Εκατοντάδες χιλιάδες είναι πλέον οι πρόσφυγες στο Πακιστάν

Τη βάση για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή εξακολουθούν να παρέχουν οι δυνάμεις των Ταλιμπάν, που κυρίως στη δεκαετία του '80 εξοπλίζονταν, χρηματοδοτούνταν, στρατολογούνταν και εκπαιδεύονταν από τις ΗΠΑ, σε συνεργασία με τις πάντα «σύμμαχες» πακιστανικές κυβερνήσεις, προκειμένου να κάνουν το Αφγανιστάν μία «ωρολογιακή βόμβα» εναντίον της τότε Σοβιετικής Ενωσης. Οι μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν μάλιστα κατά τη δημιουργία του στρατού των Ταλιμπάν από τη CIA και τις ΗΠΑ αποτελούσαν τον άμεσο και καλύτερο πληροφοριοδότη των σημερινών «τρομοκρατών»...

Πολλά παιδιά είναι θύματα του αιματηρού πολέμου

Η σημασία του απόλυτου ελέγχου της περιοχής (στην ουσία των ενεργειακών πηγών και οδών) του Αφγανιστάν και του Πακιστάν, σε ένα σταυροδρόμι που ενώνει τις χώρες της Κεντρικής Ασίας, με τη Μέση και την Απω Ανατολή, τονίστηκε ιδιαίτερα και στην τελευταία επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Αμυνας στην Καμπούλ, Ρόμπερτ Γκέις, ο οποίος «άθελά» του αποκάλυψε την αλήθεια. Οπως είπε χαρακτηριστικά, κάποτε οι ΗΠΑ πάσχιζαν να διώξουν από το Αφγανιστάν τους Σοβιετικούς, στη συνέχεια έκαναν το λάθος να παραδώσουν τη χώρα στους Ταλιμπάν - οι οποίοι δεν αποδείχθηκαν τόσο πιστοί σύμμαχοι. Σήμερα, ό,τι και να γίνει, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις είναι αποφασισμένες να μη γυρίσουν ξανά την πλάτη στα συμφέροντά τους που συγκεντρώνονται στη χώρα αυτή... Πόσο μάλλον σε μία χρονική συγκυρία που μπαίνουν δυναμικά στο παιχνίδι η Κίνα και η Ρωσία, διεκδικώντας μερίδιο στην πίτα της Ευρασίας...

Στην ενίσχυση των Ταλιμπάν στη συνείδηση του λαού των δύο χωρών έπαιξαν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο οι επιθέσεις των κυβερνητικών και διεθνών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων με θύματα αμάχους. Η πολυετής κατοχή στο Αφγανιστάν από τη μια, που εμφάνισε τους Ταλιμπάν ως απελευθερωτές και οι συνεχείς σφαγές αμάχων στις περιοχές των φυλών του Πακιστάν, σε συνδυασμό με τη διαφθορά - που αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό των κυβερνήσεων των δύο χωρών - εμφάνισε τους Ταλιμπάν ως μία «λύση», που τελικά προκαλεί τρόμο. Παρά το γεγονός ότι στις επιθέσεις τους πάντα υπάρχουν θύματα αμάχων, ενώ ούτε αυτοί σέβονται την ανθρώπινη ζωή, ενώ ευαγγελίζονται την επιβολή του ισλαμικού νόμου της Σαρία, οι συνεχείς σφαγές και ο θάνατος που σπέρνουν καθημερινά οι ιμπεριαλιστικές και κυβερνητικές δυνάμεις, στρέφει πολλούς ανθρώπους στο να ενισχύουν τους Ταλιμπάν, είτε λόγω ξενοφοβίας και εθνικισμού, είτε ως ύστατη επιλογή, έστω για την επιβίωσή τους...

