-- Ποια είναι η εκτίμηση της ΔΕΣΚ για τους λόγους που οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΑΠ δρομολόγησαν διαδικασίες για έκτακτο συνέδριο αυτή την περίοδο;

Το γεγονός ότι στο συνέδριο οι εργαζόμενοι ανέδειξαν σε πρώτη δύναμη τη ΔΕΣΚ, οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις που αναπτύχθηκαν αυτό διάστημα από τις ταξικές δυνάμεις, με τελευταία την απεργιακή κινητοποίηση στις 21 Οκτώβρη, όπου χιλιάδες εργαζόμενοι του Πειραιά βρέθηκαν κάτω από τα πανό του ΠΑΜΕ, δείχνουν ότι γίνονται θετικές διεργασίες μέσα στην εργατική τάξη. Δείχνουν ότι η ΔΕΣΚ, οι ταξικές δυνάμεις συσπειρώνουν ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους. Και αυτές τις θετικές διεργασίες είναι που θέλουν να μπλοκάρουν οι παρατάξεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού για να διατηρήσουν τις καρέκλες τους. Το συνέδριο γίνεται με σκοπό και στόχο να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους από τα πραγματικά τους προβλήματα, τις αιτίες που τα δημιουργούν. Να αποκρύψει ότι υπάρχει διέξοδος. Και είναι αυτή που δείχνουν οι ταξικές δυνάμεις: Η οργάνωση, συσπείρωση και ανάπτυξη αγώνων για την ανατροπή των αρνητικών συσχετισμών δύναμης σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο.

-- Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που περιγράφουν την επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι του Πειραιά;

Η αντιλαϊκή πολιτική πλήττει με σφοδρότητα και τους εργαζόμενους του Πειραιά. Ο Πειραιάς είναι χώρος στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο. Εδώ βρίσκεται το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, το οποίο παραδίδεται στα χέρια των μονοπωλίων. Εχει συγκεντρωμένες πολυεθνικές στο χώρο του εμπορίου και η επίθεσή τους σε βάρος των εργαζομένων και των μικρών αυτοαπασχολούμενων κλιμακώνεται με την επιχείρηση κατάργησης του ωραρίου, της κυριακάτικης αργίας, την αυθαιρεσία και την τρομοκρατία σε βάρος των εργαζομένων. Προσπαθούν να συρρικνώσουν τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στα πλαίσια της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού. Στο Βιομηχανικό Πάρκο Σχιστού ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη σκληρή μάχη για να εφαρμοστεί η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας του Μετάλλου. Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι του Πειραιά πλήττονται από την ακρίβεια, την ανεργία, τους χαμηλούς μισθούς και συντάξεις, την εμπορευματοποίηση της Παιδείας, της Υγείας κ.ά.

-- Ποια ήταν στάση της πλειοψηφίας του ΕΚΠ απέναντι σ' αυτή την κατάσταση;

Εχει μεγάλη ευθύνη η συνδικαλιστική πλειοψηφία γι' αυτή την κατάσταση. Βάζει πλάτη στην αντιλαϊκή πολιτική, στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η μέχρι τώρα τακτική τους είναι τρανταχτή απόδειξη. Για παράδειγμα, στην καπνοβιομηχανία ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ αυτές οι παρατάξεις συμφώνησαν σε απολύσεις, στην ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων με διμερείς συμβάσεις. Σε ναυτεργατικά σωματεία, όπως την ΠΝΟ, εφαρμόζουν τις απαιτήσεις των εφοπλιστών. Με την τακτική τους στην υπόθεση της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού εκφυλίζουν τους αγώνες, διευκολύνουν την παράδοση του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων στα μονοπώλια. Συναινούν στα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, στην εφαρμογή των ελαστικών μορφών απασχόλησης. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που υπέγραψαν τη διετή ΣΣΕ με 1 ευρώ αύξηση την ημέρα στους εργαζόμενους. Ο κατάλογος είναι ατέλειωτος. Εχουν αντικαταστήσει την ταξική πάλη με τον «κοινωνικό διάλογο» και τις διαβουλεύσεις. Σπέρνουν συνειδητά την απογοήτευση και τη σύγχυση στους εργαζόμενους. Για την απεργία της 21ης Οκτώβρη αφιέρωσαν συνεδρίαση μισής ώρας. Υπονομεύουν την οργάνωση κινητοποιήσεων, ακόμα και την Εργατική Πρωτομαγιά τη μετατρέπουν σε εκδρομή στην Αθήνα.

-- Τι μπορεί να αλλάξει για τους εργαζόμενους του Πειραιά από την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων;

Οι δυνάμεις του ταξικού κινήματος έχουν να αναδείξουν έναν πλούσιο αγωνιστικό απολογισμό, αλλά και θετικά αποτελέσματα στη δράση τους, όπως στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στα σαπουνάδικα, στους ναυτεργάτες, στο εμπόριο, στους οικοδόμους. Είχαμε σημαντικά αποτελέσματα σε χώρους εργασίας όπου αναγκάστηκαν να πάρουν πίσω απολύσεις, με τελευταίο παράδειγμα την κινητοποίηση που έγινε πρόσφατα από τις ταξικές δυνάμεις στο ακτοπλοϊκό πλοίο «ΣΑΡΔΗΝΙΑ ΒΕΡΑ». Είχαμε την υπογραφή ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε μια σειρά χώρους, όπως μεταλλεργάτες, αμμοβολιστές, ηλεκτρολόγους πλοίων, καραβομαραγκούς, στους εργαζόμενους στα εργοστάσια ελαιουργοσαπουνοποιίας, στους οικοδόμους. Τα σωματεία όπου βρίσκονται στο τιμόνι οι ταξικές δυνάμεις συνεχώς μαζικοποιούνται, όπως αποδεικνύεται με τη συνεχή αύξηση των ψηφισάντων. Είναι όργανα πάλης στα χέρια των εργαζομένων. Σε αντίθεση, στα σωματεία όπου πλειοψηφεί ο εργοδοτικός, κυβερνητικός συνδικαλισμός προσπαθούν να αλλοιώσουν τη θέληση των εργαζομένων, να αλλοιώσουν συσχετισμούς. Εμείς θα απευθυνθούμε σε όλους τους εργαζόμενους του Πειραιά. Θα τους ενημερώσουμε για την κατάσταση στο ΕΚΠ, για το ρόλο του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. Θα τους καλέσουμε μαζί μας στη μάχη για την αλλαγή της κατάστασης. Με παρεμβάσεις σε όλους τους χώρους θα αναδείξουμε ότι είναι συμφέρον για τους εργαζόμενους η συσπείρωση στο ΠΑΜΕ, η ενίσχυση του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα.