Ο Μ.Γκονζάλες

Αρχικά ο συνομιλητής μας σημείωσε:

«Βρισκόμαστε εδώ προσκεκλημένοι από την ΕΕΔΔΑ και το ΚΚΕ, για να συζητήσουμε όπως επίσης και με άλλους φορείς, δικηγόρους οργανώσεις αλληλεγγύης, συνδικάτα σχετικά με την κατάσταση στην Κολομβία και για να μεταφέρω πίσω στη χώρα μου την εμπειρία από τους αγώνες του λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα».

Ακολουθούν τα κυριότερα μέρη από τη μακρά συζήτηση που είχαμε:

-- Η κυβέρνηση της Κολομβίας παίζει το ρόλο του καλύτερου πιονιού του ιμπεριαλισμού στη Λατινική Αμερική. Ποια είναι συγκεκριμένα η κατάσταση και πιο ειδικά μετά την κήρυξη μορφής κατάστασης έκτακτης ανάγκης.

-- Είναι γεγονός ότι ο ρόλος που παίζει η κολομβιανή κυβέρνηση στην περιοχή είναι καταστροφικός για τους λαούς. Εκπροσωπεί την πιο αντιδραστική πολιτική των ΗΠΑ, τον λεγόμενο πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία και έχει μετατραπεί σε έναν παράγοντα που πάει κόντρα στα συμφέροντα των λαών της περιοχής και στη διαδικασία αλλαγών που είναι σε εξέλιξη στη Λατινική Αμερική.

Associated Press

Την Παρασκευή, 10 Οκτώβρη, ο Ουρίμπε έβγαλε ένα διάταγμα για την ειδική μορφή κατάστασης έκτακτης εσωτερικής ανάγκης, που είναι στην ουσία ένα εργαλείο που δίνεται από το Σύνταγμα, που όμως χρησιμοποιείται εντελώς αδικαιολόγητα και από νομική και από πολιτική άποψη. Γίνεται λόγος στο Σύνταγμα ότι μπορεί να εφαρμοστεί το μέτρο όταν υπάρχει μια κατάσταση αναταραχής στη δημόσια τάξη και οι θεσμοί είναι σε κίνδυνο. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι δικαστικοί και οι υπάλληλοι στο χώρο της Δικαιοσύνης με το συνδικάτο τους, το ASONAL, διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Είναι γύρω στους 40.000 εργαζόμενους, που θέτουν αιτήματα για αξιοπρεπείς μισθούς και καλύτερες συνθήκες δουλειάς. Επίσης, σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις είναι οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στη βιομηχανία της ζάχαρης, και πιο μαχητικά οι πάνω από 17.000 εργαζόμενοι στην κοπή του ζαχαροκάλαμου. Πρέπει να πούμε ότι τα τελευταία 9 - 10 χρόνια έχουν προωθηθεί πολλά προγράμματα παραγωγής βιοκαυσίμων που εκμεταλλεύονται οι πολυεθνικές των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Ετσι, μέρος της πάλης των εργαζομένων στο ζαχαροκάλαμο δεν είναι μόνο η πάλη για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής, αλλά και η αντίθεση σε αυτά τα σχέδια των πολυεθνικών που εκφράζεται από πολλές δημοκρατικές δυνάμεις, κόντρα στη χρήση διατροφικών προϊόντων για παραγωγή βιοκαυσίμων. Αυτή δεν είναι λύση σήμερα υπέρ των λαών, γιατί το αποτέλεσμα είναι η αύξηση της τιμής τους, που επίσης σημαίνει στο παράδειγμα της Κολομβίας την ενδυνάμωση των μεγάλων γαιοκτημόνων - τσιφλικάδων, που είναι κεφαλαιοκράτες και έχουν άμεση σχέση με τα παραστρατιωτικά τάγματα θανάτου που ελέγχουν την οικονομία και τρομοκρατούν τους εργαζόμενους.

Associated Press

Δολοφονημένοι από την πρόσφατη επέμβαση των δυνάμεων καταστολής σε πορεία ιθαγενών

-- Μιλώντας για την κατάσταση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, η χώρα σας βρίσκεται για σχεδόν 5 δεκαετίες σε μια εμφύλια ένοπλη και κοινωνική σύγκρουση. Εχουμε την τελευταία εικόνα για τα χτυπήματα στο αντάρτικο κίνημα. Ποια είναι η κατάσταση;

-- Εχουμε ένα πισωγύρισμα από κάθε άποψη, κοινωνική και πολιτική και παραπέρα χτύπημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εχει αυξηθεί ο αριθμός των δολοφονημένων συνδικαλιστών. Στο διάστημα του πρώτου 10μηνου έχουν δολοφονηθεί 42 ηγετικά συνδικαλιστικά στελέχη, από παραστρατιωτικούς και από πράκτορες του αστικού κράτους. Επίσης, αυξάνονται οι παράνομες χωρίς δικαστικές διαδικασίες κρατήσεις και διώξεις αγωνιστών. Επίσης, το αναγκαστικό ξεσπίτωμα από αγροτικές περιοχές συνεχίζεται, οι αγρότες διώχνονται από τη γη τους. Υπάρχουν τα βασανιστήρια, η βάναυση συμπεριφορά στους φυλακισμένους, μαζικές συλλήψεις. Μόνο τον τελευταίο χρόνο με αυτόν τον τρόπο έχουν συλληφθεί πάνω από 1.500 άνθρωποι. Η κυβέρνηση προχωράει την πολιτική του πολέμου που δημιουργεί κάθε φορά όλο και χειρότερες συνθήκες για τον εργαζόμενο λαό. Η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο και ένας από τους λόγους είναι η άρνηση της κυβέρνησης να αναγνωρίσει την κοινωνικοπολιτική και ένοπλη σύγκρουση του κράτους με οργανώσεις που θέλουν να ορίζουν ως τρομοκρατικές.

Ετσι, θέλει να κρύψει τις αιτίες που δημιούργησαν τη σύγκρουση που εξελίσσεται τα τελευταία 50 χρόνια, που πηγάζουν από τις οικονομικο-κοινωνικές συνθήκες. Γι' αυτό, εκδηλώνονται και διαφορετικές μορφές δράσης ως αντίδραση στην κρατική τρομοκρατία. Το να μην το αναγνωρίζει αυτό σημαίνει ότι θέλει να διευρύνει ακριβώς τον πόλεμο και τη σύγκρουση. Αυτό που ζητάει όμως όλο και περισσότερος κόσμος είναι μια πολιτική λύση στην κοινωνικοπολιτική σύγκρουση με διαπραγματεύσεις, που θα οδηγεί όμως σε ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη.

Οσο επικρατεί η λογική του οικονομικού, κοινωνικού και πολιτικού αποκλεισμού, όσο υπάρχει ένα καθεστώς που χαρακτηρίζεται από την κρατική τρομοκρατία, είναι αναγκαίο να συνεχίζεται η σύγκρουση που ζει η Κολομβία εδώ και χρόνια. Αντίθετα, πιστεύουμε ότι πρέπει να βρούμε μια εναλλακτική λύση στη σύγκρουση, ώστε να αρχίσει μια σοβαρή διαδικασία που θα οδηγήσει στην προοπτική της λύσης των μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κολομβιάνικος λαός, όπως είναι ο κοινωνικός αποκλεισμός, η ανεργία, ο αναλφαβητισμός, η μιζέρια. Οσο υπάρχουν όλα αυτά θα πλήττονται εκατομμύρια Κολομβιανών και η ολιγαρχία της χώρας θα έχει όλο τον πλούτο.

