Με σημείο αναφοράς τις αντιδραστικές αποφάσεις του Εκοφίν και του Γιουρογκούπ που έλαβαν από κοινού οι υπουργοί Οικονομικών το πρώτο διήμερο του Δεκέμβρη, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κλιμακώνει την επίθεσή της σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Στόχος και της νέας επίθεσης μακράς διάρκειας, η προώθηση των επιλογών της στρατηγικής της Λισαβόνας, προσαρμοσμένες σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, εξέλιξη η οποία προσδίδει στις ασκούμενες πολιτικές στοιχεία μεγαλύτερης αγριότητας και επιθετικότητας.

Στην ατζέντα των προς προώθηση θεμάτων, βρίσκονται όλα τα επίκαιρα θέματα που έχουν ήδη θέσει στην ημερήσια διάταξη οι δυνάμεις του κεφαλαίου στο εσωτερικό της χώρας, οι διεθνείς αγορές και τα κέντρα ιμπεριαλιστικής εποπτείας. Λόγος γίνεται για τις ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα, η περαιτέρω αντιδραστικοποίηση του φορολογικού συστήματος, η νέα καρατόμηση των κοινωνικών δαπανών, καθώς και μέτρα ενίσχυσης της ανταγωνιστικής θέσης του κεφαλαίου.

Οχημα της προώθησης των αντιδραστικών αυτών αλλαγών, θα είναι το νέο «επικαιροποιημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης» του οποίου έχει ήδη ξεκινήσει η κατάρτιση, ώστε, όπως ανέφερε χτες στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο υπουργός Οικονομικών, το Γενάρη να υποβληθεί προς εξέταση στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τον ερχόμενο Φλεβάρη να συζητηθεί στο Εκοφίν.

Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ομολόγησε τις βαρύτατες δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνησή του, οι οποίες διατυπώνονται και στην απόρρητη επιστολή που του απέστειλε ο πρόεδρος του Γιουρογκρούπ Ζ. Κ. Γιούγκερ, όπου ο κοινοτικός αξιωματούχος ευθέως «υποδεικνύει» τη λήψη άμεσων μέτρων στο ασφαλιστικό, το φορολογικό, και τις περικοπές δημόσιων δαπανών, ενώ ζητά το «πάγωμα» των μισθών, αλλά και την αύξηση της φορολογίας πετρελαιοειδών...Το τελευταίο το έκανε αποδεκτό ο Γ. Παπακωνσταντίνου, αναφέροντας ότι θα υπάρξει σταδιακά μία αναπροσαρμογή.

Ενδεικτικές του «πολεμικού» κλίματος που επικρατεί είναι και οι προκλητικές δηλώσεις του προέδρου του Γιουρογκρούπ, σύμφωνα με τις οποίες «Οι Ελληνες θα πρέπει να δείξουν υπομονή και κουράγιο, γιατί τα μέτρα που θα εφαρμοστούν θα είναι σκληρά»! Ερωτώμενος να σχολιάσει τις δηλώσεις αυτές, ο υπουργός Οικονομικών επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, ερμηνεύοντάς τες με τον δικό του τρόπο. Οπως δήλωσε τα μέτρα που θα ληφθούν θα είναι «δίκαια» για τους πολίτες και σκληρά για όσους δεν πληρώνουν φόρους και έχουν συνηθίσει στη σπατάλη. Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Στην ουσία, και όπως προκύπτει από διάφορες πληροφορίες, στόχος της κυβέρνησης είναι να εισαγάγει μια πληθώρα «τεκμηρίων» διαβίωσης και να εξαπολύσει φοροεισπρακτικό «σαφάρι», όχι με βάση τα εισοδήματα των φορολογουμένων, αλλά σε σχέση με τον τρόπο διαβίωσης και τα περιουσιακά τους στοιχεία.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζ. Κ. Τρισέ με χτεσινές του δηλώσεις ανέφερε: «Αναφορικά με την Ελλάδα, δεδομένης της κατάστασης που έχει να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση της χώρας με τα δημοσιονομικά, έχω εμπιστοσύνη ότι θα ληφθούν τα απαιτούμενα μέτρα. Αυτό προκύπτει από την τελευταία συζήτηση που κάναμε στο Eurogroup και στο Ecofin».

Κρίσιμη παράμετρος, για τη νέα φάση της πολιτικής λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, είναι η χρονική του διάρκεια. Σε αντίθεση με το παρελθόν, όπου ο χρονικός ορίζοντας των ΠΣΑ ήταν τα τρία έτη, αυτή τη φορά η περίοδος αναφοράς, μπορεί να καλύπτει μεγαλύτερη περίοδο (λόγος γίνεται και για τετραετία) και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς η χρονική διάρκεια εφαρμογής του αφορά την περίοδο σκληρής λιτότητας που έχει συμφωνήσει να εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με στόχο, όπως αναφέρεται, τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ και την προώθηση των ...αναγκαίων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Πέραν τούτου, η Ελλάδα, το Φλεβάρη του 2010 υπάγεται στην τρίτη και σκληρότερη φάση της κοινοτικής επιτήρησης (υπαγωγή στο άρθρο 104 - 9 της Συνθήκης), γεγονός που ισοδυναμεί με την επιβολή ασφυκτικότερου ελέγχου από την πλευρά της Κοινότητας. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός, και ανεξάρτητα από τις δημοσιονομικές διακυμάνσεις και επιδόσεις της χώρας, δε βρίσκεται σε συνεχή «επιτήρηση» από το ευρωπαϊκό και ελληνικό κεφάλαιο τα τελευταία 20 χρόνια, μέσω των εφαρμοζόμενων πολιτικών.