Κυριακή 22 Ιούνη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 18
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ και τις τηλεπικοινωνίες μπροστά στη νέα κατάσταση

Ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα; ΟΤΕ καπιταλιστική ιδιοκτησία με «δημόσιο» ή ιδιωτικό μάνατζμεντ, ή λαϊκή περιουσία στην υπηρεσία αποκλειστικά των αναγκών του λαού;

Η συμφωνία κυβέρνησης ΝΔ και «Ντόιτσε Τέλεκομ», που στις 18 του Ιούνη εγκρίθηκε από την Ολομέλεια της Βουλής, είναι μια παραπέρα αρνητική εξέλιξη για τους εργαζόμενους στον όμιλο ΟΤΕ, συνολικά για τον ελληνικό λαό. Με τη συμφωνία αυτή παραδίδεται η διοίκηση του ΟΤΕ στο γερμανικό τηλεπικοινωνιακό κολοσσό και ολοκληρώνεται ο κύκλος της πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ και των τηλεπικοινωνιών, κάτι που οι δυνάμεις του Κόμματος στον ΟΤΕ, το ΚΚΕ συνολικά παλέψαμε να την αποτρέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Με αφορμή την ολοκλήρωση της πλήρους ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, θα πρέπει οι εργαζόμενοι να σκεφτούν και να βγάλουν συμπεράσματα για τις αιτίες που έφτασαν τα πράγματα μέχρις εδώ. Κριτήριο αλάθητο έχουν την πικρή πείρα που συσσώρευσαν τόσα χρόνια «στο πετσί» τους και τα ταξικά τους συμφέροντα. Αν έτσι δουν τις αρνητικές εξελίξεις, υπάρχει βάσιμη ελπίδα να βγάλουν σωστά συμπεράσματα και να πάρουν όλα τα μέτρα που χρειάζονται για να αντεπιτεθούν και να διεκδικήσουν όχι μόνο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους αλλά και τον πλούτο που παράγουν και τους τον κλέβουν ...νόμιμα οι κεφαλαιοκράτες.

Με βάση αυτή την ταξική οπτική γωνία αν δει κανείς τα πράγματα επιβεβαιώνονται τα εξής:

  • Οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ ότι μήτρα των ιδιωτικοποιήσεων και των ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις, στα κοινωνικοασφαλιστικά και στα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων είναι η πολιτική που δίνει πλήρη ασυδοσία στο μεγάλο κεφάλαιο για ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, προϊόντων, εμπορευμάτων και ανθρώπινου δυναμικού. Είναι η πολιτική που υποτάσσει τα εργατικά λαϊκά συμφέροντα στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Είναι η πολιτική της ΕΕ, που φτιάχτηκε για να παίρνει αποφάσεις όπως, για παράδειγμα, η Συνθήκη του Μάαστριχτ, της Λισαβόνας, όπως η «Λευκή Βίβλος» και ένα σωρό άλλες Συνθήκες, αποφάσεις, οδηγίες, κλπ., που στηρίζουν και προωθούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστών εναντίον των εργαζομένων και των λαών.
  • Οτι έχουν εγκληματική ευθύνη ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑ.Ο.Σ., ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν και στήριξαν μαζί όλες αυτές τις βασικές αποφάσεις της ΕΕ, που εξακολουθούν και στηρίζουν την ΕΕ, την ΟΝΕ, τη στρατηγική του κεφαλαίου.
  • Οτι ο δρόμος που συμφέρει την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι η απειθαρχία και ανυπακοή στην ΕΕ και η πάλη για την αποδέσμευση, η σύγκρουση συνολικά με αυτή την αντιλαϊκή πολιτική και η πάλη για την ανατροπή της. Οτι οι εργαζόμενοι πρέπει να συσπειρωθούν και να παλέψουν για να προχωρήσει η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, φιλολαϊκό, κόντρα στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό και για τη συγκρότηση μιας λαϊκής συμμαχίας που θα κατακτήσει τη λαϊκή εξουσία για να τον επιβάλει.
  • Η ορθότητα και η ρεαλιστικότητα της γενικότερης θέσης του ΚΚΕ ότι τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και οι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας (ενέργεια, μεταφορές, ταχυδρομεία, νερό, ορυκτός πλούτος, λιμάνια, κλπ.) πρέπει να κοινωνικοποιηθούν, να γίνουν λαϊκή περιουσία.
  • Η ειδικότερη θέση του ΚΚΕ ότι και οι τηλεπικοινωνίες δεν πρέπει να είναι εμπόρευμα, όπως σήμερα, αλλά κοινωνικό αγαθό και γι' αυτό ο κλάδος έχει στρατηγική σημασία για τα λαϊκά συμφέροντα. Επομένως, ο ΟΤΕ αλλά και συνολικά οι επιχειρήσεις του κλάδου («Γουίντ», «Βόνταφον», «Τελλάς», «Φόρθνετ», «Βιβόντι», HOL, «On Telecom», «Intrakom», και άλλες) πρέπει να πάψουν να είναι ιδιοκτησία των κεφαλαιοκρατών, αλλά να ενταχθούν σε έναν Ενιαίο Φορέα Τηλεπικοινωνιών και να γίνουν 100% κρατική - λαϊκή περιουσία. Να λειτουργούν με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο και με αποκλειστικό κριτήριο την ικανοποίηση των συνεχώς διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών, να παράγουν και να παρέχουν ποιοτικές, φθηνές και απόρρητες τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες και προϊόντα, παίρνοντας ταυτόχρονα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας του λαού. Οτι μπροστά στη νέα κατάσταση μετά και την πλήρη πώληση του ΟΤΕ είναι αναγκαίο η θέση αυτή του ΚΚΕ να γίνει στρατηγικός στόχος πάλης όλων των εργαζομένων του κλάδου.
Οι εργαζόμενοι να σκεφτούν με βάση την πείρα τους


Οι εργαζόμενοι όλα αυτά τα χρόνια απόκτησαν πλούσια πείρα. Θα πρέπει να σκεφτούν καλά και να κρίνουν ανάλογα τη στάση όλων των πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων με αφορμή το ζήτημα του ΟΤΕ. Δεν πρέπει να ξεγελαστούν πάλι από ψεύτικα διλήμματα του στιλ δημόσιο ή ιδιωτικό μάνατζμεντ του ΟΤΕ και από μεγάλα λόγια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ότι όλα τα κάνουν για το ...καλό μας. Για να γίνουν δήθεν πιο φθηνές και καλές οι τηλεπικοινωνίες για το λαό. Λένε ψέματα και στόχο έχουν να κρύψουν τη συμφωνία τους στην ίδια στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ και ότι οι διαφορές τους είναι σε ανούσια ζητήματα μεθόδων διαχείρισης της ίδιας αυτής πολιτικής.

Ετσι λοιπόν:

  • Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΝΔ, γνήσιος και πιστός εκφραστής των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, προχωράει σταθερά την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Από το 2004 συνέχισε και σήμερα προχωράει πιο αποφασιστικά το έργο του ΠΑΣΟΚ και ολοκληρώνει ό,τι εκείνο δεν πρόλαβε σε όλο το τρίπτυχο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Δηλαδή, στις ιδιωτικοποιήσεις, στις ανατροπές των εργασιακών και κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Αυτό έκανε και στον ΟΤΕ. Αυτό συνεχίζει προχωρώντας εντατικά τις ιδιωτικοποιήσεις και σε άλλους τομείς στρατηγικής σημασίας για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών (Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, λιμάνια, εθνικοί δρόμοι, αστικές συγκοινωνίες, ΔΕΗ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, διαχείριση νερού, δάση, παραλίες, βουνά, πολιτισμός, κλπ.), τους οποίους κυριολεκτικά παραδίδει ολοκληρωτικά στα κερδοσκοπικά νύχια του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό κάνει το τελευταίο διάστημα που οξύνει κι άλλο τη σφοδρή της επίθεση στην εργατική τάξη και στα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα και μάλιστα χειροτερεύει όλους τους παράγοντες που διαμορφώνουν το βιοτικό τους επίπεδο (εργασιακές σχέσεις, ακρίβεια, ωράριο, ΣΣΕ, απολύσεις, κλπ.).
  • ΤΟ ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να εμφανίζεται υποκριτικά σήμερα «προστάτης» του δημόσιου πλούτου και του «δημόσιου ελέγχου» του ΟΤΕ. Εχει εγκληματικές ευθύνες όταν ήταν κυβέρνηση και οι εργαζόμενοι πρέπει να του αποδείχνουν ότι έχουν και μνήμη και κρίση. Εφάρμοσε με συνέπεια την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων σε πολλούς τομείς, χρησιμοποιώντας σαν πιλότο, σαν πειραματικό πρότυπο τον ΟΤΕ και τις τηλεπικοινωνίες συνολικά. Ετσι, από το 1996 μέχρι το 2004 πούλησε το 67% του ΟΤΕ και έψαχνε το 1999-2001 εναγωνίως για «στρατηγικό επενδυτή». Ατύχησε όμως τότε γιατί δεν εκδηλώθηκε ανάλογο ενδιαφέρον. Πατώντας σε νόμο της ΝΔ, έσπασε το μονοπώλιο του ΟΤΕ και άνοιξε το δρόμο στην πλήρη επέλαση των ιδιωτών στις τηλεπικοινωνίες. Πρωτοστάτησε και στον όμιλο ΟΤΕ να περάσουν ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις (έκτακτοι, μερική απασχόληση, νοικιασμένοι, εργολαβίες, κλπ.) και δραστική μείωση του προσωπικού. Αφού βοήθησε να περάσουν όλα αυτά, ήρθε η ΝΔ επάνω στο έτοιμο έδαφος να τελειώσει τη δουλειά.
  • Ο ΛΑ.Ο.Σ. δεν πρέπει να ξεγελάει τους εργατοϋπαλλήλους με το λαϊκισμό και τη δημαγωγία του. Πίσω από εκεί προσπαθεί να κρύψει ότι είναι όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, πιστός υπηρέτης του μεγάλου κεφαλαίου. Συμφωνεί με τις κεντρικές κατευθύνσεις και συνθήκες της ΕΕ και φυσικά με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων.
  • Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επικέντρωνε τους προηγούμενους μήνες μόνο στην αποτροπή της παράδοσης του μάνατζμεντ στην «Ντόιτσε Τέλεκομ» και στελέχη του στον ΟΤΕ μιλούσαν μέχρι χτες ακόμη για τη «μάχη των μαχών», για το «άγιο δισκοπότηρο» που δεν πρέπει να χαθεί, δίνοντας την εντύπωση ότι αν δεν επιτευχθεί αυτός ο στόχος, όλα θα χαθούν, σπέρνοντας τη μοιρολατρία και την απογοήτευση. Ο ΣΥΝ μιλάει κι αυτός ...λάβρος υπέρ του «δημόσιου ελέγχου» του ΟΤΕ και τελευταία προβάλλει τη θέση για ΟΤΕ 51% στο δημόσιο, πηγαίνοντας πίσω και από παλιότερη θέση για ΟΤΕ 100% στο δημόσιο. Είναι υποκριτές. Επικεντρώνονται στον ΟΤΕ και δε λένε κουβέντα για τον κλάδο των τηλεπικοινωνιών που έχει γίνει βορά στο μεγάλο κεφάλαιο. Δεν ξεκαθαρίζουν, όπως και το ΠΑΣΟΚ φυσικά, ότι όταν λένε «δημόσιο» εννοούν το σημερινό καπιταλιστικό κράτος και όχι αυτό που κατανοεί ο λαός, ο οποίος ταυτίζει την έννοια «δημόσιο συμφέρον» με την έννοια «λαϊκό συμφέρον». Κοροϊδεύουν το λαό γιατί το λαϊκό συμφέρον με το σημερινό «δημόσιο», το σημερινό κράτος των κεφαλαιοκρατών, δεν μπορεί να υπηρετηθεί. Οι έννοιες δημόσιο και λαϊκό συμφέρον μπορούν να ταυτιστούν μόνο στη λαϊκή εξουσία, στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό. Ομως, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν πτοείται. Είναι με όλους και με όλα, όπως πάντα κάνει ο οπορτουνισμός. Είναι και με έναν ΟΤΕ 51% στο «δημόσιο» αλλά το 49% να ανήκει καθαρά στους ιδιώτες. Είναι και με την ΟΝΕ και με το «δημόσιο» συμφέρον. Είναι και με την αύξηση της «υγιούς» ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του κεφαλαίου και με την εξυπηρέτηση του λαού. Είναι και με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ των 4 ελευθεριών του κεφαλαίου και με τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Είναι και με την οικονομία της αγοράς και με τον έλεγχο των κερδών των τραπεζών, των εμπόρων, των τιμών. Γνωρίζουν βέβαια καλά ότι αυτά δε γίνονται. Δε γίνεται και το κεφάλαιο και οι εργατοϋπάλληλοι να είναι ευχαριστημένοι. Ομως, συνεχίζουν να υποτιμούν τη νοημοσύνη των εργαζομένων και να τους τροφοδοτούν με επικίνδυνες ουτοπίες αρκεί να πετύχουν το στόχο τους. Να μπλοκάρουν δηλαδή λαϊκές συνειδήσεις στις μυλόπετρες της διαχείρισης του συστήματος, να παρεμποδίσουν τη ριζοσπαστικοποίησή τους, να διαιωνίσουν τον καπιταλισμό.
Ωρα για σημαντικές αποφάσεις

