Ομηροι στα κερδοσκοπικά παιχνίδια, στους εκβιασμούς και τις πιέσεις των μεγαλεμπόρων και των βιομηχάνων βρίσκονται οι ακτινιδοπαραγωγοί στην Αρτα, που εξωθούνται να πουλήσουν την παραγωγή τους σε τιμές κάτω του κόστους παραγωγής με την ανασφάλεια και αβεβαιότητα να είναι στην πρώτη γραμμή, καθώς η φετινή τιμή έχει κατρακυλήσει στο μισό σχεδόν της αντίστοιχης περσινής.

Οι τιμές κυμαίνονται από 28-30 λεπτά το κιλό, όταν πέρσι ήταν 45-55 λεπτά. Επιπλέον εμπόδια μαζί με τις εξευτελιστικές τιμές δημιουργούνται από το γεγονός ότι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε ψυγεία και συσκευαστήρια, ώστε οι παραγωγοί να μπορούν να αποθηκεύσουν το ευπαθές αυτό προϊόν. Ελλείψεις που αξιοποιούνται για παραπέρα συμπίεση των τιμών εξωθώντας τους παραγωγούς να υποκύψουν στη λεηλασία των εισοδημάτων τους, να διαθέσουν τζάμπα την παραγωγή τους, η οποία υπολογίζεται ότι φτάνει τους 20.000 τόνους στο νομό. Και όλα αυτά όταν την ίδια στιγμή το κόστος παραγωγής είναι δυσβάσταχτο με 2.000 ευρώ μόνο να υπολογίζεται ότι χρειάζονται για την εγκατάσταση, χώρια τα τρέχοντα έξοδα για λίπασμα και φυτοφάρμακα, κλάδεμα, πότισμα, συλλογή καρπού κ.ά.

Επιβεβαιώνεται ουσιαστικά, για ακόμη μια φορά, ότι οι μικρομεσαίοι παραγωγοί οδηγούνται στον οικονομικό στραγγαλισμό και το ξεκλήρισμα, πληρώνοντας ακριβά το τίμημα της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των εγχώριων υποστηρικτών της, που έχει αυτόν ακριβώς το στόχο της συγκέντρωσης της παραγωγής σε όλο και λιγότερα χεριά. Σε αυτήν την κατεύθυνση, άλλωστε, προβλήθηκε και εφαρμόστηκε και η λεγόμενη πολιτική αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών, όπως στην παραπάνω περίπτωση που υποχρέωσε εκατοντάδες αγρότες να εγκαταλείψουν τις πορτοκαλοκαλλιέργειες για να στραφούν, υποτίθεται, σε πιο βιώσιμες καλλιέργειες που υπηρετούν τον ίδιο ακριβώς στρατηγικό στόχο, το ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς.