Είναι αδύνατο να μείνουν ασχολίαστα τα λόγια του υπουργού Παιδείας ο οποίος στο μήνυμά του για την επέτειο του Πολυτεχνείου δηλώνει ότι οι νέοι «ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι σε όποιον επιχειρεί να τους στερήσει το δικαίωμα να ονειρεύονται έναν κόσμο πιο ανθρώπινο, πιο ελεύθερο και πιο δημοκρατικό». «Αυτούς τους νέους επιχειρούμε να διαπλάσουμε μέσα από την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος», σημειώνει.

Και όλα αυτά, λέγονται τη στιγμή που είναι σε εξέλιξη εισαγγελική έρευνα, με τους διευθυντές σχολείων να καλούνται να υποδείξουν ποιοι νέοι είναι οι «πρωταίτιοι» στις μαθητικές κινητοποιήσεις. Τη στιγμή που η πολιτική στην Παιδεία που με καμάρι οικοδομούν οι υπηρέτες της στρατηγικής των μονοπωλίων, κάθε άλλο παρά ελεύθερα και ανυπότακτα μυαλά επιχειρεί να διαμορφώσει. Δεν αρκεί να αναγνωρίζει κανείς την ιστορική σημασία του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου. Αυτό που είναι πάντα ζωντανό, είναι το πάντα επίκαιρο μήνυμά του που δείχνει μόνο ένα δρόμο: Εκείνο της ανυπακοής, της απειθαρχίας, της πίστης ότι υπάρχει και άλλη προοπτική από τους ευρωμονόδρομους και τους μεσαίωνες που ετοιμάζουν στους λαούς και στη νεολαία.