Ολα δείχνουν ότι μετά την τελική φάση της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ και την παράδοσή του στην «Ντόιτσε Τέλεκομ» θα οξυνθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των πολυεθνικών μεγαθηρίων («Ντόιτσε Τέλεκομ», «Βόνταφον», «Γουίντ») στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών στη χώρα μας, τα οποία θα επιδιώξουν με νέες εξαγορές, συγχωνεύσεις και συμμαχίες να μονοπωλήσουν και να κυριαρχήσουν στην αγορά έναντι των αντιπάλων τους. Αυτά τα φαινόμενα θα επιδράσουν αρνητικά στα δικαιώματα των εργαζομένων όχι μόνο στον ΟΤΕ αλλά σε όλο τον κλάδο.

Οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ και στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών θα πρέπει:

1. Μπροστά στις αρνητικές αυτές εξελίξεις να μην κάνουν πίσω. Χρειάζεται να είναι σε επαγρύπνηση και αγωνιστική ετοιμότητα. Γιατί ένας δρόμος υπάρχει για να αποτραπούν τα χειρότερα που έρχονται, να διεκδικηθούν βελτιώσεις και να ανοίξει ελπιδοφόρα προοπτική. Είναι ο δρόμος της οργάνωσης, της ενωτικής, σθεναρής και μαζικής συμμετοχής τους στην ταξική πάλη, που πρέπει να οξυνθεί απέναντι στους κεφαλαιοκράτες όλου του κλάδου, οι οποίοι κλέβουν τον τεράστιο πλούτο που παράγουν με την εργασία τους, μεγιστοποιώντας τα κέρδη τους. Είναι ο δρόμος της μαζικής εγγραφής και συμμετοχής όλων των εργαζομένων του κλάδου στο αποκούμπι τους, στο ταξικό τους συνδικάτο, στο Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) Ν. Αττικής.

