Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον της ταινίας βρίσκεται στο παρασκήνιο, παρά στην ίδια την ταινία. Εχω διαβάσει τόσες «παρουσιάσεις» της, σε τόσο διαφορετικές εφημερίδες και περιοδικά, που μου έχουν κινήσει την περιέργεια. Μετά, λοιπόν, από ...σοβαρή μελέτη κατέληξα πως οι ταινίες δεν επιβάλλονται μόνον διά της παρουσίας τους, της αξίας τους δηλαδή, αλλά και διά της πλαγίας οδού. Μέσα από τις δήθεν αθώες παρουσιάσεις και τα δήθεν αθώα ρεπορτάζ. Παρουσιάσεις και ρεπορτάζ που ξεκινάνε από τον πρωταγωνιστή και την πρωταγωνίστρια και καταλήγουν σε «καυτές» λεπτομέρειες από τα γυρίσματα.

Τι να πει τώρα ο κριτικός; Το κλίμα έχει ήδη καλλιεργηθεί. Ο θεατής έχει ήδη «φτιαχτεί» για να παρακολουθήσει μια «καταιγιστική περιπέτεια», ένα «θαυμάσιο πρωταγωνιστή» και μια «πολύ σέξι πρωταγωνίστρια». Α, να μην ξεχάσουμε και την ιστορία. Ενας καθημερινός και αρκετά δειλός νεαρός, δαγκώνοντας το μήλο που του προσφέρει μια σύγχρονη Εύα, μεταβάλλεται σε θαρραλέο δολοφόνο. Βέβαια, περνάει και από κάποια εκπαίδευση. Σημασία, πάντως, έχει πως ο καθένας μας (αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα της ταινίας) έχει αστείρευτες δυνάμεις μέσα του. Μπορεί, αν τις ελευθερώσει, να γίνει τρομερός εκδικητής! Εξαιρετικός και περίτεχνος δολοφόνος!

Ο νεαρός, λοιπόν, αυτός κύριος, ο πρώην δειλός και νυν θαρραλέος τελικά, είναι γιος ενός έκφυλου πατέρα, ο οποίος ήταν μέλος μιας αδελφότητας, η οποία έρχεται από τα βάθη των αιώνων! Η αδελφότητα αυτή αναλάμβανε υψηλές δολοφονίες. Πεθαίνοντας ο πατέρας, αναλαμβάνει ο γιος. Ο οποίος θα εκδικηθεί και για το θάνατο του πατέρα του (τον οποίον δε γνώριζε).

Κρίνετε μόνοι σας, αν αξίζουν τόσες παρουσιάσεις, τόσα ρεπορτάζ, από τόσο σοβαρές εφημερίδες και περιοδικά. Πρόκειται για μια απλοϊκή ταινία, η οποία καλύπτει τις αφέλειές της, και τη βία της, πίσω από τον ορισμό σαν ταινία-κόμικ. Οτι, δηλαδή, δεν είναι ακριβώς ταινία, αλλά ...κόμικ! Λες και τα κόμικς, η φόρμα, δεν είναι υποχρεωμένα να ασχολούνται με το περιεχόμενο. Τα κόμικς, σύμφωνα με τη λογική τους, είναι ελεύθερα να διηγούνται όποια ιστορία επιθυμούν, χωρίς να αναλαμβάνουν και τις ευθύνες τους.

Επί του προκειμένου (και ας μου απαντήσουν οι «παρουσιαστές» και οι «ρεπόρτερ»), ποιον μπορεί να νοιάζει ένα βίαιο και μεταφυσικό παραμύθι; Μια απίθανη ιστορία; Αλλά και ποιον μπορεί να διασκεδάζει μια τέτοια ταινία; Επιτέλους, να μη χάσουμε τελείως το γούστο μας. Να μην εθιστούμε οριστικά στην ...περιπέτεια!

Να πούμε για την ιστορία πως ο σκηνοθέτης της είναι Ρώσος! Ο οποίος πριν περάσει στις μεγάλου μήκους ταινίες εργαζόταν στη διαφήμιση. Από εκεί πήρε και την αισθητική - και την ηθική - του «Wanted». Πριν από το «Wanted» γύρισε δυο αιματηρές ταινίες που έσπασαν ταμεία στη Ρωσία. Οι ταινίες αυτές του άνοιξαν τις πόρτες του Χόλιγουντ. Σημεία των καιρών! Να πούμε, ακόμα, πως η ταινία στηρίζεται στο βιβλίο των Μαρκ Μίλαρ και Τζ. Τζ. Τζόουνς, οι οποίοι δημιούργησαν το ομότιτλο κόμικ.

Παίζουν: Αντζελίνα Τζολί, Τζέιμς Μακ Αβόι, Μόργκαν Φρίμαν, Κόμον, Τόμας Κρέτσμαν.