Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Σίδνεϊ έχουν περάσει πλέον στην Ιστορία, δίνοντας τη σκυτάλη στη χώρα μας και συγκεκριμένα στην Αθήνα, όπου -καλώς εχόντων των πραγμάτων- οι Ολυμπιακοί θα επιστρέψουν «σπίτι» τους μετά από 108 χρόνια.

Η διοργάνωση του Σίδνεϊ για τον ελληνικό αθλητισμό θα μείνει για πάντα χαραγμένη. Η συγκομιδή των 13 μεταλλίων, που κατέταξε τη χώρα μας στην 17η θέση του Κόσμου, καθώς επίσης και μια σειρά άλλων σημαντικών επιδόσεων (20 πλασαρίσματα στις πρώτες οκτάδες) πιστοποίησαν για άλλη μια φορά την άνοδο του ελληνικού αθλητισμού. Παράλληλα όμως αύξησαν και τις ευθύνες ενόψει της επόμενης διοργάνωσης, όπου θα είμαστε οι «οικοδεσπότες».

Οι συγκινήσεις που πρόσφεραν οι αθλητές-τριές μας κατά τη διάρκεια των αγώνων ήταν πολλές, όπως και η συναισθηματική φόρτιση μεγάλη, η αγωνία, αλλά και οι απογοητεύσεις. Ομως έτσι είναι ο αθλητισμός. Ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις κάτι.

Στην κατηγορία αυτή σίγουρα συγκαταλέγονται όλοι εκείνοι που χάρισαν στη χώρα μας τις μεγαλύτερες διακρίσεις και ανέβηκαν σε κάποιο από τα τρία σκαλιά του βάθρου. Ας δούμε αναλυτικά:

ΚΕΝΤΕΡΗΣ ΚΩΣΤΑΣ: Η νίκη του στα 200μ κατέπληξε τους πάντες. Σε ένα αγώνισμα που τα πρωτεία είχαν οι Αμερικανοί, ο Ελληνας αθλητής κατάφερε να ανέβει στο πρώτο σκαλί. Μέσα σε τέσσερις κούρσες (προκριματικά έως τελικό) συνέτριψε δυο φορές το πανελλήνιο ρεκόρ με τελευταίο το 20.09 στον τελικό. Η νίκη του αναγνωρίστηκε απ' όλους τους μεγάλους αντιπάλους του, όπως ο Μπόλτον, ο Κάμπελ, ο Τόμσον.

ΠΥΡΡΟΣ ΔΗΜΑΣ: Μια από το πιο σταθερές ελπίδες της χώρας μας για διάκριση πριν τους αγώνες, δικαίωσε για μια ακόμη φορά τις προσδοκίες. Ο τρεις φορές χρυσός Ολυμπιονίκης αναδείχτηκε πρώτος στην κατηγορία των 85 κιλών, σηκώνοντας συνολικά 390κ.

ΚΑΧΙ ΚΑΧΙΑΣΒΙΛΗ: Το δεύτερο φαβορί της χώρας μας για χρυσό μετάλλιο δήλωσε και αυτός «παρών». Αν και προερχόταν από μια μακρά περίοδο τραυματισμών κατάφερε την κατάλληλη στιγμή να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Τα 405κ στην κατηγορία των 94κ ήταν αρκετά για να του δώσουν την πρώτη θέση.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΥΡΟΥΤΣΟΣ: Αν το χρυσό του Κεντέρη ήταν η πλέον ευχάριστη έκπληξη, τότε του νεαρού Μιχάλη Μουρούτσου στο Ταε Κβο Ντο ήταν το πλέον αναπάντεχο. Ο 20χρονος αθλητής με τη νίκη του έκανε τους πάντες στη χώρα μας να έχουν μια πρώτη επαφή με το συγκεκριμένο άθλημα. Η υποθήκη για το μέλλον που έβαλε είναι σίγουρα πολλή μεγάλη...

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΑΝΟΥ: Η φτερωτή Κατερίνα και πάλι τα κατάφερε... Χάρισε στη χώρα μας το αργυρό μετάλλιο στα 100μ, το οποίο ήταν αποτέλεσμα της «κόντρας» με τη Μάριον Τζόουνς. Μπορεί να μην κατάφερε να τη νικήσει αυτή τη φορά, όμως της ανανέωσε το ραντεβού για την επόμενη.

ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΕΛΕΣΙΔΟΥ: Μετά την επιτυχία στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Σεβίλλης η Τασούλα Κελεσίδου (2η) ανέβηκε ακόμα πιο ψηλά. Πήρε το πρώτο της Ολυμπιακό μετάλλιο καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση στη δισκοβολία.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΣΑΜΠΑΝΗΣ: Ηταν ο πρώτος που άνοιξε το χορό των μεταλλίων για την Ελλάδα και ειδικότερα για την άρση βαρών, παίρνοντας τη δεύτερη θέση στην κατηγορία των 57κ.

ΒΙΚΤΟΡΑΣ ΣΠΥΡΟΥ: Για άλλη μια φορά ήταν άτυχος λόγω σωματικού βάρους. Στην Ατλάντα για τον ίδιο λόγο έχασε το βάθρο, στο Σίδνεϊ έχασε το χρυσό. Και πάλι όμως του αξίζουν συγχαρητήρια για τη δεύτερη θέση.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΤΑΜΠΑΚΟΣ: Στο δυσκολότερο άθλημα της ενόργανης γυμναστικής ο Ταμπάκος συνέχισε τις επιτυχίες των τελευταίων ετών χαρίζοντας στη χώρα το ασημένιο μετάλλιο, χάρις στην τελειότητα με την οποία εκτέλεσε το πρόγραμμά του.

ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΣΑΜΠΛ: Για τις παγκόσμιες πρωταθλήτριες ισχύει η περίπτωση ότι το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησαν μπορεί να θεωρηθεί και... αποτυχία. Μπορεί τα λάθη στις κορύνες να στέρησαν το χρυσό, όμως ακόμα και έτσι απέδειξαν ότι παραμένουν στην κορυφή του Κόσμου.

ΜΙΡΕΛΑ ΤΖΕΛΙΛΗ: Τελικά στα δύσκολα δηλώνει πάντα παρούσα η πρωταθλήτρια του ακοντισμού. Το θέμα είναι για το ποια από τις δυο θέσεις -πρώτη ή δεύτερη- θα καταλάβει... Στο Σίδνεϊ ήταν δεύτερη. Μέχρι την επόμενη φορά όμως...

ΙΩΑΝΝΑ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝΟΥ: Η Ιωάννα της άρσης βαρών έγραψε τη δική της ιστορία, καθώς έγινε η πρώτη Ελληνίδα Ολυμπιονίκης στο συγκεκριμένο άθλημα, όπου για πρώτη φορά μπήκε σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

ΑΜΙΡΑΝ ΚΑΡΝΤΑΝΟΦ: Το χάλκινο μετάλλιο στην πάλη μετά από 12 χρόνια ήρθε να προστεθεί σε μια αλυσίδα μεγάλων επιτυχιών για τη χώρα μας σε ένα από τα αρχαιότερα αθλήματα.

Εκτός όμως από αυτούς που κατάφεραν να ανέβουν στο βάθρο υπάρχουν πολλοί αθλητές-τριες της ελληνικής αποστολής που προσπάθησαν για το καλύτερο, αλλά για κάποιο λόγο ή ατυχία δεν μπόρεσαν να πάνε ψηλότερα και κατέλαβαν μια θέση στην πρώτη οκτάδα των Ολυμπιονικών. Σε αυτή την κατηγορία πρώτος κάλλιστα μπορεί να μπει ο Κώστας Θάνος. Ο παλαιστής από την Καρδίτσα έφθασε μέχρι τα ημιτελικά. Το ραγισμένο πλευρό όμως... σουβενίρ από τα προημιτελικά, του στέρησε τη δυνατότητα να ανέβει στο βάθρο.

Στο στίβο η Ολγα Βασδέκη στο τριπλούν, η Στέλλα Τσικούνα στο δίσκο και η ΠόπηΟυζούνη στη σφαίρα κατάφεραν να περάσουν στον τελικό των αγωνισμάτων τους καταλαμβάνοντας αντίστοιχα την 7η θέση. Για την πρώτη βέβαια αυτό ίσως και να θεωρείται λίγο.

Η έκτη θέση της ΧάιντιΑντικατζίδη στην ιππασία μάλλον επιτυχία θεωρείται, αν και έφθασε μια ανάσα πριν το βάθρο. Κάτι ανάλογο ισχύει και για την εθνικήομάδαποδηλασίας στο ομαδικό σπριντ, που για κάποια εκατοστά του δευτερολέπτου έχασε το χάλκινο μετάλλιο.

Μεγάλη προσπάθεια έκαναν στην κωπηλασία οι Βασίλης Πολύμερος - Παναγιώτης Μηλιώτης που κατάφεραν να μπουν στην οκτάδα των Ολυμπιονικών.

Ο αθλητισμός όμως δεν είναι επιτυχίες οι ευχάριστες εκπλήξεις. Ορισμένες φορές είναι και απογοητεύσεις. Και για τη χώρα μας υπάρχουν κάποιοι αθλητές-τριες που δυστυχώς έδωσαν το «παρών» σε αυτή την... κατηγορία.

Ο Ιωάννης Μελισσανίδης απογοήτευσε στο αγωνιστικό μέρος, αφού η 7η θέση στο άλμα μόνο αποτυχία μπορεί να θεωρηθεί για τον χρυσό Ολυμπιονίκη της Ατλάντα. Κάτι ο τραυματισμός του, κάτι τα εξωαγωνιστικά προβλήματα, δεν ήθελε και παραπάνω να στραβώσει το... κλίμα.

Από τη μια η άπνοια του ανέμου, από την άλλη ο κρυφός τραυματισμός του (σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου) και ο Νίκος Κακλαμανάκης ήταν απλά 6ος. Στον ακοντισμό ο Κώστας Γκατσιούδης για άλλη μια φορά στο κρίσιμο σημείο δεν μπόρεσε να θυμηθεί τον καλό εαυτό του... Στις απογοητεύσεις του στίβου συγκαταλέγονται ακόμα και η Νίκη Ξάνθου στο μήκος, όπου παρά τον τραυματισμό της όλοι περιμέναμε κάτι παραπάνω, αλλά και η ασημένια Ολυμπιονίκης της Ατλάντα Νίκη Μπακογιάννη. Το «βούλιαγμα» της εθνικής πόλο σίγουρα την κατατάσσει στις μεγάλες απογοητεύσεις. Γενικά, δηλαδή, ο υγρός στίβος της χώρας μας δεν τα πήγε καλά, αφού και στην κολύμβηση τα πράγματα δεν πήγαν ρόδινα...