2. Να μη μείνουν μόνο εκεί, αλλά να συντονίσουν τα αγωνιστικά τους βήματα και με τους άλλους εργαζόμενους στους υπόλοιπους κλάδους. Η αντεργατική επίθεση τους θίγει όλους. Η ακρίβεια, η ανεργία, οι απολύσεις, οι μισθοί πείνας, η εντατικοποίηση, τα εργατικά ατυχήματα και οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και οι ατομικές συμβάσεις, ο φόβος, η εργοδοτική τρομοκρατία, η παρεμπόδιση της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης στους χώρους δουλειάς, ο κυβερνητικός αυταρχισμός, η ποινικοποίηση των αγώνων, η εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, η χειροτέρευση των όρων της Κοινωνικής Ασφάλισης και ένα σωρό άλλα προβλήματα έχουν γίνει βραχνάς για όλους τους εργαζόμενους. Επομένως, ο συντονισμός του ταξικού αγώνα των εργαζομένων σε όλους τους κλάδους είναι η μόνη απάντηση, το μόνο αντίπαλο δέος απέναντι στο σύνολο των κεφαλαιοκρατών, που μπορεί όχι μόνο να βάλει εμπόδια αλλά και να ανοίξει την προοπτική της ανατροπής τους.

3. Να πάψουν πια να εμπιστεύονται τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που έχουν την πλειοψηφία στην ΟΜΕ-ΟΤΕ, και στα άλλα εργοδοτικά πρωτοβάθμια σωματεία του ομίλου ΟΤΕ, της «Ιντρακόμ», κλπ. Να πάψουν να εμπιστεύονται δηλαδή τις ηγεσίες των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και των διαφόρων δήθεν ακομμάτιστων δεκανικιών τους, γιατί δεν μπορούν να διασφαλίσουν ούτε τα πιο στοιχειώδη ταξικά συμφέροντα των εργαζομένων. Γιατί οι στόχοι τους στο συνδικαλιστικό κίνημα συμπλέουν με τους στρατηγικούς στόχους των εργοδοτών και των κυβερνήσεών τους για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Οι ηγεσίες αυτές κάποιες φορές, βλέποντας τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και προκειμένου να μην ξεκοπούν από αυτούς, αναγκάζονται να παίρνουν αποφάσεις για απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις. Τέτοιες αποφάσεις πήρε και η ΟΜΕ-ΟΤΕ τελευταία, με αφορμή την παραχώρηση του μάνατζμεντ στην «Ντόιτσε Τέλεκομ». Ομως, δε φρόντισαν να τις οργανώσουν ούτε στοιχειωδώς. Αφηναν τους εργαζόμενους μόνιμα ανενημέρωτους, μακριά από τις εξελίξεις, άβουλους και αμέτοχους. Δεν προσπάθησαν αλλά ούτε και μπορούσαν να τους εμπνεύσουν και να τους ξεσηκώσουν. Τις όποιες μορφές πάλης αποφάσιζαν (όπως, για παράδειγμα, τις πολυήμερες καταλήψεις στο ΝΥΜΑ, τις περιφρουρήσεις των απεργιών, τις πορείες και τις συγκεντρώσεις στα δικαστήρια, στα υπουργεία, στη Βουλή, κλπ.) δεν τις έκαναν υπόθεση όλων των εργαζομένων αλλά μιας χούφτας συνδικαλιστικών στελεχών. Ετσι η συμμετοχή των εργαζομένων ακόμα και στις πορείες ήταν πολύ μικρή, από την Αθήνα ελάχιστη, και τα προσχήματα έσωσαν μια - δυο φορές η μεταφορά λίγων εκατοντάδων συναδέλφων από την επαρχία. Ολη αυτή η στάση και η τακτική των συμβιβασμένων αυτών δυνάμεων που πλειοψηφούν στο συνδικαλιστικό κίνημα του ΟΤΕ, στην ΟΜΕ-ΟΤΕ, δημιούργησε προϋποθέσεις εκφυλισμού των μορφών πάλης και προβληματισμό στους εργαζόμενους όσον αφορά στη χρησιμότητά τους. Με αυτό τον τρόπο διαμόρφωναν μέσα στους εργαζόμενους ένα κλίμα ηττοπάθειας, μοιρολατρίας, παραίτησης, απομάκρυνσης από τη μαζική πάλη. Δεν πρόκειται για λάθος τους αλλά για συνειδητή επιλογή τους και μάλιστα διαχρονική. Γι' αυτό έχουν εγκληματικές ευθύνες. Με το πλαίσιο και με τις μορφές πάλης που επέλεξαν όλα τα προηγούμενα χρόνια και τους τελευταίους μήνες, ουσιαστικά υπονόμευσαν τους αγώνες και διευκόλυναν να περάσουν χωρίς ουσιαστική, συντονισμένη και μαζική αντίδραση όλων των εργαζομένων η πολιτική της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ και οι δραματικές ανατροπές των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

4. Να αλλάξουν αυτή την άσχημη κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα του ΟΤΕ, τη μικρή συνδικαλιστική δράση στον κλάδο. Μπροστά στις νέες δύσκολες συνθήκες που διαμορφώνονται να τους απασχολήσει σοβαρά το πώς θα στήσουν ένα συνδικαλιστικό κίνημα που να μπορεί να συσπειρώσει ταξικά, αγωνιστικά τους εργαζόμενους και στον ΟΤΕ και στον κλάδο συνολικά. Είναι θέμα ζωτικής σημασίας και γι' αυτό μόνο ένας δρόμος υπάρχει. Οι εργαζόμενοι αυτοί να γυρίσουν οριστικά, και από σήμερα μάλιστα, την πλάτη σε αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Να εμπιστευτούν τη δύναμή τους και να βγουν στο προσκήνιο. Να αλλάξουν τους συσχετισμούς μέσα στη δράση. Να επιλέξουν από σήμερα το δοκιμασμένο δρόμο της ταξικής πάλης. Να ξεσηκωθούν, να βγουν στους δρόμους από σήμερα να αντιμετωπίσουν την αντιδραστική λαίλαπα, την ΕΕ, τα μονοπώλια και τα κόμματά τους, τον οπορτουνισμό. Να συστρατευτούν από σήμερα με τις ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα. Στον ΟΤΕ με την ΕΣΚ, στον κλάδο με το κλαδικό συνδικάτο, το ΣΕΤΗΠ, συνολικότερα με το ΠΑΜΕ της ανυπακοής και του ταξικού αγώνα, να κάνουν σημαία τους το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ που ανταποκρίνεται στις άμεσες σημερινές ανάγκες τους. Και όταν έρθει η ώρα των εκλογών στα σωματεία, να τιμωρήσουν τη γραμμή των κεφαλαιοκρατών μέσα στα συνδικάτα. Να αλλάξουν δραστικά το συσχετισμό των δυνάμεων και μέσα στα όργανα σε βάρος του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και υπέρ της γραμμής της ταξικής πάλης, του ΠΑΜΕ.

Πάλη μαζί με τους κομμουνιστές

Τέλος, οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ και στις τηλεπικοινωνίες, ό,τι κι αν ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές, αν θέλουν να ανοίξουν το δρόμο της οριστικής λύσης των προβλημάτων τους θα πρέπει να πάρουν ριζικές αποφάσεις. Να γυρίσουν οριστικά την πλάτη στα κόμματα του κεφαλαίου, τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τον ΛΑ.Ο.Σ. Να προσπεράσουν την υποκρισία και τη διγλωσσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Να παλέψουν μαζί με τους κομμουνιστές, μαζί με το ΚΚΕ, για γενικότερες αλλαγές στο πολιτικό επίπεδο, στο επίπεδο της εξουσίας. Να δουλέψουν μαζί με το ΚΚΕ στη γραμμή της αντιμονοπωλιακής αντιιμπεριαλιστικής πάλης και άσχετα από επιμέρους διαφορές να παλέψουν μαζί μας για τη συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας που θα διεκδικήσει και θα κατακτήσει τη λαϊκή εξουσία και θα εφαρμόσει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, τη λαϊκή οικονομία, που θα υπηρετεί αποκλειστικά τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του.


Λευτέρης ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος του ΔΣ της ΟΜΕ-ΟΤΕ, Γραμματέας της Αχτίδας Τηλεπικοινωνιών της ΚΟΑ του ΚΚΕ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