Μάχη - σταθμός, που πρέπει να στείλει μήνυμα καταδίκης όσων ευθύνονται για την ομηρία των χιλιάδων μεταναστών εργαζομένων στην παρανομία και τις άθλιες συνθήκες εργασίας, αποτελεί η 24ωρη απεργία των οικοδόμων στις 14 Μάη. Στην Αθήνα, η απεργιακή συγκέντρωση θα γίνει στις 9.30 π.μ., στην πλατεία Κάνιγγος.

Ο αριθμός των μεταναστών που απασχολείται στις Κατασκευές μεγαλώνει συνεχώς, με αποτέλεσμα σήμερα το 43% των εργαζομένων του κλάδου να είναι αλλοδαποί, σύμφωνα μόνο με την επίσημη καταγραφή του ΙΚΑ για το 2007. Πιο συγκεκριμένα, οι 133.170 από τους συνολικά 308.211 εργαζόμενους σε οικοδομοτεχνικά έργα ήταν μετανάστες. Το 71% από αυτούς κατάγονται από την Αλβανία. Πατώντας στην αντιμεταναστευτική πολιτική, που σκόπιμα βυθίζει ένα τεράστιο ποσοστό των αλλοδαπών εργαζομένων στην παρανομία, μεγαλοκατασκευαστές και μεγαλοεργολάβοι αξιοποιούν τους μετανάστες για να εξαπολύσουν γενικευμένη επίθεση ενάντια στο σύνολο των οικοδόμων.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΚΑ (Ετήσια Εκθεση για την Απασχόληση, 2007), το 22% των μεταναστών (28.616) που το 2007 δούλεψαν σε οικοδομοτεχνικά έργα έκαναν από 1 μέχρι 49 μεροκάματα, ενώ το 22,98% (30.609) έκανε από 50 μέχρι 99 μεροκάματα. Δηλαδή, το 44% των μεταναστών εργαζομένων στον κλάδο δούλεψαν το 2007 μόνο από 1 μέχρι 99 μέρες.

Οι μετανάστες βρίσκονται πρώτοι στο στόχαστρο της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Αποτελούν τα πιο συχνά θύματα εργατικών «ατυχημάτων». Από τα 26 θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» που έχει καταγράψει το ΣΕΠΕ από την αρχή του 2009 (στοιχεία μέχρι 5/5/09), τα 13 αφορούν μετανάστες. Ενώ οι 9 από τους 15 νεκρούς εργάτες που μετρά ο κλάδος των Κατασκευών είναι μετανάστες.

Δεν είναι λίγες οι φορές που η Ομοσπονδία Οικοδόμων, αλλά και πρωτοβάθμια συνδικάτα του κλάδου έχουν καταγγείλει περιπτώσεις εργοδοτών που προσλαμβάνουν μετανάστες με την υπόσχεση ότι θα πληρωθούν στο τέλος του έργου και όταν αυτό ολοκληρωθεί, ειδοποιείται η αστυνομία για να δρομολογήσει τη διαδικασία της απέλασης.

Μόνη διέξοδος αποτελεί η οργάνωση των μεταναστών στα συνδικάτα, η ταξική συσπείρωση και πάλη, μαζί με τους Ελληνες, ενάντια στην πολιτική που μεγαλώνει την εκμετάλλευση συνολικά της εργατικής τάξης.

Μία από τις πολλές περιπτώσεις που αναδεικνύουν την ανάγκη να δυναμώσει η κοινή, οργανωμένη ταξική πάλη όλων των εργατών, ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία, γλώσσα, είναι η μάχη που έδωσαν τον περασμένο Γενάρη οι εργάτες στο εργοτάξιο της ΠΟΤΑ, στη Μεσσηνία, για την επαναπρόσληψη του συνδικαλιστή Αντρέι Σπατάρου. Ο μετανάστης, που ήταν τότε μέλος της προσωρινής διοίκησης του εργοταξιακού παραρτήματος του Συνδικάτου Οικοδόμων Νομού Μεσσηνίας, απολύθηκε επειδή πρωτοστάτησε για την οργάνωση των εργαζομένων στο συνδικάτο, για να σταματήσει η παραβίαση της συλλογικής σύμβασης κλπ.

Μάλιστα, ο εργολάβος που έκανε την απόλυση, με τις πλάτες του «Ακτορα», στον οποίο έχει ανατεθεί το έργο, έφτασε στο σημείο να απειλήσει με μπράβους εργάτες και συνδικαλιστές που κινητοποιήθηκαν ενάντια στην απόλυση. Τελικά, οι εργάτες, παλεύοντας μέσα από το συνδικάτο τους και προχωρώντας σε 24ωρη απεργία, τη μέρα της οποίας το εργοτάξιο «νέκρωσε», ανάγκασαν την εργοδοσία να πάρει πίσω την απόλυση, να δεσμευτεί ότι θα καταβάλει στον εργάτη όλα τα μεροκάματα που έχασε, αλλά και ότι θα παραχωρήσει χώρο για τη στέγαση του παραρτήματος του συνδικάτου.