Σε θέατρο συγκρούσεων και αιματηρών επιθέσεων έχει μετατραπεί το Πακιστάν, με αφορμή την «παραγωγή» ισλαμιστών μαχητών στις ημιαυτόνομες περιοχές των φυλών της χώρας, με αποτέλεσμα την καθημερινή σφαγή αμάχων. Το ΚΚ Πακιστάν, αν και «νομιμοποιήθηκε» την περίοδο του '90, εξακολουθεί να δρα σε καθεστώς τρομοκρατίας, έχοντας να αντιμετωπίσει την περίεργη συμμαχία στρατού - ΗΠΑ και ισλαμιστών, με την πολιτική κυβέρνηση της χώρας να περιορίζεται στο ρόλο του διεκπεραιωτή. Ο Σαφίκ Αχμέντ, μέλος της ΚΕ του ΚΚ Πακιστάν, που βρέθηκε στη χώρα μας προσκεκλημένος του ΚΚΕ για το Φεστιβάλ ΚΚΕ - ΚΝΕ και τις άλλες εκδηλώσεις για τα 90χρονα του Κόμματος, μιλώντας στο «Ρ», ξεκαθαρίζει το τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα και το ρόλο, που κάθε συνιστώσα παίζει στο παιχνίδι.

-- Ποια είναι η επικρατούσα πολιτική κατάσταση στο Πακιστάν, μετά και την εκλογή του Ασίφ Αλί Ζαρντάρι στην Προεδρία;

-- Το ΚΚ Πακιστάν υποστήριξε τη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση και τη διαδικασία των δημοκρατικών εκλογών. Θεωρούμε ότι έστω και μία πολύ αδύναμη δημοκρατία είναι καλύτερη από τη δικτατορία. Ολα τα προβλήματα που έχουμε σήμερα στη χώρα μας είναι αποτέλεσμα των πολλών χρόνων δικτατορίας, δεδομένου ότι στα 62 περίπου χρόνια κατά τα οποία το Πακιστάν υπάρχει ως ανεξάρτητο κράτος, πάνω από 40 χρόνια κυβερνάται από το στρατό. Το ζητούμενο σήμερα είναι να απογαλακτιστούν οι πολιτικές κυβερνήσεις του Πακιστάν από τη θωπεία των στρατιωτικών δικτατόρων.

Για τη σημερινή κυβέρνηση διατηρούμε κάποιες ελπίδες και την υποστηρίζουμε, γιατί το κυβερνών Κόμμα του Λαού του Πακιστάν (ΡΡΡ) είναι το μοναδικό που έχει δημοκρατικές καταβολές και δημοκρατικές προσεγγίσεις των ζητημάτων. Στο Πακιστάν υπάρχει το πολιτικό και το στρατιωτικό κράτος. Το στρατιωτικό κράτος υποσκάπτει το πολιτικό και δεν του επιτρέπει να λειτουργήσει σωστά και να φτάσει να αποδίδει καρπούς. Αυτός είναι ο λόγος που είδατε τον πληθωρισμό αμέσως μετά τις εκλογές και τη νίκη του ΡΡΡ να αυξάνεται κατακόρυφα, παράλληλα με τους φόρους.

Τεράστιες είναι, επίσης, οι διαφορές στους μισθούς των στρατιωτικών και όλων των υπολοίπων επαγγελμάτων, ενώ η τεράστια ανεργία στρέφει πολύ κόσμο στο στρατό, για να επιβιώσει.

Το Πακιστάν αντιμετωπίζει τα προβλήματα του φανατισμού, των «Ταλιμπάν» και του στρατού. Ο πακιστανικός στρατός είναι ένας «κακός στρατός», κατακλυσμένος από φανατισμένους ανθρώπους. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο στρατός κατόπιν καθοδήγησης των ΗΠΑ το '50 κατέβαλε «φιλότιμες προσπάθειες» εξολόθρευσης του ΚΚ Πακιστάν, εξαπολύοντας ένα κύμα τρομοκρατίας και δολοφονιών στα μέλη και τα στελέχη του. Αμέσως μετά, το ΚΚ Πακιστάν απαγορεύτηκε, η ηγεσία μας φυλακίστηκε και οι σύντροφοι ξεκίνησαν να δουλεύουν στην παρανομία, μέχρι και την περίοδο του '90 με την τελευταία κυβέρνηση του ΡΡΡ, υπό την ηγεσία της Μπεναζίρ Μπούτο τότε, που «νομιμοποίησε» το Κόμμα τυπικά. Ουσιαστικά, όμως, δεν μπορούμε να πούμε ότι είμαστε νόμιμοι και να εντάξουμε μέλη ελεύθερα, γιατί τα στοιχεία τους θα περάσουν στις μυστικές υπηρεσίες και θα υποστούν διωγμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο διάστημα των τελευταίων τριών ετών 1.000 σύντροφοι έχασαν τις δουλειές τους, ενώ συνεχίζονται οι σφαγές των κομμουνιστών από φανατικούς ισλαμιστές.

