Η θέση του διαγράμματος αυτού του κειμένου είναι από παρτίδα που παίχτηκε στην 30ή Σκακιστική Ολυμπιάδα της Μανίλα το 1992, στην αναμέτρηση Αυστραλία - Βραζιλία. Στη 1η σκακιέρα έπαιζαν ο Ρότζερς (λευκά) και ο Μίλος, μια πολύ αξιόλογη παρτίδα για την οποία, οι περισσότεροι σκακιστές και σκακίστριες της 30ης Ολυμπιάδας, έκριναν ότι έπρεπε να κερδίσει το πρώτο βραβείο ομορφιάς.

Σειρά να παίξουν έχουν τα λευκά και με έναν απρόσμενο συνδυασμό κέρδισαν την παρτίδα, αλλά πήραν το ...δεύτερο βραβείο ομορφότερης παρτίδας της Ολυμπιάδας, 1.000 δολάρια και μία υπέροχη μαρμάρινη σκακιέρα.

θα αναρωτηθείτε, ποιος πήρε το πρώτο βραβείο ομορφότερης παρτίδας εκείνης της Ολυμπιάδας; Μα φυσικά, ο φιλόδοξος Γκάρι Κασπάροβ, όχι μόνο λόγω της φήμης του σαν Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αλλά περισσότερο, γιατί ήταν μέλος της επιτροπής που έκρινε την ποιότητα των υποψηφιοτήτων...

Ετσι, με την ιδιότητα του εξεταστή, αλλά και του κρινόμενου, κατάφερε να πιέσει τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής, ανέπτυξε, σε αποφασιστικής σημασίας συνεδρίαση, τη θεωρία του σχετικά με το ποια στοιχεία πρέπει να έχει η θεαματική παρτίδα και τέλος, κατηγόρησε και υποβίβασε την υποψηφιότητα του Αυστραλού Ρότζερς...

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο Ρότζερς είχε επιλεγεί σαν κριτής για την επιτροπή του βραβείου, σαν εκπρόσωπος της 5ης ηπείρου, αλλά είχε την ευαισθησία να υποβάλει ταυτόχρονα και την παραίτησή του! Για την εκτίμηση του σκακιστικού κόσμου, δε φτάνει μόνο να είσαι κορυφαίος σκακιστής και παγκόσμιος πρωταθλητής, χρειάζεται να έχεις ήθος και αθλητική συμπεριφορά σ' όλη τη διάρκεια.