Οταν η πραγματικότητα δεν τους συμφέρει, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα, της βγάζουν τη γλώσσα και της γυρνούν επιδεικτικά την πλάτη. Αυτό ακριβώς πράττει και η Φλ. Νικολιδάκη στη χτεσινή «Αυγή», όπου αναλύει το εκλογικό αποτέλεσμα, μην έχοντας αποχωριστεί τα παραμορφωτικά γυαλιά του οπορτουνισμού. «Τελικά ποιος είναι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα;» αναρωτιέται και το ερώτημά της δεν αφορά στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κατά κύριο λόγο στο ΚΚΕ. Γράφει, λοιπόν, πως το ΚΚΕ έχασε και ισχυρίζεται πως «το εύρημα για τη δήθεν προβοκάτσια έγινε εκ των υστέρων φανερό ότι πήγε εγκαίρως να καλύψει ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα (...) Τώρα ποιος τα πιστεύει αυτά στον Περισσό δυσκολεύομαι να μαντέψω, αλλά θα χρειαζόταν κάποιος σεβασμός στη νοημοσύνη των μελών του». Δεν είμαστε βεβαίως ειδικοί για να αναμετρηθούμε με τις αντιΚΚΕ εμμονές και την εμπάθεια που τους κατατρύχουν. Ούτε μας ενδιαφέρουν (αν και τους φανταζόμαστε) οι ειδικοί λόγοι που αναγκάζουν την αρθρογράφο της «Αυγής» να φτάνει σε τέτοιο παραλογισμό. Γιατί εδώ, στο όνομα της στρέβλωσης ξεπερνιέται κάθε λογική. Δηλαδή, το ΚΚΕ είχε επικοινωνία απευθείας με κάποιον «μάντη Κάλχα», που του 'δωσε με ακρίβεια το τελικό αποτέλεσμα των εκλογών πριν αυτές γίνουν και πήρε τα μέτρα του; Ομως το ζήτημα, έτσι κι αλλιώς, είναι παράλογο, αφού το ΚΚΕ έχει ένα θετικό αποτέλεσμα από τις εκλογές. Αυτή είναι η πραγματικότητα αρέσει δεν αρέσει στον οπορτουνισμό. Ομως, το πιο βασικό είναι ότι οι προβοκάτσιες εναντίον του ΚΚΕ ήταν παρούσες μεγάλο διάστημα πριν τις εκλογές, τις οποίες ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καλοδεχόταν όπως σαφέστατα προκύπτει απ' τη στάση που τηρούσε απέναντί τους.