Ο θρίαμβος του Μοράλες δεν αποτυπώνεται απλώς στα ποσοστά που απέσπασε. Βάσει των επίσημων αποτελεσμάτων, με καταμετρημένο το 85%, απέσπασε 66,85%, ποσοστό αυξημένο κατά 13% από αυτό με το οποίο είχε εκλεγεί το Δεκέμβρη του 2005, κατά την πρώτη ψηφοφορία και με το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ιστορία της Βολιβίας.
Ο θρίαμβος αποτυπώνεται και στην ανάλυση των αποτελεσμάτων των διοικητικών περιφερειών όπου υπάρχει σημαντική αύξηση των ποσοστών αποδοχής και στις επαρχίες Σάντα Κρους, Μπένι, Πάντο και Ταρίχα, περιφέρειες όπου η εκλογική του βάση ήταν ασθενής και όπου έχουν πραγματοποιηθεί παράνομα αποσχιστικά δημοψηφίσματα. Επαρχίες που συνιστούν το κύριο «εσωτερικό μέτωπο κρούσης» ενάντια στη διαδικασία ριζικών δομικών αλλαγών που προωθεί. Θρίαμβο αποτελεί και η αποπομπή των κυβερνητών της Λα Πας και της Κοτσαμπάμπα, παρότι οι υπόλοιποι τέσσερις κυβερνήτες-εκπρόσωποι της ολιγαρχίας κατήγαγαν μεγάλες νίκες, καθώς διατηρούν τα αξιώματά τους...
Ο συσχετισμός δύναμης επιβεβαιώθηκε λοιπόν; Φαντάζει παράδοξο ότι ο βολιβιάνικος λαός στηρίζει μαζικά και αποφασιστικά τη διαδικασία αλλαγών αλλά και την ολιγαρχία (;)... Το παράδοξο έγκειται τόσο στις αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες της ανάπτυξης της Βολιβίας αλλά και στη μη απάντηση του διλήμματος εκ μέρους του προέδρου Εβο Μοράλες, δίλημμα που έχει τεθεί από την πρώτη στιγμή της ανάληψης της προεδρίας, και δεν είναι άλλο από τη σύγκρουση ή τη συναίνεση. Για άλλη μια φορά, πάντως, ο λαός της Βολιβίας τού έδωσε το «πράσινο φως».