Πιο βαθιά το χέρι στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων επιδιώκουν να βάλουν οι μεγαλοβιομήχανοι, αποθρασυμένοι όχι μόνο από τη στήριξη που τους παρέχουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και από τη στάση που κρατούν οι συνομιλητές τους στην πλειοψηφία της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Οπως είπε χτες ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος στη διάρκεια «ανοικτού φόρουμ για την κρίση», αποκαλύπτοντας απροκάλυπτα το ρόλο της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, «η ΓΣΕΕ ανταποκρίνεται πολύ περισσότερο απ' όσο μπορεί να δείξει αυτή τη στιγμή» και αναφέρθηκε στο επεξεργασμένο σχέδιο συμφωνίας μεταξύ ΣΕΒ και Συνομοσπονδίας για διαχείριση των χρημάτων του «Λογαριασμού για την Απασχόληση και την Επαγγελματική Κατάρτιση» (ΛΑΕΚ) από τους εργοδότες και τους εργαζόμενους στην κατεύθυνση των προτεραιοτήτων που θέτουν οι εκπρόσωποί τους σε ...κοινή συμφωνία. Δηλαδή, με τη συναίνεση των συγκεκριμένων ηγεσιών με τα σχέδια και τις επιδιώξεις της εργοδοσίας. Σε αυτά τα πλαίσια ο πρόεδρος του ΣΕΒ δεν έκρυψε ότι σε μια «επόμενη φάση» ανάλογες βλέψεις έχουν οι βιομήχανοι και για τη διαχείριση του ΟΑΕΔ, ακόμα και του ΙΚΑ.

Με πρόσχημα την κρίση, ο Δ. Δασκαλόπουλος ζήτησε ωμά τη συναίνεση - υποταγή των εργαζομένων για τη στήριξη των επιχειρηματικών κερδών, αξιώνοντας να μη γίνεται «αντιπαράθεση σε ιδεολογικά θέματα, αλλά να στηρίξουμε τις επιχειρήσεις για να υπάρχουν δουλειές».

Σ' αυτό το πλαίσιο, ενέταξε ως αυτονόητη τη βίαιη ανατροπή των εργασιακών δικαιωμάτων, τη μείωση ωρών εργασίας και μισθών. Μάλιστα, όπως είπε, «το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο σε σχέση με την κρίση είναι επαρκές, ώστε οι επιχειρήσεις μαζί με τους εργαζόμενους να βρουν λύσεις, άρα δε χρειάζεται αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο». Η συγκεκριμένη τοποθέτηση εκτιμάται ότι αποτελεί απάντηση στα ζητήματα που βάζει ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος, σχετικά με επιδότηση των χαμένων μεροκάματων, από τα μέτρα που επιβάλλουν οι εργοδότες, από τον ΟΑΕΔ.

Αποκαλυπτικός, όμως, ήταν ο πρόεδρος του ΣΕΒ και σε ό,τι αφορά τις ορέξεις των μεγαλοβιομηχάνων, σχετικά με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. «Εχουμε - είπε - ένα πολύ καλό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης», που, αν δούλευε καλύτερα, «υπάρχουν πολλά χρήματα για να στηρίξουν τις δύσκολες στιγμές», για να καταλήξει ότι οι ίδιοι οι εργοδότες με το συνεταίρο τους, το δικομματικό συνδικαλισμό, θα εξασφάλιζαν καλύτερη διαχείριση, θα την έκαναν πιο ουσιαστική, «τουλάχιστον στο ΛΑΕΚ».

Ο Δ. Δασκαλόπουλος επανέλαβε παλαιότερη δήλωσή του ότι οι εργοδότες θα εφαρμόσουν τη Συλλογική Σύμβαση και θα δώσουν τις αυξήσεις μισθών που οφείλουν απο την 1η του Μάη, δήλωση, ωστόσο, που δεν έχει ιδιαίτερη αξία, αφού ο ίδιος χαρακτήρισε «λύση προκειμένου να μην κλείσει μια επιχείρηση» τη μείωση μισθών, «όταν είναι στα πλαίσια του νόμου και σε συμφωνία με τους εργαζόμενους». Με τον τρόπο αυτό, ο πρόεδρος του ΣΕΒ υιοθετεί τις ακραίες τοποθετήσεις του συναδέλφου του απο την Β. Ελλάδα, ο οποίος μέρες τώρα παρουσιάζει τον εκβιασμό και την τρομοκρατία κατά των εργαζομένων να δεχτούν τη μείωση εργασίας - αμοιβών, ως συμφωνία των δύο μερών. Παράλληλα, έσπευσε να απαντήσει για τις περιπτώσεις οφθαλμοφανούς και ακραίας εργοδοτικής ασυδοσίας, λέγοντας ότι «η κατάχρηση δεν είναι ο κανόνας».

