«Είναι μια χώρα λεύτερη. Ε, για δοκίμασε να κάνεις χρήση της λευτεριάς σου. Είσαι λεύτερος, σου λέει ο άλλος, μόνο σα σου βαστά η τσέπη σου να πλερώσεις τη λευτεριά σου». («Τα Σταφύλια της Οργής», Τζον Στάινμπεκ).

Οταν την περασμένη Παρασκευή οι εργάτες γης στις φραουλοκαλλιέργειες της Ηλείας δεν πήγαν στα χωράφια και κινητοποιήθηκαν ζητώντας να πάει το μεροκάματο από 23,50 στα 30 ευρώ, πολλοί μεγαλοπαραγωγοί απάντησαν: «Τόσα έχουμε, τόσα δίνουμε. Σ' όποιον δεν αρέσει, είναι ελεύθερος να φύγει. Αλλωστε, ευτυχώς που είμαστε εμείς κι έχουν ένα κομμάτι ψωμί!».

Αν κάποιος διάβαζε πριν ένα χρόνο τον «Ριζοσπάστη» που, αποκαλύπτοντας την κόλαση στην οποία ζουν οι 2.500 περίπου μετανάστες, έγραφε ότι σε τίποτα σχεδόν δε διαφέρουν απ' τους εξαθλιωμένους εργάτες του 19ου αιώνα στον Αμερικάνικο Νότο, ίσως να το θεωρούσε υπερβολή. Χρειάζεται να τους συναντήσει κανείς, να τους δει και να τους ακούσει από κοντά για να καταλάβει ότι, τελικά, δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψει τις συνθήκες στις οποίες δουλεύουν και ζουν αυτοί οι άνθρωποι...

Την Κυριακή, ύστερα από ένα μεγαλειώδη αγώνα, με το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ διαρκώς στο πλευρό τους, οι μετανάστες εργάτες γης γύρισαν στο μεροκάματο με ψηλά το κεφάλι. Πέτυχαν με τον αγώνα τους να ξεμπροστιάσουν τον πραγματικό ένοχο. Την κυβέρνηση, την ΕΕ και τα κόμματα του κεφαλαίου, που στο πρόσωπο του μετανάστη βλέπουν τη φθηνότερη εργατική δύναμη για κάθε χρήση. Τους τοπικούς εκπροσώπους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μαζί με τους δημάρχους και τους νομάρχες να κάνουν πλάτες στην εξόντωση των εργατών γης. Την Αστυνομία που καλύπτει την άθλια συνωμοσία σε βάρος των μεταναστών.

Αποκάλυψαν τους μεγαλοτσιφλικάδες, που πλουτίζουν σε βάρος των κολίγων, αλλά και των μικροκαλλιεργητών, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Για όλους αυτούς το σύνθημα «Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!», με το οποίο την Κυριακή το μεσημέρι έκλεισε η απεργία, είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης. Και οι εργάτες με την ταξική τους πρωτοπορία θα φροντίσουν να γίνει πραγματικότητα!