Μετά από τρία χρόνια αγώνων του μαθητικού κινήματος και την ολόπλευρη συμπαράσταση από το ριζοσπαστικό κομμάτι των εκπαιδευτικών και των γονιών, η ζωή δικαιώνει όλους όσοι πίστευαν και πιστεύουν ότι η αντιεκπαιδευτική αντιδραστική μεταρρύθμιση Αρσένη, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, αλλά ένα καλά προμελετημένο σχέδιο, ενταγμένο στις αλλαγές που επέρχονται στην οικονομία σαν βάσης και ευρύτερα στην κοινωνία.

Η εκπαίδευση πρέπει να προσαρμοστεί και να προετοιμάσει αλλαγές, αναπαράγοντας από τη μια τη μεγάλη μάζα των αυριανών «απασχολήσιμων» χωρίς δικαιώματα και απαιτήσεις και από την άλλη μια περισσότερο ελεγχόμενη μειοψηφία, που θα διαχειρίζεται αποδοτικότερα την παραγωγή για λογαριασμό του κεφαλαίου και σε βάρος των εργαζομένων. Ετσι, προκαθορισμένος στόχος αυτής της εκπαιδευτικής πολιτικής είναι το μισό του μαθητικού πληθυσμού που θα αποφοιτά από τη Γ` Γυμνασίου, κυρίως τα παιδιά που προέρχονται από τα φτωχά εργατικά και αγροτικά στρώματα, να μην παίρνει ποτέ απολυτήριο Λυκείου, έτσι ώστε να στραφεί αναγκαστικά στην υποβαθμισμένη και στενή κατάρτιση. Να αποκτά, δηλαδή, κάποιες απλές δεξιότητες και τυποποιημένες γνώσεις, ευάλωτες σε κάθε εκσυγχρονισμό των μηχανημάτων, έτσι ώστε να χρειάζεται μια διαρκή, ισόβια επανακατάρτιση, μήπως κάποτε, κάπου μπορέσει ν' «απασχοληθεί». Κάτω από την πίεση των μαθητικών αγώνων και της γενικότερης λαϊκής δυσαρέσκειας από την αποκάλυψη του αποκρουστικού προσώπου της μεταρρύθμισης, η κυβέρνηση εξαναγκάστηκε πρόσφατα σε μέτρα - λίφτινγκ, που δε θίγουν σε καμία περίπτωση τον παραπάνω στόχο.

Απλώς, η κυβέρνηση επιχειρεί μέσα από δυσδιάκριτες διαδικασίες να επιτύχει το ίδιο αποτέλεσμα. Με μέτρα αποθάρρυνσης του μαθητικού πληθυσμού, που θα ξεκινούν από το Γυμνάσιο, όπως ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός και το τεστ δεξιοτήτων που «κατεβαίνει» στην Α` Λυκείου, επιχειρεί να «κόψει» τους μαθητές πριν φτάσουν στις εξετάσεις και έτσι να μειώσει το μεγάλο ποσοστό αποτυχίας που ξεπερνά κατά πολύ το 4 - 7 % των προηγούμενων ετών. Πώς όμως εξηγείται το φαινόμενο ότι τα Ενιαία Λύκεια παρήγαγαν αριστούχους που με 19 μέσο όρο δεν μπορούν να εισαχθούν σε σχολές πρώτης προτίμησης; Πώς τα παιδιά που με δυσκολία προήχθησαν στη Γ` Λυκείου (χάρη των σεισμών) κατόρθωσαν να πάρουν το απολυτήριο; Κανένας σοβαρός άνθρωπος, μελετητής, επιστήμονας, παιδοψυχολόγος δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι μέσα σε ένα χρόνο, εξαιτίας των νέων βιβλίων και των «σύγχρονων παιδαγωγικών μεθόδων» της «μεταρρύθμισης» τα παιδιά μετατράπηκαν ξαφνικά σε Φωστήρες. Η αλήθεια είναι μία: Ανάλογα με το πόσους αποφοίτους Λυκείου απαιτεί το οικονομικό και πολιτικό συμφέρον της ολιγαρχίας, μέσα από τις πανελλαδικές εξετάσεις και τις διορισμένες επιτροπές εκπαιδευτικών που επιλέγουν τα θέματα, η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να σφίγγει ή να ανοίγει τη στρόφιγγα των μαθητών που θα περνούν στο Πανεπιστήμιο ή θα απορρίπτονται. Και όλα αυτά περί έξυπνων ή κουτών μαθητών είναι απλά «επιστημονικές αλητείες», που δεν επιδέχονται σοβαρή κριτική.