Εγώ είμαι από την Πεσαβάρ, ενώ δεν είχα κοινοποιήσει την ένταξή μου στο ΚΚ Πακιστάν, με απέλυσαν από τη δουλειά μου και επιβίωσα από τρεις απόπειρες δολοφονίας εναντίον μου.

-- Ποια είναι η σχέση στρατού, κυβέρνησης, ΗΠΑ και «Ταλιμπάν» στο Πακιστάν;

-- Για να καταλάβει κανείς τη σχέση όλων αυτών των κρίκων που ανήκουν στην ίδια αλυσίδα, πρέπει να δει το παρελθόν. Μετά την ανεξαρτησία του Πακιστάν από την Ινδία, στη χώρα είχαμε μόνο 240 μαντράσες (μουσουλμανικά θρησκευτικά σχολεία), τα οποία περιορίζονταν στη διδασκαλία γραφής και ανάγνωσης με βάση το Kοράνι και της μελέτης αυτού.

Μετά το 1954 και τις προσπάθειες εξάλειψης των κομμουνιστών από το Πακιστάν, προκειμένου να μην περάσει στην επιρροή της Σοβιετικής Ενωσης, τα σχολεία αυτά άρχισαν να επιδοτούνται χρηματικά από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και καθεστώτα, ενώ είχαμε και την ίδρυση του ακραίου ισλαμιστικού κόμματος, με άμεση ανάμειξη των ΗΠΑ και της CIA, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του. Τότε επικεντρώθηκαν στους ανθρώπους που είχαν ανώτατη και ανώτερη μόρφωση, τους προσέγγισαν και τους προσηλύτισαν με πλύση εγκεφάλου. Με την οικονομική και πολιτική υποστήριξη της CIA και της Ουάσιγκτον, απέκτησαν πρόσβαση σε όλους τους τομείς, στο στρατό, στην Παιδεία και τους θεσμούς και έφεραν κοντά τους ανθρώπους όλων των επιπέδων.

Οι ισλαμιστές ενισχύθηκαν ακόμα περισσότερο, όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στο Αφγανιστάν κατά των Σοβιετικών, οπότε και οι ΗΠΑ θεώρησαν ότι ο μόνος τρόπος να κερδίσουν ήταν με τη βοήθεια των φανατικών. Ετσι, τα στοιχεία αυτά είχαν ακόμα μία ευκαιρία να κερδίσουν ακόμα περισσότερο χρήματα και να ισχυροποιήσουν τις θέσεις τους στους θεσμούς. Σήμερα, το Πακιστάν έχει περισσότερες από 40.000 θρησκευτικές μαντράσες, οι οποίες και «παράγουν» πάνω από 1.000.000 φανατικούς ισλαμιστές το χρόνο.

Επίσης η θρησκεία και ο φανατισμός εισήχθησαν ακόμα και στις επιστήμες. Στη Χημεία, π.χ., αναφέρεται ότι οξυγόνο και υδρογόνο μάς δίνουν νερό, «με τη βοήθεια του Αλλάχ». Η θρησκεία έχει αλώσει τα πάντα, όχι μόνο την καθημερινότητα αλλά και την επιστήμη, αφού τίποτα δεν εξηγείται και δεν υπάρχει χωρίς τη «βοήθεια του Αλλάχ, του Θεού». Αυτός είναι και ο λόγος που δε θα βρείτε κανέναν σχεδόν μεταξύ των διανοούμενων και των «μορφωμένων» στο Πακιστάν με ελεύθερη σκέψη, καθώς το 99,9% χωρίς υπερβολή ακολουθούν τον θρησκευτικό τρόπο σκέψης. Κατά τη γνώμη μου, αυτοί οι άνθρωποι δεν αποτελούν απειλή μόνο για το Πακιστάν και τους γείτονές του, αλλά και για όλο τον κόσμο.

Δεδομένων αυτών, η «ένταση» που δημιουργήθηκε μεταξύ στρατού - φανατικών - ΗΠΑ, μόνο σαν προπαγάνδα λαϊκής κατανάλωσης φαίνεται σ' εμένα. Αν ο στρατός και οι ΗΠΑ θέλουν να εξαλείψουν τους ισλαμιστές στο Πακιστάν, γιατί δεν κλείνουν τα ισλαμιστικά σχολεία, γιατί δεν απαγορεύουν τα ισλαμιστικά κόμματα που δρουν ανοιχτά και όλους όσοι τα υποστηρίζουν; Η διαδικασία είναι απλή, την ακολούθησαν με το ΚΚ Πακιστάν παλαιότερα. Αν θέλουν, μπορούν να το κάνουν, αλλά δεν το κάνουν. Αν, για παράδειγμα, οι ΗΠΑ και ο πακιστανικός στρατός έχουν κηρύξει τον πόλεμο στους «Ταλιμπάν» στα βορειοδυτικά της χώρας και στο Αφγανιστάν και σκοτώνουν 200 με 300 το χρόνο, τα σχολεία παράγουν 1.000.000 το χρόνο, τι κάνουν με αυτούς; Και όπως αποδεικνύεται τελικά δε σκοτώνουν «Ταλιμπάν», αλλά αμάχους και μάλιστα παιδιά.