Θα ήθελα να προσθέσω ότι στην προσπάθεια ποινικοποίησης της πολιτικής δράσης είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της διαδικασίας ανάκρισης του συντρόφου Κάρλος Λοσάνο, μέλους της Γραμματείας του Κολομβιάνικου Κομμουνιστικού Κόμματος, διευθυντή της εφημερίδας «Βοζ», ένα πρόσωπο με μεγάλη αναγνώριση στην πολιτική ζωή της Κολομβίας, που συνέβαλε στη διαδικασία του διαλόγου και των διαπραγματεύσεων με το αντάρτικο την περίοδο της αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης στο Καγκουάν με την προηγούμενη κυβέρνηση, την ανθρωπιστική ανταλλαγή μεταξύ των κρατουμένων του αντάρτικου και των φυλακισμένων ανταρτών. Τον έχουν εμπλέξει σε μια δικαστική διαδικασία, για την υποτιθέμενη σύνδεσή του, με βάση τα αρχεία του ...σούπερ κομπιούτερ του ηγετικού στελέχους των Ενοπλων Επαναστατικών Δυνάμεων Κολομβίας (FARC), Ραούλ Ρέγιες, που μπόρεσε να βγει χωρίς γρατζουνιά, μετά το βομβαρδισμό με πάνω από 150 τόνους πυρομαχικών με την πιο σύγχρονη τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε και στην επίθεση στο Ιράκ, στα σύνορα με το Εκουαδόρ όπου σκοτώθηκαν 21 αντάρτες και πολίτες και οι τραυματίες δολοφονήθηκαν με χαριστικές βολές. Αυτά τα υποτιθέμενα στοιχεία που βρέθηκαν με αυτό τον τρόπο εντάσσονται στον ποινικό κώδικα και ξεκίνησε η διαδικασία δίωξης του Λοσάνο. Ωστόσο, είναι φανερό ότι πρόκειται για κατασκευασμένα στοιχεία από το κολομβιανό κράτος και ακόμα και η Ιντερπόλ αναγνώρισε ότι από τα αρχεία που της παρουσιάστηκαν, πάνω από 48.000 ήταν «πειραγμένα». Και εμφανίζονται ότι υπάρχουν και χιλιάδες άλλα, ενώ είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι τα υποτιθέμενα αυτά στοιχεία βρήκαν, πριν καν σχηματιστεί δικογραφία, το δρόμο προς τη δημοσιότητα, σε ισπανικές εφημερίδες όπως η «Ελ Παΐς».

Δημιουργείται, λοιπόν, ένα κλίμα ποινικοποίησης της δράσης των πολιτικών της αριστεράς, προσπαθούν να εμπλέξουν και άλλους πολιτικούς, τους βουλευτές Γκλόρια Ινές Ραμίρες, Ουίλσον Μπόρχα και άλλους πολιτικούς της αντιπολίτευσης, αλλά κυρίως προσπαθεί να χτυπήσει το ΚΚ. Ο Κ. Λοσάνο έχει ήδη κληθεί να καταθέσει 6 φορές σε ανακρίσεις 7 ωρών σε έναν ειδικό εισαγγελέα της «Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας». Θέλουν να τον εμπλέξουν σε μια διαδικασία λεγόμενης εξέγερσης και να εμφανιστεί ως μέλος των FARC. Είναι μια προσπάθεια να ισοσκελιστούν οι αποκαλύψεις για τη σύνδεση των βουλευτών του Ουρίμπε με τους παραστρατιωτικούς.

Ηδη αναπτύσσεται τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς η αλληλεγγύη στους διωκόμενους συντρόφους.

-- Μιλώντας για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Κολομβία, για τι αριθμό μιλάμε;

-- Ορισμένες Οργανώσεις που ασχολούνται με τους πολιτικούς κρατούμενους μιλάνε για περίπου 6.500 κρατούμενους. Πολλοί είναι από το συνδικαλιστικό κίνημα και το μαζικό λαϊκό κίνημα, εργάτες, αγρότες, γυναίκες, νέοι, φοιτητές, που έχουν πιαστεί με αυτές τις μαζικές συλλήψεις και κατηγορούνται για εξέγερση που πρόκειται για την ποινικοποίηση της κοινωνικής διαμαρτυρίας. Επίσης, στους πολιτικούς κρατούμενους ανήκουν και οι αιχμάλωτοι μαχητές του αντάρτικου κινήματος.

Οπως καταγγέλλεται και από διεθνείς οργανισμούς υπάρχουν σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους, κακές συνθήκες εγκλεισμού, διατροφής, δυσκολίες στα επισκεπτήρια από τους συγγενείς, γυναίκες που παίρνουν και τα μικρά παιδιά τους στα κελιά και μετά από ένα διάστημα τα παίρνει το κράτος και τα βάζει σε ιδρύματα, τα χωρίζει από την οικογένεια και δημιουργούνται ανθρώπινα δράματα. Εμείς και ως δημοκρατικοί δικηγόροι παλεύουμε για τα δικαιώματα των πολιτικών κρατουμένων.

Επίσης, υπάρχει μια επίθεση στο αγωνιστικό νεολαιίστικο κίνημα, στο φοιτητικό, με επεμβάσεις του στρατού και της αστυνομίας που καταργούν το πανεπιστημιακό άσυλο. Υπάρχουν αποκαλύψεις ότι, για παράδειγμα, ο πρύτανης του Πανεπιστημίου της Κόρδοβα έχει άμεσες σχέσεις με παραστρατιωτικούς και πρωτοστατεί στις διώξεις αγωνιστών φοιτητών. Ενοπλοι προσπαθούν να τρομοκρατήσουν το κίνημα που αντιτίθεται στις ιδιωτικοποιήσεις στην εκπαίδευση, στις αυξήσεις διδάκτρων. Υπάρχει μια μόνιμη παρακολούθηση της δράσης της Κομμουνιστικής Νεολαίας, πολλά στελέχη της κάτω από το βάρος των απειλών αναγκάστηκαν να φύγουν από τη χώρα.

-- Πώς εξελίσσεται ο πολιτικός συσχετισμός δυνάμεων; Τι προοπτικές βλέπετε στη συμμαχία του Εναλλακτικού Δημοκρατικού Πόλου;

-- Σήμερα, υπάρχει μια λογική έπαρσης από το κόμμα και τον συνασπισμό του Ουρίμπε, που προσπαθούν μέσα από μια τροποποίηση του Συντάγματος να πετύχουν την επανεκλογή του αντιδραστικού προέδρου. Ωστόσο, αυτή η κυβέρνηση είναι σε μια κατάσταση βαθιάς κρίσης, ήδη αποκαλύπτονται οι δεσμοί με τους παραστρατιωτικούς και αρκετοί βουλευτές του συνασπισμού βρίσκονται σε διαδικασία δικαστικής ανάκρισης.

Από την άλλη πλευρά, δυναμώνει ο αγώνας και η κοινωνική διαμαρτυρία, και σε αυτό το πλαίσιο οι κομμουνιστές και οι άλλες δημοκρατικές δυνάμεις που συγκροτούμε τον Δημοκρατικό Εναλλακτικό Πόλο συνεχίζουμε τον αγώνα. Μέσα στο Νοέμβρη πραγματοποιείται το 20ό Συνέδριο του Κολομβιάνικου ΚΚ, που θέλουμε να μας βγάλει ακόμα πιο δυνατούς, για να αντιμετωπίσουμε μια πολύ αρνητική κοινωνικοπολιτική κατάσταση. Ολο αυτό το διάστημα, το κίνημά μας ήταν αναγκασμένο να αντιστέκεται σε κάθε μορφή επίθεσης που σκοπεύει στην εξαφάνισή μας. Ανοίγουν προοπτικές μιας ενωτικής πάλης για το επαναστατικό δημοκρατικό κίνημα, για το εργατικό λαϊκό κίνημα ενάντια στην αντίδραση που θέλει να συνεχίσει την εκμετάλλευση του λαού.

