Από την περασμένη Τετάρτη 1η Οκτώβρη, οι εργαζόμενοι του Λεκανοπεδίου Αττικής υποχρεώνονται να πληρώνουν και το νερό - τον πολύτιμο αυτό φυσικό πόρο - για ...χρυσάφι! Σύμφωνα με την κυβερνητική απόφαση, οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΕΥΔΑΠ αυξάνονται κατά 3% στο νερό και κατά 7,5% στα τέλη αποχέτευσης - και μάλιστα σε πρώτη φάση, αφού από την 1η Μάρτη του 2009 προβλέπεται μια νέα αύξηση των τελών αυτών κατά 7,5% και πάλι. Δηλαδή, θα έχουμε μία συνολική αύξηση των τελών αυτών κατά 15% (από 65% επί της κατανάλωσης νερού που είναι τώρα, θα φτάσουμε στο 75%)!

Πρόκειται για προκλητικές αυξήσεις που ροκανίζουν το ήδη πενιχρό εισόδημα των εργαζομένων, ενώ ως βασικό στόχο έχουν να ενισχύσουν την κερδοφορία της μετοχοποιημένης ΕΥΔΑΠ, ώστε να καταστεί ακόμη πιο ...ελκυστική στο μεγάλο κεφάλαιο για περαιτέρω ιδιωτικοποίησή της. Πρόκειται προφανώς για πρόβα μπροστά στο γενικό ξεπούλημα!

Οι αρμόδιοι της κυβέρνησης και της ΕΥΔΑΠ ισχυρίζονται ότι οι αυξήσεις είναι «λογικές» και ειδικά για την τσουχτερή αύξηση των τελών αποχέτευσης υποστηρίζουν ότι ήταν επιβεβλημένη για να καλυφθούν τα έξοδα του βιολογικού καθαρισμού της Ψυττάλειας. Δηλαδή, παραδέχονται ότι πρόκειται για ένα ακόμη χαράτσι, το γνωστό και ως ...«ψυτταλειόσημο»!

Η δικαιολογία, όμως, αυτή αποτελεί διπλή πρόκληση για το λαό, ο οποίος πλήρωσε επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ πανάκριβα την κατασκευή του βιολογικού καθαρισμού (το κόστος έφτασε τα 205 εκατ. ευρώ, από 128 εκατ. ευρώ που είχε προϋπολογιστεί) και, μάλιστα, χωρίς να κατασκευαστεί η μονάδα ξήρανσης της λυματολάσπης, όπως προβλεπόταν από την αρχική σύμβαση. Στη συνέχεια, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ο λαός πάλι πλήρωσε - εκτός από την μπόχα και τη μόλυνση του περιβάλλοντος που υπέστη - ακόμη μερικές δεκάδες εκατ. ευρώ, όσο δηλαδή στοίχισαν οι «πειραματισμοί» για τη διαχείριση της λυματολάσπης (μεταφορά στη χωματερή, μεταφορά με καράβια, ασβεστοποίηση κ.λπ.) και, στο τέλος, ξαναπλήρωσε και το κόστος κατασκευής της μονάδας ξήρανσης, που έφτασε τα 35 εκατ. ευρώ! Ερχονται, λοιπόν, τώρα η κυβέρνηση και η ΕΥΔΑΠ και του ζητούν να πληρώνει και τη λειτουργία του βιολογικού καθαρισμού, με πρόσθετο τριμηνιαίο χαράτσι, επειδή, όπως ισχυρίζονται, η ΕΕ επιβάλλει το κόστος αυτό να μετακυλίεται στους καταναλωτές!

Πίσω, όμως, από τις νέες αυτές αυξήσεις, κρύβεται η επιδίωξη της κυβέρνησης για τη διεύρυνση της ιδιωτικοποίησης τόσο της ΕΥΔΑΠ, όσο και της Εταιρείας Υδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ), οι οποίες έχουν μπει στο στόχαστρο, τόσο ξένων ομίλων κολοσσών στον τομέα της διαχείρισης νερού, όσο και ελληνικών μεγάλων επιχειρήσεων.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το υπουργείο Οικονομίας σχεδιάζει το σταδιακό περιορισμό του ποσοστού που κατέχει στις δύο εταιρείες το Δημόσιο, το οποίο σήμερα είναι: 61% στην ΕΥΔΑΠ (άλλο ένα 10% ανήκει στην Αγροτική Τράπεζα) και πάνω από 70% στην ΕΥΑΘ. Στόχος είναι, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, τα ποσοστά αυτά να μειωθούν σε περίπου 35%-40%, ενώ δεν αποκλείεται η παραχώρηση του μάνατζμεντ ή η συνδιοίκηση με στρατηγικό επενδυτή.

Οι «μνηστήρες» είναι πολλοί. Ηδη, η γαλλική πολυεθνική εταιρεία «Suez», η οποία ελέγχει ποσοστό περί το 5% της ΕΥΑΘ - ενώ διαθέτει ένα μικρότερο μερίδιο στην ΕΥΔΑΠ - έχει εκδηλώσει επίσημα την πρόθεσή της να αυξήσει το ποσοστό της στο 20%. Οσον αφορά την ΕΥΔΑΠ, ο ίδιος ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος Διεθνούς Ανάπτυξης της «Suez» Ερ. Γκεμπαλί είχε αποκαλύψει το ενδιαφέρον της γι' αυτήν, ενώ δεν έκρυψε ότι για το σκοπό αυτό είχε επαφές με υπουργούς. Σημειώνουμε ότι κατά καιρούς ενδιαφέρον για να αποκτήσουν ποσοστό στην ΕΥΔΑΠ είχαν δείξει παλαιότερα η «Ελληνική Τεχνοδομική» και ο «Ακτωρ», όπως και άλλοι κατασκευαστικοί όμιλοι, αλλά και χρηματοπιστωτικοί όμιλοι του εξωτερικού. Ενδιαφέρον έχει επίσης εκδηλωθεί και από Ελληνες εφοπλιστές, ανάμεσα στους οποίους και ο όμιλος Τσάκου. Κίνητρο για την είσοδο των ιδιωτών στις εταιρείες αυτές αποτελεί ασφαλώς η υψηλή κερδοφορία τους. Αρκεί να αναφερθεί ότι τα καθαρά κέρδη της ΕΥΔΑΠ αυξήθηκαν το 2007 κατά 30% σε σχέση με το 2006 και διαμορφώθηκαν στα 43,3 εκατ. ευρώ, μετά από φόρους, έναντι 33,3 εκατ. ευρώ το 2006. Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας το 2007 αυξήθηκε κατά 26,4 εκατ. ευρώ, σε ποσοστό 7,3%, και ανήλθε στα 388,4 εκατ. ευρώ έναντι 362 εκατ. ευρώ το 2006. Αλλά και η Εταιρεία Υδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) είχε σημαντικά κέρδη το 2007. Τα προ φόρων κέρδη από 13,6 εκατ. ευρώ το 2006 ανήλθαν στα 17,4 εκατ. ευρώ σημειώνοντας αύξηση 28,06%!

Πρόκειται, βέβαια, για κέρδη που πληρώνει ο λαός του Λεκανοπεδίου Αττικής και του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης. Αρκεί να επισημάνουμε ότι μέσα σε μια οκταετία, που η ΕΥΔΑΠ είναι μετοχοποιημένη, ο λαός πλήρωσε πανάκριβα το μάρμαρο της ιδιωτικοποίησης με αυξήσεις στα τέλη αποχέτευσης πάνω από 80%, και στο νερό μέχρι και πάνω από 150%!

Το ίδιο συμβαίνει και με την ΕΥΑΘ, η οποία μπροστά σε μια πορεία περαιτέρω ιδιωτικοποίησης παραχωρεί τομείς της δραστηριότητάς της σε υπεργολάβους, ενώ προχώρησε σε αυξήσεις τιμολογίου μέχρι και 33% για το 2007 και προδιαγεγραμμένες ετήσιες αυξήσεις - και στην τιμή του νερού και στα τέλη αποχέτευσης - μέχρι το 2011!

Σημειώνουμε ότι οι ιδιωτικοποιήσεις της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ ξεκίνησαν επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Η μετοχοποίηση, μάλιστα, της ΕΥΔΑΠ αποτελεί μια διεθνή πρωτοτυπία ξεπουλήματος. Συγκεκριμένα, η δημόσια ΕΥΔΑΠ «έσπασε» σε δύο εταιρείες, την «ΕΥΔΑΠ Παγίων» και την «ΕΥΔΑΠ ΑΕ», δηλαδή τη μετοχοποιημένη εταιρεία εκμετάλλευσης. Η «ΕΥΔΑΠ Παγίων» παρέμεινε κρατική κατά 100%, κατέχει τους ταμιευτήρες νερού και τα εξωτερικά υδραγωγεία, αναλαμβάνοντας να εξασφαλίζει - με λεφτά των φορολογούμενων εργαζομένων - για πάντα νερό στην ΕΥΔΑΠ ΑΕ, η οποία το μόνο που κάνει είναι να πουλά το νερό, προσφέροντας κέρδη στους μετόχους της!

Αξίζει να σημειώσουμε ότι κατά τη διάρκεια της τελευταίας 20ετίας, σε παγκόσμιο επίπεδο, σαρώνουν οι ιδιωτικοποιήσεις των φορέων διαχείρισης του πολύτιμου αυτού φυσικού πόρου. Σήμερα, πάνω από 460 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εξαρτώνται από ιδιωτικές επιχειρήσεις ύδρευσης, ενώ το 1990 ήταν 51 εκατομμύρια. Οι ειδικοί προβλέπουν ότι έως το 2015 περισσότερο από το 75% της ευρωπαϊκής αγοράς στον τομέα αυτό, καθώς και το 65% της αντίστοιχης αμερικανικής, θα ιδιωτικοποιηθούν. Αποτέλεσμα των ιδιωτικοποιήσεων αυτών θα είναι ο υπερδιπλασιασμός των ανθρώπων που οι ανάγκες τους σε νερό θα εξαρτώνται από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ειδικότερα, το 2015 προβλέπεται να φτάσουν στο 1,16 δισεκατομμύριο ανθρώπους.

Τη μερίδα του λέοντος από την αύξηση αυτή των ιδιωτικοποιήσεων αναμένεται να καρπωθούν γύρω στις 10 πολυεθνικές που και σήμερα κυριαρχούν. Ανάμεσά τους, οι δύο γαλλικοί κολοσσοί «Suez» (δραστηριοποιείται σε 130 χώρες) και «Vivendi» (δραστηριοποιείται σε 90 χώρες), οι οποίες υπολογίζεται ότι ελέγχουν το 70% της αγοράς υδάτινων πόρων σε παγκόσμιο επίπεδο, ο συνολικός τζίρος της οποίας υπερβαίνει τα 400 δισ. δολάρια.

Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο που οι δύο αυτοί κολοσσοί έχουν εδώ και χρόνια εκδηλώσει ενδιαφέρον να βάλουν «στο χέρι» την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, τις δύο μεγαλύτερες εταιρείες ύδρευσης - αποχέτευσης της χώρας, εκμεταλλευόμενοι την πολιτική των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, οι οποίες, πιστές στις οδηγίες της ΕΕ τις οποίες συνδιαμόρφωσαν, προωθούν την ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης του νερού και τα «χαρατσώματα» του λαού.