Επομένως τι κάνουν; Δημιουργούν ένα κλίμα τρόμου στο λαό. Ο κόσμος έχει έναν αόριστο φόβο. Οι «Ταλιμπάν» συνεχίζουν τις δραστηριότητές τους, ανοιχτά και δημόσια, κανείς δεν τους ενοχλεί, εξακολουθούν να παίρνουν χρήματα και όπλα από τις μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν, όπως έκαναν και στον πόλεμο του Αφγανιστάν. Οι παραδοσιακές σχέσεις που δημιούργησαν κατά την ψυχροπολεμική περίοδο εξακολουθούν να υπάρχουν και να λειτουργούν, όπως και τότε, που, υπό τις εντολές της CIA, πολεμούσαν τους κομμουνιστές. Αυτός ο «πόλεμος» που διεξάγεται σήμερα είναι προς όφελος του πακιστανικού στρατού και των ΗΠΑ, που πουλάνε προστασία, όπλα. Ο πακιστανικός στρατός λαμβάνει εκατομμύρια ετησίως από την Ουάσιγκτον για τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».

Από την πλευρά τους, οι «Ταλιμπάν» λένε ότι οι ΗΠΑ θέλουν να εξαλείψουν το μουσουλμανισμό από τον κόσμο και κερδίζουν τη λαϊκή υποστήριξη, αγοράζουν τα όπλα που πουλάνε οι ΗΠΑ και με αυτό το περίεργο αλισβερίσι είναι όμηρος ο λαός. Μετά τις επιθέσεις στρατού και ΗΠΑ στα σύνορα έχουμε εκρήξεις και βομβιστικές επιθέσεις από τους «Ταλιμπάν», με αποτέλεσμα πάντα το θάνατο αμάχων. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι εδώ δεν πρόκειται για τον πόλεμο του Ισλάμ, του Χριστιανισμού, ή οποιασδήποτε άλλης θρησκείας, αλλά για τον πόλεμο του χρήματος, του πολιτικού ελέγχου της περιοχής, των δρόμων του πετρελαίου κλπ., κλπ. Οι σχέσεις «Ταλιμπάν» - ΗΠΑ είναι σχέσεις «αλληλοεξυπηρέτησης». Οσο για την ένταση μεταξύ ΗΠΑ και πακιστανικού στρατού, αυτό δεν υπάρχει, υπάρχει καλή συνεργασία και κατανόηση. Ο στρατός του Πακιστάν είναι στρατός επιχειρηματιών. Ολοι οι απόστρατοι είναι οι πλουσιότεροι του Πακιστάν. Ο στρατός έχει επενδύσεις και μετοχές στο χρηματιστήριο, επενδύσεις στη βιομηχανία, στην εκπαίδευση, στις επιχειρήσεις γης, παντού.

-- Ποια είναι η δράση του ΚΚ Πακιστάν, δεδομένων και των δυσκολιών;

-- Παλεύουμε, δίνοντας τη μάχη καθημερινά και σε όλα τα επίπεδα. Συγκρουόμαστε με όλους και προσπαθούμε να κάνουμε τους ανθρώπους να δουν την πραγματικότητα. Ωστόσο, δεν είναι καθόλου εύκολο. Δεν έχουμε πρόσβαση στον Τύπο και τα ΜΜΕ, όπου ηγούνται οι «Ταλιμπάν» και ο στρατός, οι οποίοι και επιβάλλουν τον αποκλεισμό μας.

-- Πώς είδατε το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του ΚΚΕ για τα 90χρονα του Κόμματος;

-- Ηταν υπέροχες εκδηλώσεις και είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες για τα όσα μάθαμε από την Ιστορία του ΚΚΕ και την πάλη του, παίρνοντας διδάγματα και για την οργάνωση της δικής μας δράσης. Γνωρίζοντας την Ιστορία του ΚΚΕ, παίρνουμε έμπνευση και δύναμη, δεδομένου ότι το Κόμμα στην Ελλάδα ήρθε αντιμέτωπο με τόσες δυσκολίες και τις ξεπέρασε, επιβίωσε και σήμερα γιορτάζει 90 χρόνια Ιστορίας. Οπότε πιστεύουμε ότι μπορούμε και εμείς να ακολουθήσουμε το παράδειγμά του. Το Φεστιβάλ της νεολαίας είναι πολύ σημαντικό και, μάλιστα, όταν έχει τέτοια ανταπόκριση, καθώς οι νέοι άνθρωποι είναι το μέλλον, είναι το σημαντικότερο στοιχείο στο οποίο μπορούμε να βασιστούμε, εκεί είναι η ελπίδα.