Με αφορμή τις επιθέσεις στην Ινδία, η Αλέκα Παπαρήγα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, απαντώντας σε δημοσιογραφική ερώτηση για το τι σημαίνει η εξέλιξη αυτή, σημείωσε:

«Αισθανόμαστε ότι δε φτάνει να εκφράσουμε τη δικαιολογημένη οδύνη μας για τα αθώα θύματα αυτών των βομβιστικών - στρατιωτικές μάλλον είναι - ενεργειών στο έδαφος της Βομβάης. Πέρα από αυτό έχουμε πολλά ερωτηματικά και για την ταυτότητα του δράστη - παρακολουθούμε βεβαίως τους προβληματισμούς που υπάρχουν - και για το στόχο. Για ποιο στόχο έγιναν αυτές; Συνήθως τέτοιες ενέργειες έχουν κάποιο στόχο. Και τρίτο θα θέσουμε το θέμα που θέτουμε πάντα σε τέτοιας έκτασης γεγονότα, ποιος ωφελείται από αυτή την επίθεση. Εχει και αυτό μεγάλη σημασία.

Είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι διότι η περιοχή αυτή περικλείει και πολλούς ανταγωνισμούς. Είναι περιοχή και με μεγάλο πλούτο και ταυτόχρονα με μεγάλα προβλήματα. Με ιστορία θρησκευτικών και εθνικιστικών συγκρούσεων και αυτονομιστικών κινημάτων. Αυτή τη στιγμή βεβαίως δεν είμαστε σε θέση να πούμε ποιο είναι το κύριο κίνητρο. Συνήθως όμως αυτοί που επωφελούνται είναι αυτοί που θέλουν να κερδίσουν αγορές ή που θέλουν να επιδράσουν πάση θυσία και με οποιοδήποτε τρόπο σε μελλοντικά πολιτικά τους σχέδια».

Τα πολύνεκρα γεγονότα στην Ινδία από τις στρατιωτικά σχεδιασμένες επιθέσεις κατά αμάχων κάνουν ακόμα πιο επίκαιρες τις επισημάνσεις του ΚΚΕ, που έκανε σε Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής, στις 19 Μάη του 2006, με θέμα τη «Διεθνή κατάσταση με αιχμή τη Μέση Ανατολή και το Ιράν. Η θέση της Ελλάδας στην περιοχή. Η απάντηση του ΚΚΕ».

Σταχυολογώντας, παραθέτουμε ορισμένες από τις βασικές εκτιμήσεις του ΚΚΕ:

«Τα στοιχεία που αναδεικνύονται αυτήν την περίοδο στις διεθνείς εξελίξεις έχουν σαν βάση τους την ένταση της διαπάλης, τις αντιθέσεις των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τη διανομή των σφαιρών επιρροής, για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, των ενεργειακών οδών και των αγορών σε διάφορες περιοχές της Γης, με επίκεντρο την ονομαζόμενη Ευρασία».

...«Τόσο οι ΗΠΑ - κυρίως - όσο όμως και η ΕΕ ανησυχούν και για τις εξελίξεις στο εγγύς μέλλον, αλλά και για τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά τους. Βλέπουν - εκτός από τις μεταξύ τους αντιθέσεις - και ως αντιπάλους την Κίνα και τη Ρωσία. Ανάλογα παίρνουν τα μέτρα τους, προβληματίζονται και ανησυχούν και για "περιφερειακές" δυνάμεις που αναπτύσσονται, όπως είναι η Ινδία, το Πακιστάν, το Ιράν κλπ. Ανησυχούν, επίσης, ιδιαίτερα για τις εξελίξεις και τις συμμαχίες που αναπτύσσονται και στη Λατινική Αμερική, αλλά και των χωρών της Λατινικής Αμερικής με ΕΕ, Κίνα, Ρωσία κλπ.

Από την παρακολούθηση των τελευταίων εξελίξεων φαίνεται ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η ΕΕ στον μεταξύ τους οξύτατο ανταγωνισμό επιδιώκουν να επισπεύσουν την εδραίωση των θέσεών τους στην Ευρασία, αφού άλλωστε και οι αντιθέσεις και τα προβλήματα οξύνονται εκεί και θα οξυνθούν στο μέλλον ακόμα περισσότερο. Αναμφίβολα, δεν υποτιμούν καθόλου το γεγονός ότι Ρωσία - Κίνα είναι εν δυνάμει απειλή για τα συμφέροντά τους.

