Η πρόσφατη νέα προσπάθεια προώθησης του αντικομμουνισμού με την υπογραφή από 409 ευρωβουλευτές (ανάμεσά τους και δυο της ΝΔ, οι Εμμανουήλ Αγγελάκας και Νικόλαος Βακάλης, και του ΛΑ.Ο.Σ. Γεώργιος Γεωργίου) γραπτής δήλωσης που εξισώνει τον σοσιαλισμό με τον ναζισμό, φαίνεται ότι είναι ένα μέρος μόνο της επίθεσης που οι απολογητές του ιμπεριαλισμού, έχουν ξεκινήσει.

Στόχος τους είναι χτυπώντας τον σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και ιδιαίτερα την πρώτη φάση της οικοδόμησής του - που στην ηγεσία ήταν ο Ιωσήφ Στάλιν, την περίοδο που υπήρχε αλματώδης ανάπτυξη και ταυτόχρονα ανακόπηκε το φασιστικό τέρας, δηλαδή ο καπιταλισμός στην πιο αντιδραστική του μορφή - να χτυπήσουν τη μόνη προοπτική των λαών απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό, που αντικειμενικά βλέπουν ότι είναι η εξέλιξη.

Ετσι πέντε μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, το Σοσιαλιστικό, τους Φιλελεύθερους, την «Ενωση για την Ευρώπη των Λαών», κατέθεσαν δήλωση, που εισηγείται να «ανακηρυχτεί η 23η Αυγούστου, "Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα των Εγκλημάτων του Σταλινισμού και του Ναζισμού"»! και στηρίζεται από 409 βουλευτές, δηλαδή πάνω από το 50% του Κοινοβουλίου.

Το πολιτικό αυτό προσωπικό της αστικής τάξης της Ευρώπης, τολμάει να εξισώνει το σοσιαλισμό που έδωσε πάνω από 20 εκατομμύρια νεκρούς Σοβιετικούς για τη συντριβή του ναζισμού, με το φασισμό, που βοήθησαν και έσπρωξαν να επιτεθεί στο πρώτο εργατολαϊκό κράτος, την ΕΣΣΔ, όλοι οι καπιταλιστές της Γης.

Οι συντάκτες της δήλωσης χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι «στόχος της Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης για τα Θύματα των Εγκλημάτων του Σταλινισμού και του Ναζισμού, θα πρέπει να είναι η διατήρηση της μνήμης των θυμάτων των μαζικών εκτοπίσεων και εξοντώσεων και, ταυτόχρονα, η εδραίωση της δημοκρατίας καθώς και η ενίσχυση της ειρήνης και της σταθερότητας στην ήπειρό μας», προσθέτοντας ότι «οι μαζικές εκτοπίσεις, οι δολοφονίες και οι υποδουλώσεις που διαπράχθηκαν στο πλαίσιο των επιθέσεων του σταλινισμού και του ναζισμού, εμπίπτουν στην κατηγορία των εγκλημάτων πολέμου και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας για τα οποία δεν ισχύουν οι νόμιμες παραγραφές, βάσει του διεθνούς δικαίου».

Είχε κατά σειρά προηγηθεί στα τέλη του 2005 με αρχές του 2006 το ανάλογου ύφους αντικομμουνιστικό μνημόνιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, ένα κείμενο που από την κατακραυγή που δημιούργησε τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διεθνές επίπεδο, αποσύρθηκε.

Το Φλεβάρη του 2006 τροπολογίες του ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ν. Σηφουνάκη και της ΝΔ Στ. Λαμπρινίδη, επίσης εξίσωναν το ναζισμό με το «σταλινισμό» και έμμεσα τα σοσιαλιστικά καθεστώτα με τις χουντοφασιστικές δικτατορίες της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας.

Τον Μάρτη του 2008, 8 ευρωβουλευτές της «σοσιαλιστικής» ευρωομάδας ζητούσαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να «σκύψει» στα «εγκλήματα γενοκτονίας, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου που διεπράχθησαν από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα», και συγκεκριμένα απ' το «ναζιστικό και το σταλινικό»!

Η τελευταία όμως προσπάθεια και πιο προκλητική, που μάλλον είναι και ο «μπούσουλας», που θα επιδιωχθεί να ακολουθηθεί, είναι το κατάπτυστο κείμενο, η λεγόμενη «Διακήρυξη της Πράγας» που καταλήχτηκε στις 2-3 Ιούνη του 2008, στη συνδιάσκεψη υπό τον τίτλο «Συνείδηση της Ευρώπης και κομμουνισμός» υπό την αιγίδα της Τσέχικης Γερουσίας, όπου συγκεντρώθηκαν αντικομμουνιστές από την Ευρώπη και κάποιες άλλες χώρες.

