Η παρέμβαση - κάλεσμα της ΔΗΠΑΚ γίνεται σε μια κρίσιμη περίοδο που χαρακτηρίζεται από το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης. Μιας κρίσης που οδηγεί στην όξυνση της επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στα εργατικά δικαιώματα και τις λαϊκές κατακτήσεις. Ξεχωριστή θέση στην επίθεση αυτή κατέχει η Παιδεία. Σε αυτό το περιβάλλον, και με την εμπειρία του 1,5 χρόνου από την ψήφιση του νόμου - πλαισίου για τα Πανεπιστήμια, απαιτείται μια κρυστάλλινη ανάλυση της πραγματικότητας, του ρόλου των συνδικαλιστικών και πολιτικών δυνάμεων, ξεκάθαρος προσανατολισμός και στόχοι πάλης του κινήματος. Από την άποψη αυτή η παρέμβαση της ΔΗΠΑΚ αποτελεί κλειδί και όπλο στα χέρια του πανεπιστημιακού κινήματος. Ηρθε η ώρα, το κάθε μέλος ΔΕΠ να πάρει ξεκάθαρη θέση. ΄Η θα υπηρετεί συνειδητά το κεφάλαιο, οπότε αντικειμενικά αδυνατεί να υπερασπιστεί τον τίτλο του Πανεπιστημιακού Δασκάλου απέναντι στους φοιτητές και τους εργαζόμενους, οι οποίοι πλήττονται από την πολιτική που υπηρετεί ή θα πρέπει να συνταχθεί ξεκάθαρα με τα λαϊκά συμφέροντα ενάντια στην άρχουσα τάξη και την πολιτική της. Οποιαδήποτε άλλη στάση αποτελεί υποκρισία και πισώπλατο χτύπημα της νεολαίας και του λαϊκού κινήματος. Είναι στάση ανθρώπων που οι πλάτες τους δε σηκώνουν τον τίτλο του Πανεπιστημιακού Δασκάλου. Γιατί, απλά, ένας Πανεπιστημιακός Δάσκαλος θα πρέπει να έχει την ικανότητα ανάλυσης των δεδομένων, να διαθέτει κρίση και να τον διακρίνει η ευθύτητα του λόγου και της δράσης του.