Ομως, άσχετα με τα όποια παθολογικά αίτια του περιστατικού, το γεγονός ότι ο θάνατος του Χάρκε έρχεται δυο χρόνια μετά τον αντίστοιχο του επίσης νεαρού Πουέρτα της Σεβίλης (όταν κατέρρευσε στο γήπεδο) αλλά και μερικούς μήνες μετά τη στιγμιαία κατάρρευση του Ρούμπεν Ντε Λα Ρεντ σε αγώνα της Ρεάλ Μαδρίτης με την Ουνιόν για το Κύπελλο, δημιουργεί αρκετά ερωτήματα. Και μάλιστα ειδικά αυτά αφορούν σ' ένα πρωτάθλημα όπως η Πριμέρα Ντιβιζιόν που θεωρείται από τα πιο δύσκολα, θεαματικά και φυσικά πιο κερδοφόρα στον κόσμο.

Ο θάνατος του Χάρκε έρχεται να προστεθεί σε μια μακριά λίστα ξαφνικών θανάτων αθλητών (και ιδιαίτερα ποδοσφαιριστών) που τα τελευταία χρόνια συνεχώς αυξάνονται. Την ίδια ώρα πληθαίνουν συνεχώς οι φωνές ποδοσφαιριστών και προπονητών που κάνουν λόγο για υπερβολική πίεση και κούραση από την ολοένα και αυξανόμενη αγωνιστική περίοδο που σήμερα, συμπεριλαμβανομένης και της προετοιμασίας, φθάνει σχεδόν τους 11 μήνες και βέβαια αυξάνει τα κέρδη όσων κινούν τα νήματα στο παρασκήνιο (πολυεθνικές, χορηγοί, μάνατζερ, έσοδα ομάδων, κτλ.). Και βέβαια είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι για να νικηθεί αυτή η κούραση η λήψη διαφόρων ουσιών αποτελεί μονόδρομο. Ο Γάλλος πρώην διεθνής Ζινεντίν Ζιντάν είχε κάνει λόγο για λήψη ουσιών κατά τη θητεία του στη Γιουβέντους προκειμένου οι παίκτες να αντεπεξέλθουν στο επίπονο αγωνιστικό πρόγραμμα της σεζόν. Παράλληλα, ερωτήματα προκύπτουν και από το γεγονός ότι σε αρκετά περιστατικά η επίσημη αιτία θανάτου αφορά σε παθήσεις σοβαρές και πολλές φορές χρόνιες, οι οποίες περνούν απαρατήρητες από τα ιατρικά τεστ στα οποία υποβάλλονται οι ποδοσφαιριστές κάθε συλλόγου.