Τρίτη 28 Οχτώβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 22
ΠΑΙΔΕΙΑ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ
Κάλεσμα σύγκρουσης με την πολιτική του κεφαλαίου

Κάλεσμα στους πανεπιστημιακούς για αγωνιστική στάση στην πολιτική που στρέφεται ενάντια στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας απευθύνει η ΔΗΠΑΚ. Μιλούν στο «Ρ» μέλη της ΔΗΠΑΚ στη ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ

Κάλεσμα προς τους πανεπιστημιακούς να ορθώσουν το ανάστημά τους και μέσα από τη δράση μαζί με το λαϊκό κίνημα να διεκδικήσουν την Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση που έχει ανάγκη ο λαός και η νεολαία απευθύνει η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση (ΔΗΠΑΚ).

Η ΔΗΠΑΚ απευθύνεται σε εκείνους τους πανεπιστημιακούς «που αγωνιούν και θέλουν να αγωνιστούν για να κατακτήσει η επιστήμη τον κοινωνικό της ρόλο, να αναδειχτεί η κοινωνική αποστολή του επιστήμονα και εντάσσουν τις φιλοδοξίες τους στην υπηρεσία των σύγχρονων αναγκών του λαού και της νεολαίας». «Σε όλους εκείνους που θέλουν να είναι δάσκαλοι και ερευνητές και όχι υπηρέτες επιχειρηματικών συμφερόντων. Σε όσους επιλέγουν να μην υποταχτούν και πληρώνουν το τίμημα αυτής της επιλογής. Σε όσους έχουν τη διάθεση να αγωνιστούν για να κατακτήσει η επιστήμη τον κοινωνικό της ρόλο, να αναδειχτεί η κοινωνική αποστολή του επιστήμονα. Στους πανεπιστημιακούς δασκάλους που εντάσσουν τις φιλοδοξίες τους στην υπηρεσία της κοινωνίας και των λαϊκών αναγκών. Στα μέλη ΔΕΠ που κατανοούν την ανάγκη να πάρουν θέση στο πλάι των εργαζομένων στην πάλη για τη συνολική απόκρουση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που αγκαλιάζουν τη ζωή τους και είναι διατεθειμένοι να αγωνιστούν για μια άλλη κοινωνική πραγματικότητα που θα αξιοποιεί την επιστήμη για την απελευθέρωση του ανθρώπου από κάθε λογής δεσμά».

Εξηγώντας το περιεχόμενο της δράσης της, αλλά και της πρωτοβουλίας της, η ΔΗΠΑΚ σημειώνει: «Βάζουμε όλες μας τις δυνάμεις για να διαμορφώσουμε μαζικό ρεύμα αντίστασης προτάσσοντας την ανάγκη ανατροπής του νομοθετικού πλαισίου που έχει διαμορφωθεί και ιδιαίτερα του νόμου - πλαισίου, στην προσπάθεια να μετατραπούν τα ιδρύματα σε παραρτήματα των επιχειρήσεων, που θα υπηρετούν τα οικονομικά, πολιτικά και ιδεολογικά τους συμφέροντα, αναδεικνύοντας την ανάγκη συσπείρωσης και πάλης σε αντιμονοπωλιακή, αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση».


Οπως τονίζει, «οι θέσεις μας, οι προτάσεις μας και οι πρωτοβουλίες μας δημιουργούν προϋποθέσεις συνάντησης και κοινής δράσης με το φοιτητικό κίνημα, με τους εργαζόμενους στα ιδρύματα, αλλά και συνολικά με το λαϊκό κίνημα, στη γραμμή αντιπαράθεσης με τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Πουθενά και ποτέ, πολύ περισσότερο σήμερα, περίοδο έντασης της καπιταλιστικής επιθετικότητας, οι αγώνες δε θα δώσουν από μόνοι τους λύση, αν δε διαμορφωθεί μια ισχυρή κοινωνική και, στην πορεία, πολιτική συμμαχία που να διεκδικεί όλα τα κοινωνικά αγαθά, υλικά και πνευματικά, όπως η παιδεία και η επιστημονική έρευνα, να περάσουν στον έλεγχο των ίδιων των δημιουργών τους και να γίνουν κτήμα όλης της κοινωνίας».

