές και στις λύσεις, που επιδιώκουν, ασκούν σοβαρή επίδραση και οι ανταγωνισμοί των διεθνών επιχειρηματικών ομίλων και, γενικότερα, των ξένων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στην περιοχή.
Η ΚΕ του ΚΚΕ εκτιμά ότι η σημερινή κατάσταση δίνει τη δυνατότητα στους μισθωτούς εργαζόμενους, να παρέμβουν αποφασιστικά στις πολιτικές εξελίξεις, να τις καθορίσουν με βάση τα δικά τους άμεσα και μακροπρόθεσμα συμφέροντα.
Το ΚΚΕ τήρησε και τηρεί με συνέπεια τη διαβεβαίωση που έδωσε αμέσως μετά τις εκλογές, ότι θα πρωτοστατήσει με νέα δύναμη για εξελίξεις προς όφελος των εργαζομένων. Βρίσκεται στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα, δίνει κουράγιο και αισιοδοξία, αναδείχνει τη δύναμη που έχει ο λαός.
Στρέφεται εναντίον του λαού η δρομολόγηση και διαμόρφωση κεντροαριστερών σεναρίων. Αποδείχτηκαν οδυνηρές για τους λαούς της Ιταλίας, της Γαλλίας, χρήσιμες, όμως, για το κεφάλαιο, οι δήθεν εναλλακτικές κυβερνητικές λύσεις.
Οι «αριστερές συμμαχίες», που προβάλλει υποκριτικά ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ, οδηγούν αποδεδειγμένα στην ενσωμάτωση και την υποταγή του λαϊκού κινήματος, στον εξωραϊσμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Στην πολιτική του δεν υπάρχει κανένα μέτρο που να θίγει το κύριο, τη δύναμη και την εξουσία του κεφαλαίου. Συγκαλύπτει την ουσία της πολιτικής του και υποστηρίζει ότι υπάρχουν λύσεις που εξυπηρετούν και τους μεγαλοεπιχειρηματίες και την εργατική τάξη, το λαό.
Ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα αφερέγγυο. Καιρό τώρα υποκλίνεται στο «μονόδρομο» του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και της κεντροαριστεράς. Συνεργάζεται με το ΠΑΣΟΚ σε δήμους, σε νομαρχίες, στο συνδικαλιστικό κίνημα. Τώρα, χρησιμοποιεί αριστερή φρασεολογία για να κρύψει την ουσία των στόχων του. Καλλιεργεί αυταπάτες ότι ο συσχετισμός των δυνάμεων μπορεί να αλλάξει από «πάνω» υπέρ του λαού. Αντιτίθεται στο ισχυρό λαϊκό κίνημα, στην κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα, στην οργάνωση του λαού.
Μέρος των διπολικών σεναρίων, από άλλη αφετηρία, είναι και ο ΛΑ.Ο.Σ., που επανειλημμένα έχει εκφράσει την επιδίωξή του να στηρίξει αστική κυβέρνηση συνεργασίας. Ενώ υποστηρίζει την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής, δημαγωγεί ασύστολα με ψευδεπίγραφα «αντιιμπεριαλιστικά» συνθήματα, ανάμεικτα με εθνικισμό και ρατσισμό. Παράλληλα, επιδίδεται σε συνεχείς προβοκάτσιες κατά του ΚΚΕ.
Τον πραγματικό ταξικό της αντίπαλο η πλουτοκρατία τον βλέπει στην πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, στη μαχητική δράση που συγκρούεται επί της ουσίας με την πολιτική του κεφαλαίου. Στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ η πλουτοκρατία βλέπει τον κίνδυνο να ναυαγήσουν τα αντιλαϊκά σενάρια που επιχειρεί να διαμορφώσει.
Στην ίδια κατεύθυνση των αντιλαϊκών σεναρίων αξιοποιούνται και τα διάφορα σκάνδαλα και το νοσηρό κλίμα που διαμορφώθηκε με την παρέμβαση και των αστικών ΜΜΕ.
Οι λαϊκές δυνάμεις δεν πρέπει να έχουν καμία εμπιστοσύνη στις διακηρύξεις υπέρ της διαφάνειας και της κάθαρσης, που ακούγονται από την πλουτοκρατία, τα κόμματά της και τα ΜΜΕ. Αυτές οι δυνάμεις δεν μπορούν, ούτε θέλουν να αντιμετωπίσουν τη σήψη. Εντελώς υποκριτικά επιχειρούν να εμφανιστούν ως δυνάμεις εξυγίανσης. Η διαφθορά και η σήψη μεγαλώνουν όσο αυξάνεται η συγκέντρωση του πλούτου. Ο παρασιτισμός δημιουργείται από το μονοπωλιακό κεφάλαιο που κυριαρχεί σε όλους τους τομείς. Τα υπερκέρδη απαιτούν αντιδραστικές αναπροσαρμογές παντού, μίζες, εξαγορά, απάτες, εγκλήματα.
Ο λαϊκός παράγοντας μπορεί και πρέπει να αξιοποιήσει τη συσσωρευμένη εμπειρία από την αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, την εμπειρία από τη διαφθορά και τη σήψη που αναδύεται από τις βάσεις του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, για να διευρύνει το ρήγμα στο δικομματισμό.
Η προστασία της ζωής του λαού και της νεολαίας, από το νέο κύμα επίθεσης που βρίσκεται σε εξέλιξη, απαιτεί να υψωθεί ισχυρό μέτωπο αντίστασης και λαϊκής αντεπίθεσης. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια από κοινού με φίλους και οπαδούς, σε συντονισμό με την ΚΝΕ, δράση με συνεργαζόμενους, για να γίνει δυνατό το ρεύμα προς τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης. Χρειάζεται πλατιά συσπείρωση με την πολιτική πρόταση και τη δράση του ΚΚΕ, πολιτικοποίηση της πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν με φιλανθρωπίες και παροχές πτωχοκομείου τα λαϊκά προβλήματα (εργασιακά, μεροκάματο και μισθοί, ακρίβεια, ελεύθερος χρόνος, Ασφαλιστικό, Παιδεία, Υγεία, ψυχαγωγία, Πολιτισμός, μέσα μαζικής μεταφοράς, Ενέργεια, υποδομές για την αντισεισμική - αντιπλημμυρική - αντιπυρική προστασία, καθαρό νερό, ελεύθερες ακτές, προστασία δασών, λαϊκή κατοικία). Δεν υπάρχουν λύσεις, χωρίς να θιγούν τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Δεν υπάρχουν λύσεις χωρίς τον κεντρικό σχεδιασμό, στη βάση της κοινωνικής ιδιοκτησίας του κοινωνικού πλούτου, της εργατικής συμμετοχής και του ελέγχου.
Επιβεβαιώθηκε ότι η Κοινωνική Ασφάλιση με δικαιώματα για τους εργαζόμενους δε συμβιβάζεται με την ύπαρξη ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Το ίδιο και η δημόσια και δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, με την ύπαρξη της ιδιωτικής επιχειρηματικής δράσης, τα καπιταλιστικά κέρδη και οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με το αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, με φθηνά προϊόντα και υπηρεσίες για το λαό. Γενικά, ο καπιταλισμός είναι ασυμβίβαστος με τα λαϊκά συμφέροντα.
ΑΘΗΝΑ 26 /01/2008
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΚΕ