Με τον αντικομμουνισμό που τη διακρίνει, η Τσεχική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης συνεχίζει να προκαλεί, «επιλέγοντας» την 1η Μάη - Παγκόσμια Μέρα της Εργατικής Τάξης - για να διοργανώσει νέες «πρωτοβουλίες» για την προώθηση του αντικομμουνισμού, την παραχάραξη της Ιστορίας και τα γνωστά περί ...αποκατάστασης της δημοκρατίας. Οι συγκεκριμένες ενέργειες αποσκοπούν, μεταξύ άλλων, στη χειραγώγηση των συνειδήσεων ιδιαίτερα της νεολαίας, στην προσπάθεια συκοφάντησης του σοσιαλισμού.

Συγκεκριμένα, χτες, διοργανώθηκε μονοήμερη διάσκεψη στη Πράγα με το χαρακτηριστικό τίτλο «Από την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος το 1989 στη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης το 2004». Εκεί διάφοροι αντικομμουνιστές από μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες - μεταξύ των οποίων ο Τσέχος υπουργός Εξωτερικών Κάρελ Σβαρζενμπεργκ, διάφοροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και διευθυντές «μουσείων» και «ινστιτούτων» για τα «εγκλήματα του κομμουνισμού» - συγκεντρώθηκαν για να θυμηθούν τα γεγονότα του 1989 που οδήγησαν στις ανατροπές του σοσιαλιστικού συστήματος και να «αναλύσουν τον αντίκτυπό τους στη διαδικασία ευρωπαϊκής ενοποίησης», όπως υποστηρίζεται σε συγκεκριμένη ανακοίνωση. Επιπλέον, ιδιαίτερη έμφαση έδωσαν στη διεύρυνση της ΕΕ, τη λεγόμενη αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ευρώπη και τη σημασία της λεγόμενης «κοινωνίας των πολιτών» και των «δημοκρατικών αξιών για τη λειτουργία της δημοκρατίας και της διατήρησης της μνήμης της ευρωπαϊκής ιστορικής εμπειρίας...».

Παράλληλα, για να διακωμωδήσουν και υποτίθεται να ντύσουν «καλλιτεχνικά» όλη αυτήν την παραχάραξη της Ιστορίας διοργανώνουν έως και τις 3 Μάη το λεγόμενο και περιπαιχτικά «Τσίρκο του Ολοκληρωτισμού» (Totalitarian Circus). Πρόκειται για «δρώμενα», που αποδεικνύουν δήθεν την κατωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος. Αυτό το κατασκεύασμα έχει ξεκινήσει απο τις 23 Απρίλη και «περιοδεύει» σε μια σειρά πόλεις, όπως είναι η Πράγα, η Μπρατισλάβα, το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες, η Βουδαπέστη, το Βουκουρέστι, η Ρίγα, η Στοκχόλμη, το Τάλιν και η Βαρσοβία. Στόχος των δρώμενων, όπως σημειώνεται, είναι «να δοθεί στους επισκέπτες από πρώτο χέρι μια γεύση της ζωής κατά τη διάρκεια του ολοκληρωτικού καθεστώτος», ενώ, ταυτόχρονα, θα παρουσιάζεται ένα ημερολόγιο με τα βασικά «ιστορικά γεγονότα» που σημειώθηκαν στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Στο τέλος, για να εμπεδωθούν καλά οι διάφορες αντικομμουνιστικές πτυχές, θα διεξάγονται θεατρικές παραστάσεις, θα προβάλλονται ταινίες, θα γίνονται ομιλίες, εκθέσεις και συναυλίες. Βεβαίως, σε αυτά που παρουσιάζονται αποκρύπτονται τα σημαντικά επιτεύγματα στη ζωή των λαϊκών στρωμάτων (έλλειψη ανεργίας, δημόσια δωρεάν Υγεία και Παιδεία, πολιτιστική ανάπτυξη, αναψυχή κλπ.), ζητήματα που σήμερα στον καπιταλισμό έχουν χαθεί.

Ολες αυτές οι ενέργειες, αλλά και οι προηγούμενες, αποτελούν προσπάθειες της ΕΕ να απαξιώσει και να αμαυρώσει το σοσιαλισμό, έτσι ώστε να υπονομεύσει τη σοσιαλιστική προοπτική. Δείχνουν, όμως, και το φοβό που έχουν για τις σοσιαλιστικές ιδεές. Τρέμουν στην ιδέα οι νέες γενιές να καταλάβουν την ανωτερότητα, που, παρά τις αδυναμίες της, είχε η σοσιαλιστική οικοδόμηση.