Οι ευθύνες των δυνάμεων του ευρωμονόδρομου

Η ΔΗΠΑΚ αναφέρεται στο ρόλο της κυβέρνησης της ΝΔ, που ψήφισε νέους νόμους για την έρευνα, τις μεταπτυχιακές σπουδές και τα «κολέγια», προετοιμάζοντας την ενσωμάτωση της οδηγίας 36/05 της ΕΕ, σημειώνοντας ότι «η αποτροπή, προς το παρόν, της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος δεν αρκεί για να αποτρέψει μέτρα για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, άμεσης και έμμεσης».

Οπως σημειώνει, «το ΠΑΣΟΚ είναι συμπολίτευση στην ακολουθούμενη πολιτική. Αυτό άνοιξε το δρόμο στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δική του πρωτοβουλία τα "μη κρατικά" πανεπιστήμια, δική του έμπνευση η διασταλτική ερμηνεία του άρθρου 16. Εχει πρωταγωνιστήσει στην ανάπτυξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας των ΑΕΙ μέσω των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων, στη διόγκωση και τον εκφυλισμό των μεταπτυχιακών σπουδών, στην εισαγωγή των διδάκτρων, στην αξιολόγηση και κατηγοριοποίηση των ιδρυμάτων. Οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ πρωτοστατούν στην ίδρυση ακαδημιών προπλάσματα των ιδιωτικών πανεπιστημίων». Και η ΔΗΠΑΚ προσθέτει στην κριτική της για το ΠΑΣΟΚ ότι «παίρνει μέτρα για να ελέγξει και να ποδηγετήσει αντιδράσεις, ακόμα και των δικών του δυνάμεων, προκειμένου ανεμπόδιστα να προωθηθεί η στρατηγική επιλογή των μονοπωλίων».

«Ξεχωριστές είναι οι ευθύνες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος προσφέρει "αριστερό" άλλοθι στην αποδοχή των βασικών επιλογών του κεφαλαίου και της ΕΕ και στην Ανώτατη Εκπαίδευση», τονίζει η ΔΗΠΑΚ. «Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κρύβει προσεκτικά το ότι οι αντιδραστικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις είναι στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου που έχουν αφετηρία τις 4 ελευθερίες του Μάαστριχτ, τις αποφάσεις της Λισαβόνας και της Μπολόνια. Καταδικάζει φραστικά την ιδιωτικοποίηση, αλλά υπερασπίζεται την προέλευσή της, δηλαδή τον πυρήνα της πολιτικής της ΕΕ, ακόμα και τις οδηγίες για αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των ΚΕΣ έχει προωθήσει με παρεμβάσεις του στην ΕΕ. Δέσμιος του ευρωμονόδρομου, δεν είναι σε θέση να αναδείξει το συνολικό χαρακτήρα των αναδιαρθρώσεων. Καλλιεργεί αυταπάτες για δήθεν "ελευθερία" επιλογών στα πλαίσια της ΕΕ, αποκρύπτοντας το ότι η ΕΕ και συγκεκριμένη πολιτική για την εκπαίδευση έχει, και, όπως αποδεικνύεται στην πράξη, βρίσκει τρόπους να την επιβάλει», σημειώνει ανάμεσα σε άλλα η ΔΗΠΑΚ. «Από τη μεριά του ο ΛΑ.Ο.Σ. δεν κρύβει το αποκρουστικό του πρόσωπο. Μιλάει καθαρά για ιδιωτικά πανεπιστήμια, στηρίζει στη Βουλή όλα τα αντιλαϊκά νομοσχέδια, πρωταγωνιστεί στη συκοφάντηση των αγώνων», επισημαίνει.

