Με μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις, που θα διοργανώσουν οι κομμουνιστές, θα τιμηθεί η σημερινή μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης στη Ρωσία. Ωστόσο, και οι αρχές θα πραγματοποιήσουν στρατιωτικές παρελάσεις, με κεντρική αυτή που θα γίνει στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας της χώρας.

Τα τελευταία χρόνια οι επίσημες αρχές προσπαθούν να εξαλείψουν από τη σημαία της Νίκης το σφυροδρέπανο (αφήνοντας το κίτρινο αστέρι), ενώ προωθούν όσο μπορούν και τις μαύρο-πορτοκαλί «κορδέλες του Αγίου Γεωργίου», ως αντικατάσταση του κόκκινου χρώματος. Βεβαίως στόχος δεν είναι απλώς οι συμβολισμοί, αλλά το περιεχόμενο που αυτοί μεταφέρουν. Στόχος τους είναι η αποσιώπηση του ρόλου της σοβιετικού κράτους και της ηγεσίας του, του ΚΚΣΕ στην Αντιφασιστική Νίκη. Πάντως, σε μια προσπάθεια χειραγώγησης του λαού, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Κρεμλίνο ο Ρώσος Πρόεδρος, Ντμίτρι Μεντβέντεφ είπε ότι «δε θα ξεχάσουμε ποτέ πως η χώρα μας, η Σοβιετική Ενωση, είχε αποφασιστική συμβολή στην λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν ο λαός μας που κατέστρεψε το Ναζισμό, και καθόρισε την μοίρα ολόκληρου του πλανήτη - και πλήρωσε ακριβά γι' αυτό» καθώς τουλάχιστον 27 εκατομμύρια Σοβιετικοί σκοτώθηκαν. Και έδωσε τη δήθεν «υπόσχεση»: «Θα διαφυλάσσουμε πάντα και θα υποστηρίζουμε αυτή την αλήθεια, και κανείς δε θα πρέπει να αμφιβάλλει γι' αυτό».

Στην προσπάθεια καπηλείας της αντιφασιστικής Νίκης, αναφέρεται στο εορταστικό του μήνυμα για την 9^η Μάη το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας (ΚΕΚΡ-ΚΚΡ).

Σε αυτό σημειώνει: «Σ' εκείνον τον πόλεμο νίκησε ακριβώς το σοσιαλιστικό κοινωνικό καθεστώς, ο σοβιετικός λαός, ο θρυλικός Εργατο-αγροτικός Κόκκινος Στρατός του, ενώ πάνω στο γκρεμισμένο Ραϊχστάγκ υψώθηκε η σημαία της Ενωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Η σημαία αυτή έγινε σημαία της Νίκης. Η Σοβιετική Ενωση έσωσε τον κόσμο από το φασισμό και το κύρος της στον κόσμο βρισκόταν σε εξαιρετικά υψηλό επίπεδο. Ολα αυτά επιβεβαιώνουν το γεγονός πως ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος είχε ταξικό χαρακτήρα. Οι τάξεις που νικήθηκαν το 1945 σήμερα παίρνουν τη ρεβάνς. Αυτοί όχι μόνο αναθεωρούν τα αποτελέσματα της Νίκης, αλλά και προσπαθούν να ιδιοποιηθούν την Ημέρα αυτή, να αναιρέσουν το ταξικό περιεχόμενό της». Και καταλήγει: «Η κατάσταση των εργαζομένων είναι σήμερα σ' όλες τις πρώην Δημοκρατίες της ΕΣΣΔ δύσκολη, ωστόσο το 1941 τα πράγματα ήταν ακόμη πιο δύσκολα. Τότε αντέξαμε και νικήσαμε. Θα αντέξουμε και τώρα! Η ανδρεία των Σοβιετικών ανθρώπων, που έσωσαν τον κόσμο από το φασισμό στον 20ό αιώνα, ας γίνει το παράδειγμά μας».