Μεταξύ των περιοχών που ξεχωρίζουν για την ταχύτητα των εξελίξεων είναι αυτή της πρώην ΕΣΣΔ, αλλά και της Νοτιοανατολικής Ασίας. Το 2005 είχε ξεκινήσει μέσα σε ένα κύμα των λεγόμενων "εγχρώμων επαναστάσεων", όπως της "πορτοκαλί" στο Κίεβο, που στη διάρκειά της διαδραματίστηκε τόσο η "αλλαγή φρουράς" στην Κιργιζία, όσο και η αιματηρή αποτυχία της όποιας αλλαγής σε Ουζμπεκιστάν και Καζαχστάν. Μεγάλη σημασία δίνεται στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας, όπου συγκεντρώνεται και μεγάλος φυσικός πλούτος, αλλά και επειδή αυτή η περιοχή βρίσκεται σε θέση "κλειδί" τόσο για τη Ρωσία, όσο και για άλλα μεγάλα κράτη της περιοχής, πρώτα και κύρια την Κίνα, αλλά και την Ινδία.

Τον προηγούμενο χρόνο, το 2005, η "Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης" (ΟΣΣ), που δραστηριοποιείται στην περιοχή, απέκτησε ορισμένα νέα χαρακτηριστικά. Ενα από αυτά είναι η διεύρυνσή της με κράτη - παρατηρητές. Ετσι, δίπλα στα μέλη της ΟΣΣ, που είναι η Κίνα, η Ρωσία, το Καζαχστάν, η Κιργιζία, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν, προστέθηκαν ως παρατηρητές η Ινδία, το Ιράν και το Πακιστάν. Η Λευκορωσία εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο εισόδου της στην ΟΣΣ με καθεστώς παρατηρητή».

Και συμπλήρωνε το ντοκουμέντο:

...«Ακόμη δεν είναι ξεκάθαρο το πώς θα διαμορφωθούν οι σχέσεις του ΝΑΤΟ με την ΟΣΣ, που από ορισμένους διεθνείς αναλυτές ήδη αποκαλείται "ανατολικό ΝΑΤΟ".

Ως "ατμομηχανή" των όποιων εξελίξεων θεωρούνται τα μεγαλύτερα κράτη της περιοχής: Η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία. Ενα πιθανό "τρίγωνο" στρατηγικής συνεργασίας των 3 αυτών κρατών, με τεράστιους πληθυσμούς και εκτάσεις, θα επιδρούσε στο συσχετισμό όχι μόνο της συγκεκριμένης περιοχής, αλλά και παγκόσμια.

Τόσο η Κίνα, όσο και η Ινδία δείχνουν τεράστιο ενδιαφέρον για την απόκτηση ενεργειακών υλών από τη Ρωσία μέσω ευνοϊκών διακρατικών, εμπορικών και επιχειρηματικών επενδυτικών συμφωνιών. Αλλά και η Ρωσία ενδιαφέρεται για εμπορικές και παραγωγικές συμπράξεις με την Κίνα και την Ινδία και σε άλλους τομείς, πέραν του ενεργειακού. Αλλωστε, η Ρωσία πραγματοποιεί τα τελευταία χρόνια τεράστιες πωλήσεις όπλων και στα δύο κράτη, αναπτύσσει κοινές πρωτοβουλίες στον τομέα της ατομικής ενέργειας, των νέων τεχνολογιών, του Διαστήματος, αλλά και σε άλλους τομείς. Μόνο στις συνοριακές περιοχές Κίνας και Ρωσίας δραστηριοποιούνται σήμερα 1.500 κοινές εμπορικές επιχειρήσεις.

