Η κινηματογραφική βδομάδα που ανοίγει σήμερα φέρνει επτά νέες ταινίες. Την εξής μία: «Το Αλάτι Αυτής της Θάλασσας», της πρωτοεμφανιζόμενης Παλαιστίνιας (ζει και εργάζεται στη Ραμάλα) Ανμαρί Τζασίρ! Οι υπόλοιπες, άλλη λιγότερο και άλλη περισσότερο, βολοδέρνουν γύρω από τη μετριότητα και τα σχεδόν αδιάφορα θέματα. «Το Αλάτι...», με λιτό τρόπο μάς αποκαλύπτει το βάθος του παλαιστινιακού ζητήματος και τον φασιστικά κατακτητικό χαρακτήρα του Ισραήλ. Μια ταινία πολύ επίκαιρη.

«Η Απίστευτη Ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον», του Ντέιβιντ Φίντσερ, αν δεν ήταν τόσο ανυπόφορα μεγάλη (166 ολόκληρα λεπτά!), και αν οι στόχοι της ήταν πιο καθαροί, θα μπορούσε να συγκινήσει! Ενας άνθρωπος γεννιέται ηλικιωμένος και κάνει αντίστροφη πορεία μέχρι που ξαναμπαίνει στη μήτρα της μάνας του (κάπως, έτσι)! Κόντρα στο ρομαντισμό του Μπέντζαμιν Μπάτον η άγρια ρεαλιστική ταινία της Αλμπερτίνα Κάρι, «La Rabia, Απιστία, Οργή, Εξόντωση». Μίση και πάθη (και άφθονο αίμα) από ένα κομμάτι της αγροτικής τάξης της Αργεντινής (και από το μυαλό της σκηνοθέτιδας, βεβαίως)!

Το γιαπωνέζικο θρίλερ «Διαμέρισμα 1303», του Ατάρου Οϊκάουα, είναι για ...αρρώστους του είδους! Κορίτσια πέφτουν από το 13ο όροφο χωρίς συγκεκριμένο λόγο (παίζοντας με τα νεύρα μας)! Αν επιβιώσετε από τον αιμοσταγή Γιαπωνέζο σάς περιμένει το «Underworld», του πρωτοεμφανιζόμενου «δικού μας - που εργάζεται εις την αλλοδαπήν - Πάτρικ Τακτόπουλος (δε γνωρίζω άλλες λεπτομέρειες). Διαμάχες βρικολάκων και λύκων (μεταμφιεσμένοι σε ανθρώπους) και γίνεται το ...«έλα να δεις»!

Η κωμωδία(;) «Νύφες σε Πόλεμο», του Γκάρι Γουίνικ για τιμωρία τους, που με τις υστερίες τους κακοποιούν τα αυτιά και τα μάτια μας, θα έπρεπε να είχαν πέσει στα χέρια του γιαπωνέζου ή του Τακτόπουλου! Τότε να έβλεπες στριγκλιές και κρύα αστεία.

Τη βδομάδα κλείνει το συγκινητικό, αλλά απελπιστικά τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ του Γεράσιμου Ρήγα, «Πάρβας, Αγονη Γραμμή». Η ζωή και ο θάνατος ενός νησιώτη (του Δημήτρη Γιαννακού) στην άδεια χειμωνιάτικη Αμοργό!