Ο Γιουκίο Χατογιάμα θεωρείται ο πιθανότερος νέος πρωθυπουργός της Ιαπωνίας

Ηδη η τελευταία σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης που δημοσίευσε την περασμένη Τρίτη η μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα «Ασάχι», έδειξε μόλις το 21% να ψηφίζει τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες του απερχόμενου πρωθυπουργού Τάρο Ασο, το 40% να προτίθεται να ψηφίσει το Δημοκρατικό Κόμμα του Γιουκίο Χατογιάμα και το 27% να παραμένει αναποφάσιστο, κύρια επειδή νιώθει εγκλωβισμένο στη μέγκενη ενός πολιτικού συστήματος που υπηρετεί, δεκαετίες τώρα, το ίδιο αφεντικό: το μεγάλο κεφάλαιο και τους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους μίας χούφτας οικογενειών.

Ωστόσο, όλοι αναμένουν ως βέβαιη την «αλλαγή». Οτι, δηλαδή, μετά από περίπου 5,5 δεκαετίες των συντηρητικών Φιλελεύθερων Δημοκρατών (LDP) στην εξουσία (με μοναδική εξαίρεση μία κυβέρνηση συνασπισμού που διήρκεσε μόλις ένα 10μηνο στις αρχές της δεκαετίας του '90), το κόμμα του απερχόμενου πρωθυπουργού θα παραδώσει τη σκυτάλη στο έως τώρα αντιπολιτευόμενο Δημοκρατικό Κόμμα Ιαπωνίας (DPJ) του Γιουκίο Χατογιάμα.

Στα λόγια, οι επίδοξοι νέοι ένοικοι της εξουσίας υποτίθεται πως θα διαφέρουν. Ομως, κι αυτοί (και δη ο αρχηγός τους...) προέρχονται απ' τις παλιές γνωστές πολιτικές δυναστείες της Ιαπωνίας που κινούν τα νήματα εδώ και δεκαετίες. Ο Γιουκίο Χατογιάμα, ο «εξωγήινος» όπως αποκαλείται «χαριτωμένα» από ορισμένα ιαπωνικά ΜΜΕ λόγω του ευμεγέθους σχήματος των ματιών του, δεν είναι καινούριος στο χώρο της εξουσίας. Είναι εγγονός του πρώην πρωθυπουργού της χώρας Ιτσιρό Χατογιάμα, γιος πρώην υπουργού Εξωτερικών, αδελφός του έως πρότινος υπουργού Εσωτερικών της κυβέρνησης Ασο, Κίμο Χατογιάμα, και δισέγγονος ενός απ' τους βασικούς ιδρυτές της βιομηχανίας ελαστικών «Bridgestone»...

Ο Χατογιάμα είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσει την ίδια πολιτική, στο πλαίσιο της αλλαγής φρουράς, των υπηρετών του μεγάλου κεφαλαίου. Ωστόσο, οραματίζεται μία «αδελφική κοινωνία» προβάλλοντας το τελευταίο τρίμηνο (οπότε εξελέγη στην ηγεσία των Δημοκρατικών) ένα λαϊκίστικο προφίλ, γεμάτο από αόριστες υποσχέσεις υπέρ της τόνωσης του λαϊκού εισοδήματος. Προσπάθησε να προσελκύσει νέους και οικογενειάρχες, στηρίζοντας ως εκ τούτου την προεκλογική του εκστρατεία στις ακόλουθες πέντε «δεσμεύσεις»: Καθιέρωση επιδόματος παιδιού, κατάργηση των διδάκτρων στα λύκεια, κατάργηση του «ειδικού» (βλέπε παρακατιανού...) συστήματος Υγείας που έχει στηθεί τα τελευταία χρόνια για τους ηλικιωμένους άνω των 75 ετών, κατάργηση ή μείωση (ανά περίπτωση) των διοδίων στις εθνικές οδούς και ανάκληση προηγούμενων πολιτικών που έκοβαν απ' τον προϋπολογισμό δαπάνες ύψους 220 δισ. γιεν για κοινωνικές υπηρεσίες. Λέει πως δε θα αυξήσει το φόρο κατανάλωσης (αυτού του άγριου φοροεισπρακτικού αντιλαϊκού μηχανισμού) και ότι θα εξοικονομήσει κάποια κονδύλια με ένα πιο «σωστό νοικοκύρεμα» των δαπανών του προϋπολογισμού.

Αυτές οι «δεσμεύσεις» του Χατογιάμα προβάλλονται ως... απάντηση στην τρομακτική - ιδιαίτερα από το 2001 και μετά - επέλαση σε κεκτημένα που αφορούσαν τις εργασιακές σχέσεις, την ασφάλιση, το σύστημα Υγείας, τη γεωργία και το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας (π.χ. βλέπε ιδιωτικοποίηση των Ιαπωνικών Ταχυδρομείων και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου).

Παράλληλα, τάσσεται υπέρ της «διαφοροποίησης», όπως λέει, της Ιαπωνίας απ' την εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτον. Ομως, την ίδια ώρα υποστηρίζει τις αποστολές του ιαπωνικού ναυτικού ανοιχτά του Αφγανιστάν, όπου συμμετέχει στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις κατοχής, εξακολουθεί να υποστηρίζει την παραμονή της Ιαπωνίας στο σχέδιο «αντιπυραυλικής ομπρέλας» των ΗΠΑ και παράλληλα, τη συνέχιση μυστικών αμερικανο-ιαπωνικών συμφωνιών που επιτρέπουν την εγκατάσταση ακόμη και πυρηνικών όπλων στις στρατιωτικές βάσεις των Αμερικανών στη χώρα...

Στην άλλη όχθη υποτίθεται πως βρίσκονται οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες του Τάρο Ασο, οι οποίοι από κυβέρνηση αναμένεται να παίξουν σύντομα το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η σημερινή ηγεσία των Φιλελεύθερων Δημοκρατών αποποιείται κάθε ευθύνη για την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει εκατομμύρια νέοι - κυρίως εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης αλλά και άνεργοι. Ο Τάρο Ασο δε λέει κουβέντα για την αύξηση της «επίσημης» ανεργίας (που έχει πάψει από καιρό να είναι θέμα ταμπού), δεν προτείνει στήριξη του λαϊκού εισοδήματος αλλά αύξηση των κρατικών επιδοτήσεων στις μεγάλες εταιρείες. Και για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους που ανέρχεται πλέον στο 160% του Εθνικού Εγχώριου Προϊόντος αναγγέλλει αύξηση του φόρου κατανάλωσης. Προσπαθεί να δώσει «φιλολαϊκή» πνοή στο προεκλογικό του πρόγραμμα υποσχόμενος για τρία χρόνια πάγωμα των διδάκτρων στους βρεφονηπιακούς σταθμούς της χώρας. Ομως το κόμμα του είχε υποσχεθεί ακριβώς το ίδιο και στις εκλογές του 2005...

Οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες ζητούν αναθεώρηση του Συντάγματος ώστε να αυξηθούν οι συμμετοχές της Ιαπωνίας σε ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό.

Ο κυβερνητικός συγκάτοικος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, το ακροδεξιό Νέο Κόμμα Κομέι εξακολουθεί να στηρίζει την τήρηση σκληρής γραμμής στην εξωτερική πολιτική (ιδιαίτερα σε βάρος της ΛΔ Κορέας), αύξηση του φόρου κατανάλωσης και την κατάργηση κάθε επιδόματος πρόνοιας σε οικογένειες με ένα γονιό.