Το κείμενο που υπογράφουν γνωστοί αντικομμουνιστές, προδιαγράφει και τα πρακτικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν, ώστε όχι μόνο να παραχαραχτεί η Ιστορία, αλλά και να διαμορφωθούν οι νέες γενιές με αυτή την παραχαραγμένη Ιστορία, έχοντας ως δεδομένο ότι φασισμός και σοσιαλισμός είναι το ίδιο πράγμα, με τον «ορισμό» των λεγόμενων «ολοκληρωτικών καθεστώτων».

Αυτοί που υπογράφουν και το εν λόγω κείμενο, είναι και η «εγγύηση» γι' αυτό. Ποιοι είναι οι υπογράφοντες; Θαυμάστε: ο γνωστός Βάτσλαβ Χάβελ, ο Γκόραν Λίντμπλαντ, αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Ευρώπης, οι Μάρτιν Μέιστρικ και Γιάρομιρ Σκέκινα, γερουσιαστές της Τσεχίας που πρωτοστάτησαν για την απαγόρευση της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας Τσεχίας, ο Λι Εντουαρτς, πρόεδρος του «Ιδρύματος Μνήμης των θυμάτων του Κομμουνισμού» των ΗΠΑ, και διάφοροι άλλοι γνωστοί αντικομμουνιστές από τις Βαλτικές χώρες όπου τελευταία αναβιώνει ο φασισμός και γίνονται τιμές στις φασιστικές λεγεώνες, που πολέμησαν στο πλάι των ναζί.

Το κείμενο, λοιπόν, μιλάει από μόνο του! Αφού οι υπογράφοντες λένε ότι παίρνουν υπόψη τους όλες τις προηγούμενες αντικομμουνιστικές προσπάθειες που αναφέραμε και στο παρόν σημείωμα, αναφέρουν χαρακτηριστικά:

«- Η Ευρώπη δε θα είναι ενωμένη αν δε γίνει ικανή να ενιαιοποιήσει την αντίληψή της για την Ιστορία και δεν αναγνωρίσει τον κομμουνισμό και το ναζισμό ως κοινή κληρονομιά της, που απαιτούν ενδελεχή και συστηματική συζήτηση για όλα τα εγκλήματα του ολοκληρωτισμού στον περασμένο αιώνα.

- Η λανθασμένη συνείδηση για το κομμουνιστικό παρελθόν αποτελεί φρένο για τη μελλοντική Ευρώπη και τα παιδιά μας.

- Η διαφορετική εκτίμηση του κομμουνιστικού παρελθόντος μπορεί να ξαναχωρίσει την Ευρώπη σε Δύση και Ανατολή.

- Τα εγκλήματα του κομμουνισμού ακόμη περιμένουν αξιολόγηση από άποψη νομική, ηθική, πολιτική και ιστορική.

- Αυτά τα εγκλήματα δικαιολογήθηκαν στο όνομα της θεωρίας της ταξικής πάλης και της αρχής της δικτατορίας του προλεταριάτου με τη χρήση τρομοκρατίας και δικτατορικών μεθόδων.

- Η προσκόμιση αντικειμενικών και εξαντλητικών στοιχείων για το κομμουνιστικό ολοκληρωτικό παρελθόν, που θα οδηγήσουν στη βαθύτερη κατανόηση και συζήτηση, είναι αναγκαίος όρος για την οικοδόμηση της υγιούς μελλοντικής ενοποίησης των ευρωπαϊκών εθνών.

- Με το κομμουνιστικό παρελθόν είναι απαραίτητο να ασχοληθούμε συστηματικά όχι μόνο σε ακαδημαϊκό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο της ευρείας κοινής γνώμης, ώστε οι μελλοντικές γενιές να έχουν εύκολη πρόσβαση στις πληροφορίες για τον κομμουνισμό.

- Σε ορισμένες περιοχές του κόσμου επιβιώνουν ορισμένα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα, τα οποία όμως καταλαμβάνουν περίπου το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού και τα οποία με την πρακτική τους και την αντίληψη εξουσίας επιτρέπουν τη συνέχεια των εγκλημάτων και δυσχεραίνουν τις συνθήκες ζωής των κατοίκων τους.

- Σε πολλές χώρες κομμουνιστικά κόμματα ακόμα και αν δεν έχουν την εξουσία, δημόσια δεν έχουν διαχωρίσει τη θέση τους από τα εγκλήματα των κομμουνιστικών καθεστώτων και δεν τα έχουν καταδικάσει».

Στη συνέχεια σημειώνουν ότι παίρνοντας υπόψη και:

«- Την εμπειρία του μουσείου μνήμης στην Πολωνία, Γερμανία, Σλοβακία, Τσεχία και ΗΠΑ και των μουσείων κατοχής στη Λιθουανία, Λετονία και Εσθονία,

- τη βάση της εμπειρίας ότι το 2009 θα είναι η 20ή επέτειος της πτώσης του κομμουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη και της σφαγής της Τιενανμέν στο Πεκίνο»,

οι υπογράφοντες καλούν σε πρακτικά μέτρα που συμπεριλαμβάνουν τα εξής:

«- Υιοθέτηση μιας πανευρωπαϊκής συμφωνίας ότι τόσο τα ναζιστικά όσο και τα κομμουνιστικά ολοκληρωτικά καθεστώτα πρέπει να χαρακτηριστούν το καθένα με τα τραγικά αποτελέσματά του ως οι κύριες συμφορές που χτύπησαν τον 20ό αιώνα, για τη συστηματική καταπάτηση όλων των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων με ακραίες μορφές βίας, πραγματοποίηση επιθετικών πολέμων και ως αναπόσπαστο κομμάτι της ιδεολογίας τους, εκδιώξεις πληθυσμών και ολόκληρων εθνών.

- Να υπάρξει αναγνώριση ότι πολλά εγκλήματα που έγιναν στο όνομα του κομμουνισμού πρέπει να χαρακτηριστούν ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για να αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή για τις μελλοντικές γενιές και να δικαστούν όπως συνέβη και με τα εγκλήματα των ναζιστών στη δίκη της Νυρεμβέργης.

- Να υπάρξει κοινή νομοθεσία, που θα επιτρέψει στους δικαστές να δικάσουν και καταδικάσουν τους δράστες των εγκλημάτων και να αποζημιώσουν τα θύματα.

- Να υπάρξει ευρωπαϊκή και διεθνής προσπάθεια για αποφασιστική καταδίκη των προηγούμενων κομμουνιστικών εγκλημάτων και αποφασιστική πάλη ενάντια στα συνεχιζόμενα κομμουνιστικά εγκλήματα.

- Να καθιερωθεί η 23η Αυγούστου, μέρα που υπογράφτηκε το σύμφωνο ανάμεσα στον Χίτλερ και τον Στάλιν, γνωστό ως σύμφωνο Μολότοφ - Ριμπεντρόπ, ως ημέρα μνήμης των θυμάτων των ναζιστικών και κομμουνιστικών ολοκληρωτικών καθεστώτων, με τον ίδιο τρόπο που η Ευρώπη τιμά τα θύματα του ολοκαυτώματος των Εβραίων στις 27 Ιανουαρίου.

- Να ζητηθεί από όλα τα εθνικά κοινοβούλια να αποφασίσουν να αναγνωριστούν τα εγκλήματα του κομμουνισμού ως εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ώστε να οδηγηθούμε σε ανάλογες νομοθετικές πρωτοβουλίες.

- Να προχωρήσουμε σε δημόσια συζήτηση για την απαγόρευση της εμπορικής και πολιτικής χρήσης των κομμουνιστικών συμβόλων.

- Να ιδρύσουμε Ιδρυμα, με την επωνυμία Ινστιτούτο Ευρωπαϊκής Συνείδησης που θα είναι ευρωπαϊκό ερευνητικό κέντρο για τη μελέτη της εξέλιξης των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Επίσης πανευρωπαϊκό Μουσείο μνήμης των θυμάτων όλων των ολοκληρωτικών συστημάτων.

- Να αναμορφωθούν τα ευρωπαϊκά βιβλία της Ιστορίας, ώστε τα παιδιά να μάθουν για τον κομμουνισμό και τα εγκλήματά του και να τους επιστηθεί η προσοχή ακριβώς όπως έχουν διδαχθεί για τα εγκλήματα του ναζισμού».

Ολα αυτά τα «μέτρα» είναι φανερό ότι θα προωθηθούν το επόμενο διάστημα. Και βέβαια αυτό που δείχνουν όλες αυτές οι αντικομμουνιστικές προσπάθειες, είναι ο φόβος και ο τρόμος των αστών, να μην μάθουν οι νέες γενιές, που τους καρατομούνται καθημερινά δικαιώματα, για το σοσιαλισμό. Φοβούνται τη σοσιαλιστική προοπτική γι' αυτό προχωράνε σε τέτοιες κινήσεις. Και είναι στο χέρι των λαϊκών κινημάτων, να «σπάσουν τα μούτρα» τους.