Σε διάστημα δύο μηνών η βρετανική κυβέρνηση, διά της Κεντρικής Τράπεζας της χώρας, σπεύδει να προσφέρει χείρα βοηθείας στις δοκιμαζόμενες από την κρίση τράπεζες.

Θυμίζουμε ότι τον περασμένο Φλεβάρη η κυβέρνηση του Γκόρντον Μπράουν αποφάσισε την «εθνικοποίηση» της τράπεζας Northern Rock, που αντιμετώπιζε κίνδυνο κατάρρευσης εξαιτίας της γενικότερης πιστωτικής κρίσης με επίκεντρο τα επισφαλή στεγαστικά δάνεια.

Η εξέλιξη εκείνη προκάλεσε γενική έκπληξη, αφού ο διάδοχος του Μπλερ, ο Γκόρντον Μπράουν, θεωρείται ως ο κατ' εξοχήν εκπρόσωπος της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.

Με τη νέα εξέλιξη, ο διοικητής της βρετανικής κεντρικής τράπεζας ανακοίνωσε ότι θα διατεθούν, από την τράπεζα, πάνω από 50 δισ. στερλίνες (63 δισ. ευρώ) «για τη βελτίωση της ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος». Πρόκειται, όπως σημειώνουν οι βρετανικές εφημερίδες, για «σχέδιο διάσωσης» βρετανικών τραπεζών που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.

Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό, η κεντρική τράπεζα θα ανταλλάξει τα χρεόγραφα των τραπεζών που είναι διασφαλισμένα σε στεγαστικά δάνεια με κρατικά ομόλογα. Μόνο που τα χρεόγραφα των δανείων είναι σχεδόν μηδενικής αξίας, εξαιτίας της κρίσης στην αγορά ακινήτων.

Δηλαδή, η βρετανική κεντρική τράπεζα (δηλαδή, η κυβέρνηση) θα διαθέσει χρήμα που συγκεντρώνει από τους φορολογούμενους πολίτες και θα πάρει αέρα...

Η κίνηση αυτή μοιάζει πολύ με τη χορήγηση ομολόγων αξίας 200 δισ. δολαρίων από την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ στις «δοκιμαζόμενες» αμερικανικές τράπεζες.

Οι εξελίξεις αυτές εκτιμήθηκαν από την πλειοψηφία των διεθνών μέσων ενημέρωσης ως έμπρακτη ομολογία αποτυχίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, με την επιστροφή στην εποχή του «κρατικού παρεμβατισμού».

Στην ουσία, πρόκειται για κλασικές κρατικομονοπωλιακές ρυθμίσεις που έρχονται να «διορθώσουν» για λίγο την τροχιά της καπιταλιστικής κρίσης, αφήνοντας, όμως, ουσιαστικά άθικτες τις αιτίες που τη γεννούν και την αναπαράγουν.