Σε εκδήλωση αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο λαό της Κολομβίας που αντιμετωπίζει με όλες τις μορφές πάλης την κρατική τρομοκρατία του αντιδραστικού καθεστώτος Ουρίμπε, μίλησε το βράδυ του Σαββάτου στη Μαδρίτη, ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, Γενικός Γραμματέας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης και ευρωβουλευτής του Κόμματος. Η εκδήλωση που διοργάνωσε σειρά μαζικών λαϊκών οργανώσεων και κομμάτων της Ισπανίας (ανάμεσά τους και το ΚΚ Ισπανίας) αποτέλεσε και βήμα καταδίκης της πρόσφατης σύλληψης και της απαράδεκτης δίωξης της Ρεμέδιος Γκαρσία, αγωνίστριας της Οργάνωσης Αλληλεγγύης των Λαών της Ασίας, Αφρικής, Λατινικής Αμερικής (OSPAAAL) που είναι και μέλος του ΠΣΕ.

Ο Θανάσης Παφίλης, που ήταν από τους κεντρικούς ομιλητές, κατήγγειλε επίσης τις πρόσφατες καταδίκες Δανών αγωνιστών με την κατηγορία ότι υποστηρίζουν το αντάρτικο κίνημα των FARC-EP, που χαρακτηρίζεται απαράδεκτα από το σύστημα, ως «τρομοκρατική οργάνωση». Ο ομιλητής αφού έκανε μια εκτενή αναφορά για την κατάσταση στην Κολομβία, υπογράμμισε: «Αυξάνουν οι πιέσεις ΗΠΑ και ΕΕ σε όλες τις κυβερνήσεις της Λ. Αμερικής. Πρόκειται για ένα καλά οργανωμένο σχέδιο που χρειάζεται οργανωμένη απάντηση από το διεθνές αντιιμπεριαλιστικό και προοδευτικό κίνημα, το οποίο πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση.

Ανεξάρτητα από επιφυλάξεις ή αντιρρήσεις που μπορεί να υπάρχουν, απαντάμε στην ουσία της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας και δεν πέφτουμε στην παγίδα που στήνουν οι ιμπεριαλιστές όπως το τελευταίο σόου που οργανώθηκε στο Ευρωκοινοβούλιο με την παρουσία και βράβευση της Ι. Μπεντανκούρ (πρώην αιχμάλωτης των FARC). Είναι πράγματι τραγικό και εξοργιστικό ότι οι ΗΠΑ και η κυβέρνηση της Κολομβίας δολοφόνησαν άνανδρα και εν ψυχρώ τον επικεφαλής των διαπραγματεύσεων για την ανταλλαγή των αιχμαλώτων, ηγέτη των ανταρτών, Ραούλ Ρέγιες, και την ίδια στιγμή προσπαθούν να εμφανιστούν σαν ανθρωπιστές όταν πνίγουν στο αίμα χώρες ολόκληρες όπως Ιράκ, Αφγανιστάν, Παλαιστίνη και άλλες.

Απαντάμε λοιπόν ότι η σύγκρουση στην Κολομβία είναι πολιτική, οικονομική και κοινωνική.

Από τη μια μεριά είναι το καθεστώς Ουρίμπε και ο ιμπεριαλισμός και από την άλλη πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις εργατών, αγροτών, διανοούμενων, γυναικών, νεολαίας και αντάρτικα κινήματα».

Και έκλεισε τονίζοντας: «Για να υπάρξει ειρήνευση πρέπει να δοθεί πολιτική λύση που μπορεί να προέλθει μέσα από διαπραγματεύσεις που απαιτούν 7 προϋποθέσεις: 1. Δημιουργία συνθηκών ασφάλειας, ώστε να καθίσουν όλες οι πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. 2. Να βγουν οι FARC-EP από τη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων. Το ίδιο το καθεστώς αναγνωρίζει ότι είναι πολιτικοστρατιωτική οργάνωση. 3. Ενα πρώτο βήμα θα μπορούσε να είναι η εφαρμογή του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου με την ανταλλαγή αιχμαλώτων και φυλακισμένων από το καθεστώς. 4. Να μην εκδίδονται κρατούμενοι στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. 5. Να αποποινικοποιηθεί η κοινωνική ζωή και δράση, να τιμωρηθούν όσοι βαρύνονται με πολιτικά εγκλήματα από τον στρατό και την αστυνομία. 6. Να σταματήσει η βοήθεια και η υποστήριξη στις παραστρατιωτικές οργανώσεις και 7. Να σταματήσει κάθε ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Κολομβίας από τις ΗΠΑ».