Επίσης, τον επόμενο χρόνο, στις αρχές του, θα πραγματοποιηθεί το συνέδριο του Εναλλακτικού Δημοκρατικού Πόλου και αυτή την περίοδο είμαστε στη φάση της εκλογής των αντιπροσώπων. Στόχος είναι να γίνει μια δημοκρατική διαδικασία, αντιπροσωπευτική και με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων που συμμετέχουν.

Πρέπει, ωστόσο, να πούμε ότι υπάρχουν διαφορετικές δυνάμεις στο εσωτερικό του Πόλου, και αυτό που θέλουμε εμείς είναι να γίνεται μια δημοκρατική συζήτηση με βάση αρχές που να μπορεί να ανοίγει το δρόμο για τις βαθύτερες αλλαγές που έχει ανάγκη σήμερα η Κολομβία. Ωστόσο, δεν πρέπει να κρύψουμε ότι σε αυτή τη συζήτηση υπάρχει μια διαπάλη ιδεών, που δε γίνεται πάντα με τον καλύτερο τρόπο. Υπάρχουν ομάδες που χαρακτηρίζονται ως κεντροαριστερά, που χρηματοδοτούνται από διεθνείς οργανώσεις, όπως το Ιδρυμα Φρίντριχ Εμπερτ, επίσης έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με το κυβερνητικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ισπανίας (PSOE), που κάθε φορά προσπαθούν να εμπλακούν στην εσωτερική πολιτική της Κολομβίας. Και πραγματικά είναι άξιο προσοχής πως αυτό γίνεται όταν ο πρωθυπουργός Θαπατέρο προσφέρει τη στήριξη και βοήθειά του στο αντιδραστικό καθεστώς Ουρίμπε, που είναι ο καλύτερος εταίρος του στη Λατινική Αμερική, που του πουλάει όπλα για τη συνέχιση του πολέμου. Ετσι, αυτές οι ίδιες δυνάμεις επιχειρούν να παρέμβουν και να επηρεάσουν την πορεία του Πόλου. Τα ιδρύματα και κόμματα που ανέφερα στηρίζουν μελέτες για το οικονομικό πρόγραμμα του Πόλου. Με αυτόν τον τρόπο, επιδιώκουν να βάλουν εμπόδια. Γι' αυτό, θεωρούμε ότι σήμερα είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η ενότητα των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων στη βάση αρχών, με πρώτη προτεραιότητα την ειρηνική λύση στην ένοπλη και κοινωνική σύγκρουση με διαπραγματεύσεις, με ανθρωπιστική ανταλλαγή κρατουμένων και κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές στο χαρακτήρα της εξουσίας. Δυστυχώς, υπάρχουν σύμμαχοι που, για λόγους εκλογικούς, δε θέλουν να κάνουν έναν ξεκάθαρο διαχωρισμό με το καθεστώς Ουρίμπε, που είναι σε απόλυτη αντίθεση με τις ανάγκες των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Εμείς πιστεύουμε ότι ο Πόλος μπορεί να είναι και εκλογικός, αλλά δεν πρέπει να είναι κυρίως αυτό. Πρέπει να μπει μπροστά στους αγώνες τους κοινωνικούς, τους συνδικαλιστικούς, για τη δημοκρατία. Σήμερα, για παράδειγμα, είναι στην ημερήσια διάταξη η πάλη ενάντια στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης, που χτυπάει παραπέρα τα κοινωνικά, δημοκρατικά δικαιώματα. Ετσι, θα ανοίξει ο δρόμος για ριζικές αλλαγές σε όφελος του λαού, παραπέρα για την προοπτική ανατροπής του εκμεταλλευτικού συστήματος.