Η ΠΟΣΔΕΠ και η στάση της ΔΗΠΑΚ

Η ΔΗΠΑΚ αναφέρεται στο ρόλο της ΠΟΣΔΕΠ, σημειώνοντας ότι το προηγούμενο διάστημα, κάτω από το βάρος των εξελίξεων και με την ουσιαστική συμβολή της ΔΗΠΑΚ, διαμόρφωσε θέσεις και αποφάσεις που ανέδειξαν το στόχο των αναδιαρθρώσεων στην ανώτατη εκπαίδευση και την ανάγκη υπεράσπισης του δημόσιου χαρακτήρα των Πανεπιστημίων. «Με την αποφασιστική στάση των δυνάμεων της ΔΗΠΑΚ, γενικεύτηκε η αντιπαράθεση με τις κατευθύνσεις της Μπολόνια και γενικότερα της ΕΕ, υιοθετήθηκαν θέσεις που αναδείκνυαν την ανάγκη ανατροπής του συνολικού νομοθετικού πλαισίου των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Από αυτή την άποψη οι αποφάσεις της ΠΟΣΔΕΠ συνέβαλαν στο γενικό κλίμα αμφισβήτησης των κυβερνητικών επιλογών».

«Ομως - διαπιστώνει η ΔΗΠΑΚ - η ΠΟΣΔΕΠ δεν κατόρθωσε να μετατρέψει τις θετικές αποφάσεις σε αντικείμενο διεκδίκησης των Πανεπιστημιακών, δε συγκέντρωσε την προσοχή της στο ζήτημα αυτό. Σε μεγάλο βαθμό, η πάλη κατά της κυβερνητικής πολιτικής περιορίστηκε σε κεντρικό επίπεδο και η επιτυχία της αφέθηκε στην παρέμβαση του φοιτητικού κινήματος.

Οι αιτίες βρίσκονται στο ότι η ΠΟΣΔΕΠ, με ευθύνη όλων των άλλων παρατάξεων και παρά την προσπάθεια της ΔΗΠΑΚ, αρνήθηκε να πάρει θέση και ν' αναδείξει τις ευθύνες των πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων. Δεν άνοιξε μέτωπο με δυνάμεις του ΔΕΠ που προσδοκούν προσωπικά οφέλη από την εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και στηρίζουν πολιτικο-ιδεολογικά την επιβολή τους, όπως για παράδειγμα το παρατηρητήριο (ΠΑΣΟΚ ΣΥΝ), ή τους "πρόθυμους" συνομιλητές της κυβέρνησης, που επανειλημμένα έχουν δεχτεί τα συγχαρητήριά της. Δεν αποκάλυψε τη στάση της Συνόδου των Πρυτάνεων, που έδιναν απλόχερα στήριξη στις αντιδραστικές τομές, υποβαθμίζοντας την κριτική τους σε επιμέρους δυσκολίες εφαρμογής του νόμου.

Η στάση των παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και της ΑΡΜΕ (ΣΥΝ) ήταν αρνητική από την αρχή στις όποιες θετικές πρωτοβουλίες της ΠΟΣΔΕΠ. Βήμα το βήμα περνούσαν στην ανοιχτή στήριξη, με όποιες αποχρώσεις, της ακολουθούμενης πολιτικής. Αγνόησαν ακόμα και την απόφαση του τελευταίου συνεδρίου της ΠΟΣΔΕΠ, το οποίο με ψήφισμα, που συγκέντρωσε το 93% των συνέδρων, καταδίκασε το νόμο - πλαίσιο.

Οι δυνάμεις της "Συσπείρωσης", η οποία εμφανίζεται ως η επίσημη παράταξη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δεσμεύονται από τις θέσεις του πολιτικού τους φορέα, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να αντιπαλέψουν με συνέπεια το σύνολο των αναδιαρθρώσεων και ιδιαίτερα το νόμο - πλαίσιο. Η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ υιοθέτησε τελικά την επιλεκτική, κατ' άρθρο αντιμετώπιση του νόμου και αρνήθηκε να πάρει θέση για την εκλογή των οργάνων διοίκησης, προσπαθώντας να υποβαθμίσει το ζήτημα και να το παραπέμψει στους φοιτητές.

Δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα όρια των συνιστωσών της και να καταδικάσει εκφυλιστικές, τυχοδιωκτικές ενέργειες, που έδωσαν επιχειρήματα στην κυβέρνηση να σπιλώσει το φοιτητικό κίνημα. Την ίδια στιγμή αρνήθηκε να ψηφίσει πρόταση της ΔΗΠΑΚ για τη μη αναγνώριση από την ΠΟΣΔΕΠ των οργάνων που εκλέχτηκαν με αυτές τις διαδικασίες.

