Τις γνωστές γελοίες «ασπιρίνες» περί... «αυτορρύθμισης»(!) του κεφαλαίου αντιπαραθέτει η Ευρωπαϊκή Ενωση στον «καρκίνο» του πνευματικού «ευνουχισμού» των παιδιών από το κυρίαρχο περιεχόμενο των βιντεοπαιχνιδιών.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «καλεί» τον κλάδο να «βελτιώσει τους δεοντολογικούς του κανόνες» με αφορμή τις «ανησυχίες που εκφράζει η κοινή γνώμη ότι τα βιντεοπαιχνίδια μπορούν να προκαλέσουν επιθετική συμπεριφορά», οι οποίες «ενισχύθηκαν από ένοπλες επιθέσεις που έχουν συμβεί σε σχολεία, όπως στο Ελσίνκι (Φινλανδία, Νοέμβρης 2007)». Ηδη σε ορισμένες χώρες έχουν απαγορευτεί βιντεοπαιχνίδια όπως το «Manhunt 2».

Τη στιγμή λοιπόν που βγαίνουν τα όπλα και στα ευρωπαϊκά σχολειά, η ΕΕ, όχι μόνο δε λειτουργεί έστω κατασταλτικά στη βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών, αλλά και τους αναθέτει επιπρόσθετα και το ρόλο του... «προστάτη». Ο λόγος βέβαια είναι πολύ συγκεκριμένος, αφού η ΕΕ θέλει ουσιαστικά να μην ενοχλήσει την υπερ-κερδοφορία του συγκεκριμένου κλάδου, τον οποίο χαρακτηρίζει «δυναμικό» και με «αναμενόμενα έσοδα 7,3 δισ. ευρώ έως το τέλος του 2008»!

Το χειρότερο είναι ότι την κύρια ευθύνη για την προστασία των παιδιών τη «φορτώνει» στους γονείς. «Τα βιντεοπαιχνίδια έχουν καταστεί ισχυρός πυλώνας του ευρωπαϊκού κλάδου που ασχολείται με το περιεχόμενο, ενώ οι πωλήσεις τους γνωρίζουν εκρηκτική αύξηση σε ολόκληρη την Ευρώπη. Χαιρετίζουμε το γεγονός, το οποίο όμως συνεπάγεται αυξημένη ευθύνη εκ μέρους του κλάδου, ώστε να υπάρχει βεβαιότητα ότι οι γονείς γνωρίζουν με τι είδους παιχνίδια παίζουν τα παιδιά τους», δήλωσε η αρμόδια επίτροπος Βίβιαν Ρέντινγκ.

Ετσι η ΕΕ ρίχνει στα «μούτρα» των εργαζόμενων γονιών το PEGI (Pan European Games Information - Πανευρωπαϊκή Πληροφόρηση Παιχνιδιών), ένα σύστημα ηλικιακής κατάταξης των βιντεοπαιχνιδιών που εφαρμόζεται από 20 κράτη - μέλη και το οποίο έχουν εκπονήσει τα ίδια τα μονοπώλια του κλάδου! Για την ΕΕ προφανώς «αρκεί» η συνεργασία του κλάδου και των δημόσιων αρχών «ώστε τα συστήματα ταξινόμησης και ηλικιακής κατάταξης να γίνουν ευρύτερα γνωστά, αποφεύγοντας τη σύγχυση που θα προκαλούσε η παράλληλη ύπαρξη περισσότερων συστημάτων» (σ.σ. προφανώς θέλουν να προλάβουν πιθανό ανταγωνισμό και στον τομέα της «προστασίας»!). Εκτιμά επίσης ότι μέσα σε δύο χρόνια «θα πρέπει να έχει καταρτιστεί δεοντολογικός κώδικας για το λιανικό εμπόριο, που θα αφορά τις πωλήσεις βιντεοπαιχνιδιών σε ανηλίκους». Η επίτροπος για τους Καταναλωτές, Μεγκλένα Κούνεβα υποστηρίζει ότι το PEGI είναι «παράδειγμα υπεύθυνης αυτορρύθμισης του κλάδου»(!) και καλεί τις βιομηχανίες και τα κράτη «να ελέγξουν τις πωλήσεις των βιντεοπαιχνιδιών στα καταστήματα, ώστε να γίνεται σεβαστή η θεμελιώδης ανάγκη προστασίας των ανηλίκων και να «εξασφαλίσουν ότι όλοι οι γονείς θα έχουν τη δυνατότητα να λάβουν τις σωστές αποφάσεις γι' αυτούς και για τα παιδιά τους»...

Την ίδια ώρα τα μονοπώλια του κλάδου προετοιμάζονται για ακόμη πιο «τρελά» κέρδη, αφού τα βιντεοπαιχνίδια αναπτύσσονται και μέσω του διαδικτύου και των κινητών τηλεφώνων. Με δικά τους στοιχεία, μόνο οι δύο παραπάνω τεχνολογίες (διαδίκτυο και κινητά) θα καλύψουν μέχρι το 2010 ακόμη και το 33% των συνολικών εσόδων των βιντεοπαιχνιδιών. Ηδη, η αξία του κύκλου εργασιών του ευρωπαϊκού κλάδου των βιντεοπαιχνιδιών έχει φτάσει το μισό εκείνης που αντιπροσωπεύει ολόκληρη η ευρωπαϊκή αγορά μουσικής, ενώ υπερβαίνει την αντίστοιχη των κινηματογραφικών αιθουσών...