Απευθυνόμενος στο ακροατήριο του φόρουμ, ο πρόεδρος του ΣΕΒ επιχείρησε να μετατρέψει την εκδήλωση σε φόρουμ συναίνεσης για την ολόπλευρη στήριξη των επιχειρηματικών κερδών. Αφού έκανε λόγο για «επίπλαστη ευμάρεια που βιώσαμε» τα τελευταία χρόνια, αποσιωπώντας τις πολιτικές που εξασφάλισαν την προκλητική κερδοφορία στις επιχειρήσεις, έκανε λόγο για ευθύνη που «βαρύνει όλους μας», για να ασκήσει κριτική στη δημόσια διοίκηση, στο «υπερκομματικό κράτος γραφειοκρατίας και της διαφθοράς», στο συνδικαλιστικό κίνημα, που, όπως ισχυρίστηκε, επιδιώκει τη διαφύλαξη των συμφερόντων «όσων έχουν εργασία». Ακόμα και με την «επιχειρηματική κοινότητα» έκανε πως τα βάζει, λέγοντας ότι δείχνει «το μέλλον αυτού του τόπου να μην την αφορά και τόσο», πράγμα καθόλα αληθινό και αυτονόητο, αφού αυτοσκοπός των επιχειρηματιών δεν είναι άλλος από τη διασφάλιση των κερδών τους.

Ο Δ. Δασκαλόπουλος αξίωσε τη συναίνεση του συνδικαλιστικού κινήματος στην υπηρεσία της υλοποίησης των επιδιώξεων των βιομηχάνων, χαρακτηρίζοντας «εφικτή και αναγκαία» την «κοινωνική συναίνεση», ζητώντας να παίξει «ενεργό ρόλο στις σύγχρονες στρατηγικές απασχόλησης και να αναλάβει από κοινού με τον ιδιωτικό τομέα τολμηρές πρωτοβουλίες προώθησης επενδύσεων και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας». Κατέληξε, δίνοντας έμφαση στις πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου για προώθηση των ανατροπών στο Ασφαλιστικό, ξήλωμα του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος Υγείας, απελευθέρωση όλων των αγορών με προτεραιότητα στην Ενέργεια και τα λεγόμενα κλειστά επαγγέλματα.

Με προφανή σκοπό να υποστηριχτεί με διάφορους τρόπους η προώθηση των επιδιώξεων των βιομηχάνων, στη διάρκεια του «φόρουμ» παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα δημοσκόπησης της ΜRB για την «αποτύπωση της συμπεριφοράς των πολιτών» απέναντι στην κρίση. Μεταξύ άλλων, το 33,7% των ερωτηθέντων απάντησε ότι για τη σημερινή συγκυρία ευθύνεται η παρούσα κυβέρνηση και 32,3% οι προηγούμενες κυβερνήσεις, 23,6% οι διεθνείς τράπεζες και 21,4% οι ελληνικές, ενώ 8,2% αποδίδει ευθύνες στις επιχειρήσεις εκτός Ελλάδας και 6,7% στις ελληνικές και ένα ποσοστό της τάξης του 7,4% στις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Ακόμη, το 80,2% των ερωτηθέντων υποστηρίζει ότι «η σημερινή κρίση ανέδειξε τις αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας που υπήρχαν για δεκαετίες μέχρι σήμερα» και 76,9% δηλώνει ότι συμφωνεί με την άποψη ότι «η αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τολμηρές αλλαγές και βαθιές τομές/ανατροπές στην οικονομική ζωή της χώρας που ενδέχεται να πλήξουν κάποιους».