ΙΣΤΑΝΜΠΟΥΛ.-

Αθωωτική - με μία ψήφο διαφορά - ήταν επί της ουσίας η απόφαση του Τουρκικού Συνταγματικού Δικαστηρίου για το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, η οποία δημοσιοποιήθηκε χτες και αναφέρει ότι η «ποινή» στο ΑΚΡ θα είναι χρηματικό πρόστιμο με περικοπή, στο ήμισυ, της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης, με τις ευλογίες της ΕΕ. Το ΑΚΡ «γλίτωσε» την απαγόρευση για μία ψήφο, καθώς η προσφυγή του γενικού εισαγγελέα, Αμπντουραχμάν Γιαλτσίνκαγια, που ζητούσε αναστολή της λειτουργίας του κυβερνώντος κόμματος, με την κατηγορία της «υπονόμευσης του κοσμικού χαρακτήρα του τουρκικού κράτους, με στόχο την ποδηγέτησή του από τον ισλαμισμό», και τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων 71 κορυφαίων στελεχών του, μεταξύ των οποίων ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ, και ο πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, υπερψηφίστηκε από τα 6 εκ των 11 μελών του Δικαστηρίου, αντί για 7 που απαιτεί η νομοθεσία της χώρας για την έγκριση τέτοιων μέτρων.

Σε δηλώσεις του ο πρόεδρος του δικαστηρίου, Χασίμ Κιλίτς, ανακοινώνοντας την απόφαση τη χαρακτήρισε «αυστηρή προειδοποίηση προς το ΑΚΡ» ζητώντας από το κυβερνών κόμμα να προχωρήσει άμεσα στις «απαραίτητες νομικές διευθετήσεις», προκειμένου να μην αντιμετωπίσει ανάλογες προσφυγές στο μέλλον...

Ωστόσο, η απόφαση χαρακτηρίζεται από πολλούς αναλυτές ως «μία προσωρινή απαλλαγή» του ΑΚΡ και του Ρ. Ερντογάν, δεδομένης της κατάστασης λεπτών ισορροπιών που επικρατεί στην Τουρκία, μετά και την αιματηρή διπλή βομβιστική επίθεση της Κυριακής, σε μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες εργατικές γειτονιές στην Ιστανμπούλ, που κόστισε τη ζωή σε 17 ανθρώπους και φυσικά επηρέασε σημαντικά τους δικαστές, ενώ ακόμα δεν είναι σαφές ποιος την υποκίνησε.

Δεδομένων των «προσπαθειών» της Τουρκίας να ολοκληρώσει τις ενταξιακές της διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες, σημαντικό ρόλο στην απόφαση διαδραμάτισαν και οι πιέσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων, που απαίτησαν επί της ουσίας την αθωωτική απόφαση, ώστε να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις, που εξυπηρετούν τα ευρωενωσιακά συμφέροντα, και να μην υπάρξει διατάραξη ισορροπιών στην περιοχή, άποψη που στηρίζουν επίσης ΗΠΑ και ΝΑΤΟ...

Ετσι, η ηττημένη «κοσμική ελίτ», των δικαστικών και στρατιωτικών κύκλων, αναγκάστηκε να υποχωρήσει προκειμένου να μην αμαυρωθεί η εικόνα της «Τουρκικής Δημοκρατίας» στο διεθνές πολιτικό στερέωμα και να μην υπάρξει μία νέα πολιτικο-οικονομική κρίση, που θα της χρεωνόταν εξ ολοκλήρου...