Eurokinissi

Η ΕΕ, με τη συμμετοχή και της ελληνικής κυβέρνησης, σφίγγει τον κλοιό στους μετανάστες

Με στόχο πρωτίστως τους μετανάστες και κατ' επέκταση το αυστηρότερο φακέλωμα, με κατάργηση κάθε έννοιας δικαιωμάτων και ελευθεριών συνεδρίασε χτες στη Στοκχόλμη το άτυπο Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων. Κύριο ζήτημα που απασχόλησε τη Σύνοδο των Υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, ήταν το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης, που θα έχει διάρκεια από το 2010 έως και το 2014 διαδεχόμενο το Πρόγραμμα της Χάγης και θα εστιάζει στην ισχυροποίηση των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, με ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, όπως η ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή της FRONTEX, και της αντιμεταναστευτικής πολιτικής.

Η πάταξη της μετανάστευσης και τα μέτρα απέλασης των μεταναστών από την ΕΕ, αποτελούν βασικούς πυλώνες του Προγράμματος της Στοκχόλμης, με οδηγό το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο που υπογράφηκε στο Παρίσι και έμφαση στην «προστασία των ευρωπαϊκών συνόρων». Παράλληλα, τίθενται ζητήματα όπως η αντιμετώπιση του «διασυνοριακού εγκλήματος», που συνδέεται με το σύγχρονο δουλεμπόριο και το εμπόριο λευκής σάρκας, τα οποία χρησιμοποιούνται ως προκάλυψη για την ενίσχυση των μηχανισμών του φακελώματος και τη συνεργασία για την «καλύτερη και αποτελεσματικότερη» ανταλλαγή στοιχείων και προσωπικών δεδομένων μεταξύ των κατασταλτικών μηχανισμών των κρατών - μελών της ΕΕ.

Ο Ελληνας υπουργός Εσωτερικών, Προκόπης Παυλόπουλος, που έλαβε μέρος στις εργασίες της Συνόδου, υποστήριξε πλήρως τις αντιδραστικές πολιτικές αποφάσεις της ΕΕ, σχετικά με τη μετανάστευση και τους πρόσφυγες, λέγοντας ότι τα κράτη - μέλη οφείλουν να προστατεύσουν τα σύνορα της Ευρώπης και τασσόμενος υπέρ της «κοινής δράσης» με την υπογραφή «συμφωνιών επανεισδοχής με χώρες όπως το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και η Σομαλία», υπερτονίζοντας παράλληλα την ανάγκη οι συμφωνίες αυτές να εφαρμοσθούν από όσες χώρες τις έχουν ήδη υπογράψει, στρέφοντας τα πυρά του εναντίον της Τουρκίας. Ωστόσο, παραμένει το γεγονός ότι η ΕΕ κατά την πάγια τακτική της χρησιμοποιεί τους μετανάστες με γνώμονα το συμφέρον του κεφαλαίου, εγκρίνοντας συμφωνίες και διατάξεις που θα εξασφαλίσουν μηδενικά δικαιώματα στους ανθρώπους αυτούς και επιτρέποντας την ασύδοτη εκμετάλλευσή τους από τους εργοδότες.