Μια κραυγή για την ερήμωση των χωριών στην ορεινή Αρτα είναι το μυθιστόρημα «Το Τραγούδι των Λύκων» («Εμπειρία Εκδοτική»), που έγραψε η Βάντα Κουτσοκώστα.

Η συγγραφέας - που κατάγεται και έζησε σε αυτά τα μέρη - στο τρίτο βιβλίο της κατάφερε, πέρα απ' την αρχική της επιδίωξη, να συνδέσει τον πόνο της ξενιτιάς που βίωσε η Ηπειρος σε διάφορες φάσεις της Ιστορίας, με τη σύγχρονη μετανάστευση στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης. Ο πυρήνας για το μυθιστόρημα είναι το επιστημονικό επίτευγμα των μεταμοσχεύσεων και είναι, απ' τα πρώτα λογοτεχνικά βιβλία που πραγματεύεται - πέρα απ' την επιβίωση - τα «μετά τη μεταμόσχευση» επίπεδα του ανθρώπου.

Εν ολίγοις, η υπόθεση έχει ως εξής: Η Φλάβια μια νεαρή, όμορφη, γυναίκα αγωνίζεται να κερδίσει ξανά τη ζωή της που χάθηκε στη στάχτη, όταν μια καταστροφική φωτιά έπληξε το χωριό της και έγινε η αιτία να χάσει το φως της. Μετά από μια επιτυχημένη μεταμόσχευση καταφέρνει να αποκτήσει ξανά την όρασή της, όμως εκεί ξεκινά ένα νέο δράμα. Πέρα απ' το ότι αντικρίζει την επιχειρηματική βαρβαρότητα της διαβόητης σύγχρονης ανάπτυξης σε βάρος της παρθένας φύσης - εκεί που κάποτε ακούγονταν τα ουρλιαχτά των λύκων - διαπιστώνει και κάτι το φοβερό: Το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων με θύματα άμοιρους μετανάστες απ' τον ίδιο τον άντρα που παντρεύτηκε η πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος!

Είναι μια δυνατή πλοκή. Αν και στη χώρα δε διαπιστώθηκε, επίσημα, εμπορία οργάνων η συγγραφέας μεταφέρει με έναν πολύ καλό τρόπο την ατμόσφαιρα που καταγράφεται διεθνώς: Οτι, δηλαδή, όποιος έχει να πληρώσει μπορεί να αγοράσει τα ζωτικά όργανα ενός εξαθλιωμένου μετανάστη, που εξαφανίζεται «σαν το σκυλί στ' αμπέλι». Γράφει λοιπόν η συγγραφέας: «Η ζωή φεύγει και δεν έρχεται. Οι μετανάστες έρχονται και δεν φεύγουν. Η ζωή είναι μετανάστρια (σελίδα 82)...Η Φλάβια ήξερε καλά πως η δυστυχία δε γνωρίζει σύνορα και όλοι οι δυστυχισμένοι ετούτης της πλευράς ίδια δάκρυα χύνουν παντού, σε όποια γωνιά του κόσμου κι αν βρίσκονται» (σελ. 244). Αυτά τα δάκρυα της Ηπείρου ξεχείλιζαν μέσα απ' τα περίφημα μοιρολόγια, που ταίριαζαν στις πιο αντίθετες εκφάνσεις χαράς και λύπης σε μια διαδρομή αιώνων.

Το μυθιστόρημα έχει και καλή αστυνομική πλοκή με έντονες κοινωνικές προβολές και το διακρίνει ένα συνεχές «φλας - μπακ», που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να μπερδεύει, προσωρινά, αλλά σίγουρα κρατάει αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.