Ολες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις και ο οπορτουνισμός βλέπουν την εκπαίδευσης ως μοχλό καπιταλιστικής ανάπτυξης, αποδέχονται τη στρατηγική της Λισαβόνας για συμβολή της Παιδείας στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Ετσι, όταν η ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου μιλούν για αναβάθμιση της Παιδείας, δεν εννοούν τον αναπροσανατολισμό της εκπαίδευσης για την κάλυψη των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών των παιδιών του λαού. Αντίθετα, εννοούν ότι η Παιδεία θα συμβάλει στη δημιουργία καλύτερων όρων εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και της αυριανής βάρδιάς της, δηλαδή των σημερινών νέων.

Μάλιστα, στις σημερινές συνθήκες όπου εξελίσσεται η καπιταλιστική κρίση, η ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, λένε ότι η εκπαίδευση μπορεί να αποτελέσει εργαλείο διεξόδου από την κρίση, προς όφελος του κεφαλαίου, φυσικά. Γι' αυτό, ζητούν επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ακριβώς για να συμβάλει η εκπαίδευση στην άμεση και αποτελεσματική παραγωγή του εργατικού δυναμικού που κοστίζει ακόμα λιγότερα στο κεφάλαιο (είναι πιο φτηνό, με λιγότερα δικαιώματα και καταρτισμένο με πολύ συγκεκριμένες δεξιότητες χρήσιμες για το κεφάλαιο) και που είναι γαλουχημένο να σκύβει το κεφάλι, θεωρώντας «δική του υπόθεση» το να σωθούν οι επιχειρήσεις από την κρίση. Ταυτόχρονα, η επέκταση της επιχειρηματικής λειτουργίας των εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων και το άνοιγμα της «αγοράς εκπαιδευτικών υπηρεσιών» ανοίγει μια ακόμα δίοδο στο κεφάλαιο, για να παρέμβει και να επενδύσει στην εκπαίδευση για τη δική του κερδοφορία.

Είναι χαρακτηριστική η σύμπτωση των απόψεων ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για το ρόλο της εκπαίδευσης ως εργαλείου διεξόδου από την κρίση. Το Συμβούλιο της ΕΕ, το Φλεβάρη του 2009 σε κείμενό του, με θέμα «Εκπαίδευση και ο δρόμος προς την ανάρρωση» (δηλαδή, από την κρίση), τονίζει: «Απαντώντας στις προκλήσεις που θέτει η παγκόσμια οικονομική κρίση, πλήρης εκτίμηση πρέπει να δοθεί στην ουσιαστική συμβολή που η εκπαίδευση και η κατάρτιση μπορούν να έχουν προς την αποκατάσταση». Πλήθος τέτοιων αναφορών βρίσκουμε και στις τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και όχι μόνο...

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου σε ομιλία του για την Παιδεία (5/4/2009) υποστήριξε: «Ακριβώς, επειδή είμαστε μέσα σε μια κρίση, χρειάζεται επένδυση στην Παιδεία, χρειάζεται επένδυση στον άνθρωπο (...) Δεν είναι τυχαίο ότι χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γερμανία επενδύουν σήμερα, εν μέσω κρίσης, ως μέρος του πακέτου τόνωσης της οικονομίας, όπως ονομάζεται, τεράστια ποσά στην κατάρτιση και στην Παιδεία». Αλλά και ο πρόεδρος του ΣΥΝ Α. Τσίπρας σε συνέντευξη Τύπου (9/3/2009) δήλωσε: «Πιστεύουμε ότι η ενίσχυση της Παιδείας είναι μια από τις απαραίτητες εκείνες κινήσεις που μπορούν να διασφαλίσουν τους πολίτες απέναντι στην κρίση, αλλά και μπορεί να αποτελέσει όχημα για την υπέρβαση της κρίσης και την προστασία της κοινωνίας», ενώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος έχει φέρει τη Φινλανδία ως παράδειγμα αξιοποίησης της εκπαίδευσης για έξοδο από την κρίση, εννοώντας σαφώς τη σύνδεση των πανεπιστήμιων με τις επιχειρήσεις...