Καταχρεωμένη μέχρι το λαιμό, με τουλάχιστον 13 εκ. ευρώ, με τους εργαζόμενους απλήρωτους και με την πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ-Τ να ποιεί την ...νήσσαν για το τι θα γίνει, η Λυρική Σκηνή ζει ολοένα και πιο δραματικές στιγμές, ανίκανη ν' αντιμετωπίσει και τα στοιχειώδη. Πτυχές αυτής της κατάστασης αλλά και συμφωνιών για «συμπαραγωγές» με τον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, αποκαλύπτονται σε χτεσινή επιστολή του Ιταλού καλλιτεχνικού διευθυντή της ΕΛΣ, Τζοβάνι Πάκορ στον υπουργό Πολιτισμού (κοινοποιήθηκε στο ΔΣ, στους εργαζόμενους ΕΛΣ και στη διεύθυνση ΟΜΜΑ).

«Συνεκτιμώντας την παρούσα οικονομική συγκυρία και τα διαρκώς εντεινόμενα προβλήματα που η ΕΛΣ καλείται να αντιμετωπίσει σε επίπεδο κάλυψης των πάγιων αναγκών της, βρίσκομαι στην εξαιρετικά δυσάρεστη θέση να προβώ στη ματαίωση της παραγωγής του "Ballo in Μaschera", προγραμματισμένης για τις 24, 27, 29, 31 Ιανουαρίου 2010 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών», αναφέρει ο Τζ. Πάκορ. Μάλιστα, σημειώνει κάτι άγνωστο μέχρι σήμερα: «Η παραγωγή αυτή θα εγκαινίαζε μια πρωτοφανή για τα ελληνικά χρονικά σειρά συμπαραγωγών πενταετούς διάρκειας με τον ΟΜΜΑ, η συμμετοχή του οποίου για φέτος και μόνο θα ανερχόταν στο ποσό των 305.000Ε. Ταυτόχρονα, το Δημοτικό Θέατρο "Τζουζέππε Βέρντι" του Σαλέρνο θα συμμετείχε με το ποσό των 93.000ευρώ».

Δηλαδή, η Λυρική για πέντε χρόνια, με το «ένδυμα» των συμπαραγωγών, ουσιαστικά θα κάλυπτε παραγωγές του ΟΜΜΑ, για τις οποίες δε γνωρίζουμε - σε ποσοστά - το ύψος της συμμετοχής του τελευταίου. Γενικότερα, πολλά είναι τα ερωτηματικά για τα οφέλη της ΕΛΣ από τις συμπαραγωγές της με ξένα θέατρα, καθώς πρόκειται σχεδόν εξ ολοκλήρου για ξένες παραγωγές, οδηγώντας στην απραξία το ντόπιο καλλιτεχνικό δυναμικό.

Κι ενώ ο Τζ. Πάκορ επικαλείται ότι πήρε αυτήν την απόφαση «εξαργυρώνοντας τον καλλιτεχνικό προϋπολογισμό της εν λόγω παραγωγής για την ομαλή κάλυψη της μισθοδοσίας των εργαζομένων», προϊδεάζει για τα χειρότερα: «Είναι προφανές ότι κάθε επανάληψη μιας τέτοιας "έσχατης λύσης" θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη συρρίκνωση του καλλιτεχνικού προγραμματισμού και κατά συνέπεια στο κλείσιμο του θεάτρου».