Την περσινή χρονιά (2005) επίσης, πραγματοποιήθηκαν, για πρώτη φορά στην ιστορία, κοινά στρατιωτικά γυμνάσια της Κίνας με τη Ρωσία και της Ρωσίας με την Ινδία. Χωρίς να υπάρξει υπερτίμηση του γεγονότος, δεν πρέπει και να υποτιμηθεί.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι για πρώτη φορά η ιδέα του "τριγώνου" Ρωσίας - Ινδίας - Κίνας ακούστηκε δημόσια από ρωσικά χείλη το 1998, λίγο πριν από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, προκαλώντας μια αρκετά επιφυλακτική στάση από μεριάς Κίνας και Ινδίας. Ομως, ένα χρόνο μετά, το 1999, αμέσως μετά την επιδρομή του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, η ρωσική πρόταση είχε καλύτερη απήχηση στο Πεκίνο και στο Δελχί. Σήμερα, και αφού έχουν προηγηθεί οι αμερικανικές επεμβάσεις σε Αφγανιστάν, Κεντρική Ασία και ο πόλεμος και κατοχή του Ιράκ, τα τρία κράτη δοκιμάζουν τα όπλα τους σε κοινές ασκήσεις στα πεδία βολής.

Οι δηλώσεις των ΥΠΕΞ αυτών των τριών κρατών ότι δεν ικανοποιούνται από έναν "μονοπολικό" κόσμο, από έναν κόσμο δηλαδή με ένα "αφεντικό", τις ΗΠΑ, είναι ενδεικτικές. Η στάση απέναντι στο Ιράν αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα "διαχείρισης" μιας πολιτικής γραμμής αντίθετης με αυτήν που ακολουθούν οι ΗΠΑ.

Βέβαια, τόσο οι ΗΠΑ, όσο και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως η ΕΕ, όχι απλώς παρακολουθούν τις συγκεκριμένες εξελίξεις, αλλά και δραστηριοποιούνται για να εμποδίσουν μια τέτοια "συμμαχία". Παρεμβαίνουν με δημοσιεύσεις και εκκλήσεις να μην μπουν Ρωσία και Κίνα "στο μεγάλο παιχνίδι" της αντιπαράθεσης με τις ΗΠΑ, να συμπορευτούν με τις ΗΠΑ στην καταπολέμηση του κινδύνου της "ισλαμικής τρομοκρατίας"».

Επίσης στο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το 18ο Συνέδριο, στη θέση 3 και τη θέση 8 για τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις σημειώνεται αντίστοιχα:

«Συνεχίζεται και βαθαίνει η τάση μεταβολής του συσχετισμού στην παγκόσμια αγορά, τάση που κυριαρχεί σε όλη την τελευταία τετραετία και εκδηλώνεται με: Υποχώρηση του μεριδίου των ΗΠΑ στο παγκόσμιο ΑΕΠ. Ανοδο της Κίνας. Βελτίωση του μεριδίου της ΕΕ, χωρίς όμως η παραγωγικότητα της εργασίας της να φτάνει εκείνη των ΗΠΑ. Σταδιακή βελτίωση της θέσης της Ρωσίας, της Ινδίας, ακόμα και της Βραζιλίας ως μερίδια στο Παγκόσμιο Ακαθάριστο Προϊόν».

...«Σημαντική εξέλιξη αποτελεί η διαφαινόμενη αναδιάρθρωση των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και των αντίπαλων πόλων, με τη σταδιακή προσέγγιση Ρωσίας - Γερμανίας. Ταυτόχρονα, εξελίσσεται η συνεργασία των Ρωσίας - Κίνας.

Η αναβαθμισμένη παρουσία και ισχυροποίηση στο διεθνές προσκήνιο των Ρωσίας, Κίνας, Ινδίας, Βραζιλίας και των περιφερειακών ενώσεων - "Συνεργασία της ομάδας της Σαγκάης", "Ενωση Νοτιοανατολικών Ασιατικών Εθνών" (ΑΣΕΑΝ), "Κοινότητα Νοτιοαμερικανικών Εθνών" (CSN) κ.ά.- τείνει να διαμορφώσει νέα δεδομένα στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό για το μοίρασμα των αγορών».

Υπό αυτό το πρίσμα και τη δήλωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ότι «είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι διότι η περιοχή αυτή περικλείει και πολλούς ανταγωνισμούς. Είναι περιοχή και με μεγάλο πλούτο και ταυτόχρονα με μεγάλα προβλήματα. Με ιστορία θρησκευτικών και εθνικιστικών συγκρούσεων και αυτονομιστικών κινημάτων», τα τελευταία γεγονότα στην Ινδία, που παρόλο ότι πολλές πλευρές θα αποκαλυφθούν πολύ αργότερα, φαίνεται πως δεν είναι έξω από τους ανταγωνισμούς που οξύνονται στην περιοχή.