Τα «επιτεύγματα» της κατοχής των ιμπεριαλιστών τείνουν να μετατρέψουν τον πόλεμο σε γενοκτονία των δύο λαών, καθώς τα αμερικανικά στρατεύματα κατοχής του Αφγανιστάν χρειάστηκαν μόνο λίγες ώρες για να σφαγιάσουν 147 αμάχους πριν από 15 μέρες περίπου στην επαρχία Φαράχ του Αφγανιστάν. Από αυτούς, όπως απέδειξαν οι σοροί των νεκρών, οι 95 ήταν παιδιά, ηλικίας από οκτώ ημερών έως 18 ετών. Την τραγωδία, που έγινε το σύμβολο για τις διαδηλώσεις των τελευταίων ημερών, στις οποίες υπόσχονται «θάνατο στους Αμερικανούς», ήρθαν να συμπληρώσουν τα κροκοδείλια δάκρυα των Ομπάμα, Καρζάι και Ζαρντάρι, στη συνάντηση τους στην Ουάσιγκτον, η δήθεν ψύχρανση των σχέσεων της κυβέρνησης του εγκάθετου Χαμίντ Καρζάι με τις ΗΠΑ, που ενώ ισχυρίζεται ότι καταγγέλλει τους θανάτους αμάχων από τις κατοχικές δυνάμεις, παρέχει πλήρη στήριξη στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Την εικόνα της υποκρισίας συμπλήρωσαν οι τελευταίες δηλώσεις της «επιτροπής έρευνας» των κατοχικών που κατέληξαν ότι την ευθύνη για τα γεγονότα έχουν οι Ταλιμπάν, οι οποίοι και επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν τις στέγες των σπιτιών αμάχων ως ορμητήρια για να επιτεθούν στις κατοχικές δυνάμεις, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι ο αριθμός των θυμάτων είναι υπερβολικός για τη δημιουργία «εντυπώσεων».

Απελπιστική η κατάσταση και στο Πακιστάν, όπου η κυβέρνηση του Ισλαμαμπάντ, που κάθε τόσο επαιτεί χρηματικές ενισχύσεις από τους ιμπεριαλιστές, ξεπουλά τη ζωή του λαού της χώρας. Μετά τις ανακοινώσεις που καλούσαν τους κατοίκους της κοιλάδας Σουάτ και των περιοχών των φυλών να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, το κύμα προσφύγων που είχε ήδη ξεκινήσει από την αρχική κλιμάκωση των επιθέσεων κυβερνητικού στρατού και αμερικανικών πυραύλων στην περιοχή έφτασε τους 840.000 εκτοπισμένους αμάχους, οι οποίοι στη θέα του πολέμου εγκατέλειψαν με κάθε μέσο τις εμπόλεμες ζώνες αναζητώντας καταφύγιο σε ασφαλέστερες περιοχές. Οι αριθμός των προσφύγων υπολογίζεται ότι φτάνει τα 1,3 εκατομμύρια ανθρώπους, καθώς 840.000 είναι μόνο οι εγγεγραμμένοι στις λίστες του ΟΗΕ που διαμένουν σε προσφυγικούς καταυλισμούς. Καταυλισμοί, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από άθλιες συνθήκες διαβίωσης, με τις ελλείψεις από τα στοιχειώδη -όπως τρόφιμα και κουβέρτες έως ιατροφαρμακευτικό υλικό- να είναι τεράστιες. Ωστόσο ακόμα και πριν τον εκτοπισμό υπάρχει σωρεία καταγγελιών, που υπογραμμίζει ότι ο στρατός πραγματοποιούσε επιθέσεις κατά πάντων και χωρίς να υπολογίζει αν στους στόχους περιλαμβάνονται και άμαχοι ή όχι...

ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και φυσικά οι ελληνικές κυβερνήσεις που προσυπέγραψαν τον πόλεμο του Αφγανιστάν είναι συνένοχοι για την επικρατούσα κατάσταση, που δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό, αφού εντάσσεται στο πλαίσιο των γενικότερων εξελίξεων με βάση την ένταση της διαπάλης, τις αντιθέσεις των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τη διανομή των σφαιρών επιρροής, για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών, των ενεργειακών οδών και των αγορών σε διάφορες περιοχές της Γης, με επίκεντρο την ονομαζόμενη Ευρασία. Το δικαίωμα της επέμβασης κατοχυρώνεται από ΗΠΑ και ΕΕ στο πλαίσιο του δόγματος της «παγκόσμιας απειλής της τρομοκρατίας», ως αόρατου εχθρού που βρίσκεται παντού, και του «προληπτικού χτυπήματος», ενώ παράλληλα εκβιάζουν και απειλούν χώρες και κυβερνήσεις, τη στιγμή που οξύνονται όλο και περισσότερο οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί, ιδιαίτερα μετά και την είσοδο Ρωσίας και Κίνας στο παιχνίδι.

Μόνιμα θύματα αυτών των ανταγωνισμών και των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στην Ευρασία και τη Μέση Ανατολή παραμένουν οι λαοί που χύνουν ποτάμια αίμα. Δεδομένης της κατάστασης στις σημερινές συνθήκες βαραίνει ακόμα περισσότερο η ευθύνη μας να αντιταχθούμε στη σφαγή, να δείξουμε στην πράξη την αλληλεγγύη στους λαούς που αντιπαλεύουν τον ιμπεριαλισμό.