Ετσι, με τεχνητό τρόπο, μπορούν να ελέγχουν κεντρικά τη ροή των μαθητών, πράγμα που θα ήταν πιο δύσκολο αν οι εξετάσεις διενεργούνταν μέσα στα Λύκεια, από καθηγητές που αντιμετωπίζουν παιδαγωγικά και επιστημονικά και όχι τεχνοκρατικά και απρόσωπα τους μαθητές τους. Με το μέτρο της κλιμακούμενης δυσκολίας των θεμάτων που θα εφαρμόζεται από φέτος στις πανελλαδικές εξετάσεις, το ΥΠΕΠΘ φιλοδοξεί να διορθώσει τα φετινά «μασκαριλίκια». Ετσι τα θέματα που θα μπουν την επόμενη χρονιά στη Β` και Γ` Λυκείου θα είναι πιο δύσκολα για να μην έχουν διαμαρτυρίες, όπως τώρα, από τους «αριστούχους» και ταυτόχρονα θα πέσουν οι βάσεις της κάθε σχολής. Συγχρόνως, η στροφή προς τα ΤΕΕ θα συνεχιστεί μια και η εξαίρεση 4 - 5 δευτερευόντων μαθημάτων από τις πανελλαδικές εξετάσεις δε θα μειώσει τα φροντιστήρια, η ταύτιση των εξετάσεων αποφοίτησης με αυτές της εισαγωγής σε Πανεπιστήμια θα εξακολουθεί να λειτουργεί αποτρεπτικά για τους φτωχότερους μαθητές. Οι ειδικότητες των δημοσίων ΤΕΕ θα μειώνονται, όπως έγινε και φέτος, και μεγάλο μέρος των μαθητών θα αναγκάζεται να κινηθεί προς τα ιδιωτικά ΤΕΕ, που θα εξασφαλίζουν ευκολότερα πτυχίο, ή στα μεταγυμνασιακά ΙΕΚ, που θ' αρχίσουν να λειτουργούν σύμφωνα με το νέο νόμο, με σκοπό να αντικαταστήσουν ακόμα και αυτή την υποτυπώδη εκπαίδευση των ΤΕΕ, όταν η «κοινή γνώμη» θα είναι «ώριμη» ν' αποδεχτεί μια ακόμη χειρότερη μοίρα για τα παιδιά των φτωχών.

Οσο για την περιορισμένη δυνατότητα διεξόδου των αποφοίτων των ΤΕΕ προς τα ΤΕΙ, είναι δώρο - άδωρο. Γιατί οι μαθητές δε θα τελειώνουν ποτέ τα ΤΕΙ. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο το 7% των αποφοίτων των παλαιών ΤΕΛ που θεωρούντο «ισότιμα» με τα ΓΕΛ, τελείωνε τα ΤΕΙ.Θα επαναλάβουμε κάτι που είναι κοινός τόπος. Σε μια οικονομία και σε μια πολιτική που καταστρέφει τη φύση και τους ανθρώπους, σε μια κοινωνία που είναι φτιαγμένη για 100 οικογένειες μεγαλοεπιχειρηματιών, είναι αδιανόητο να οικοδομηθεί μια παιδεία για πολλούς.

Το κίνημα για την Παιδεία, για να κάμψει την αδιαλλαξία της κυβέρνησης και να φέρει νίκες, πρέπει να επιμείνει στην κατάργηση των νόμων 2525/97 και 2640/98, καθώς και των άλλων αντιεκπαιδευτικών ρυθμίσεων και να προβάλλει τη διεκδίκηση του Ενιαίου 12χρονου βασικού υποχρεωτικού σχολείου, ως απαραίτητης προϋπόθεσης όχι μόνο των πανεπιστημιακών σπουδών, αλλά κάθε επαγγελματικής εκπαίδευσης. Να διευρύνει το συντονισμό των επιμέρους τμημάτων του, μαθητών, φοιτητών - σπουδαστών, γονιών, εκπαιδευτικών και ιδιαίτερα του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, για τη δημιουργία ενός παλλαϊκού κοινωνικού μετώπου. Ενός μετώπου ικανού να αντικρούσει αυτή την πολιτική, όπου η Παιδεία, από ταξική για το συμφέρον των λίγων, θα γίνει κοινωνική για όλο το λαό.