O αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και μαχητής του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας Νίκος Ζαραλής έγινε θρύλος στην περιοχή των Χασίων και, γενικότερα, στο Ν. Τρικάλων. Η καταγωγή του ήταν από το χωριό Αγιόφυλλο (Βελεμίτσι) της Καλαμπάκας Τρικάλων. Γεννήθηκε στα 1916, απ' τα 5 χρόνια του έμεινε ορφανός από πατέρα. Σχολειό δεν πήγε, έγινε τσοπάνος από μικρό παιδί. Μικρόσωμος, αλλά με τη σβελτάδα του γαβριά, την παλικαριά του Αστραπόγιαννου. Πρώτος στο τρέξιμο και στο πάλεμα, άντεξε μεγάλες κακουχίες.

Πολέμησε στην Αλβανία και με το σπάσιμο του μετώπου γύρισε με τα πόδια στο χωριό, φέρνοντας μαζί του ένα πιστόλι και μια χειροβομβίδα. Στην κατοχή τον πλησίασαν εκπρόσωποι του ΕΑΜ, ζητώντας του να ενταχθεί στην Αντίσταση. Ο Ζαραλής δέχεται λέγοντας: «Θέλω να πολεμήσω για τη λευτεριά της πατρίδας μου». Εντάσσεται στον ΕΛΑΣ και αναλαμβάνει αρχηγός ομάδας ανταρτών στα Χάσια.

Στους λόγους του στα χωριά της περιοχής έλεγε: «Είμαστε πατριώτες και πολεμάμε για να διώξουμε τους καταχτητές. Αλλά και όσοι συνεργάζονται με τον εχθρό κι όσοι κλέβουν το λαό να ξέρουν ότι θα τους κόψουν το κεφάλι δυο πιθαμές παρακάτω». Για τα τσιφλίκια των Μετεώρων έλεγε στους χωρικούς: «Δικά σας είναι σας το λέει ο Ζαραλής».

Με τον ΕΛΑΣ πήρε μέρος σε πολλές μάχες, όπως στη θρυλική και νικηφόρα μάχη της Μερίτσας. Βγήκε στον ΔΣΕ κι έδωσε πολλές μάχες εναντίον των αγγλοαμερικανών ιμπεριαλιστών και των ντόπιων συνεργατών τους, του μοναρχοφασισμού. Στο άκουσμα: «Ερχεται ο Ζαραλής», έτρεμαν οι προδότες.

Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ πέρασε στη Σοβιετική Ενωση όπου δούλεψε οικοδόμος κι εκεί πέθανε. Ο Νίκος Ζαραλής έχει μείνει στη θύμηση των Τρικαλινών ως το ατρόμητο παλικάρι της Εθνικής Αντίστασης, ο σκληρός μαχητής του ΔΣΕ. Αξίζει να στηθεί ο ανδριάντας του στο χωριό τους.