Τελικά η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ αδυνατεί να υπερασπιστεί το κίνημα από την ενορχηστρωμένη προσπάθεια δυσφήμισής του από το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, τα συγκροτήματα του Τύπου και των ΜΜΕ, αλλά και από τους κάθε λογής "πρόθυμους" στις γραμμές του ΔΕΠ», αναφέρει η ΔΗΠΑΚ, η οποία «όλο το προηγούμενο διάστημα με συνέπεια και αποφασιστικότητα συνέβαλε ουσιαστικά για να αναπτυχθούν αγώνες στην κατεύθυνση δημιουργίας γενικότερων όρων για την κατάργηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Επιμένει σταθερά σε αυτό και δεν είναι διατεθειμένη να εμπλακεί σε κανενός είδους διεργασίες σύγκλισης συνδικαλιστικών ή πολιτικών δυνάμεων πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων και των Πανεπιστημιακών, που θα οδηγήσουν τελικά από άλλο δρόμο στη στήριξη της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Η ΔΗΠΑΚ εκτιμά ότι είναι αναγκαίο, στην περίοδο που διανύουμε, να επαναφέρει στην ημερήσια διάταξη τις θέσεις της, που διατυπώθηκαν με σαφήνεια στην προγραμματική της διακήρυξη, στο φως των νέων εξελίξεων.

Για τη ΔΗΠΑΚ, η αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του συμβιβασμού και της υποταγής στον ευρωμονόδρομο, η αποκάλυψη του ρόλου των κάθε λογής "προθύμων" - συμμάχων της κυβέρνησης, η σύγκρουση με τα οικονομικά και άλλα συμφέροντα που αναπτύσσονται στο χώρο των Πανεπιστημίων, η υπεράσπιση και η περιφρούρηση του κινήματος, είναι όρος για την ανάπτυξη των αγώνων, για τη συσπείρωση και κινητοποίηση των μελών ΔΕΠ που κατανοούν ότι το κοινωνικό τους συμφέρον βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των μονοπωλίων».

Στο κάλεσμά της, η ΔΗΠΑΚ προβάλλει ένα πλήρες διεκδικητικό πλαίσιο συσπείρωσης και δράσης καλώντας σε αγώνα για αναδιαμόρφωση μιας πραγματικά ενιαίας ανώτατης εκπαίδευσης, για κάλυψη όλων των αναγκών σε διδακτικό προσωπικό με μόνιμη σχέση εργασίας πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων και κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης, προβάλλοντας αιτήματα για την εξασφάλιση όλων των προϋποθέσεων για πραγματικά δωρεάν σπουδές για όλους.

«Οι θέσεις και οι επεξεργασίες της ΔΗΠΑΚ, οι στόχοι πάλης που προβάλλει, απαντούν στην ανάγκη απόκρουσης, σύγκρουσης, ρήξης και ανατροπής της πολιτικής του κεφαλαίου, στο πλαίσιο μιας γενικότερης φιλολαϊκής πολιτικής. Θεωρούμε ότι γενικόλογες θέσεις, για ένα "δημοκρατικό", "δημόσιο" ή "κοινωνικό" πανεπιστήμιο, δε συνιστούν σε καμία περίπτωση πραγματική αντιπαράθεση στη σαρωτική ιδεολογικοπολιτική επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου, αντίθετα βοηθούν την ανάπτυξη ηττοπαθών αντιλήψεων και συμβιβαστικών λογικών στο ΔΕΠ. Στην καλύτερη περίπτωση, επιχειρούν να απαντήσουν στην πολιτική των αναδιαρθρώσεων από τη σκοπιά του παλιού, του ιστορικά ξεπερασμένου. Δεν είναι δυνατόν στην κοινωνία να κυριαρχεί η πολιτική που εκφράζει τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας και τα πανεπιστήμια να μένουν έξω από αυτή και, πολύ περισσότερο, να αναπτύσσονται σε αντίθετη κατεύθυνση, να έχουν φιλολαϊκό προσανατολισμό. Οριστική λύση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της κοινωνίας», τονίζει η ΔΗΠΑΚ και καλεί σε αγώνα για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση στην υπηρεσία της επιστήμης και της κοινωνικής προόδου, σε ανυπακοή - απειθαρχία στην πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ, σε συσπείρωση σε ένα παλλαϊκό μέτωπο για ενιαία λαϊκή παιδεία.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