Κάλλιστος (ο ομορφότερος), λυσιμελής (αυτός που σου παραλύει τα μέλη), γλυκύπικρος, αβρός (τρυφερός), πυρίδρομος (στο διάβα του βγάζει φωτιά), σχέτλιος (ανελέητος)... Μερικοί από τους επιθετικούς προσδιορισμούς, που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Ελληνες για να περιγράψουν τον Ερωτα. Αυτός ο «ανίκατος» θεός πρωταγωνιστεί στην έκθεση «Ερως: από τη "Θεογονία" του Ησιόδου στην ύστερη αρχαιότητα», που παρουσιάζεται (έως 5/4/2010) στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης (Νεοφύτου Δούκα 4). Χρειάστηκαν περίπου τέσσερα χρόνια για την υλοποίησή της. Για πρώτη φορά - με εξαίρεση δύο μικρές εκθέσεις με αυτό το θέμα στο Λούβρο και τη Ρώμη - διοργανώνεται μία τόσο μεγάλης εμβέλειας παρουσίαση: 272 αρχαία έργα, (από τον 6ο αιώνα π.Χ. έως τον 4ο αιώνα μ.Χ.), που προέρχονται από 50 μουσεία της Ελλάδας, της Κύπρου, της Ιταλίας και της Γαλλίας (Λούβρο). Μέσα από τις εννέα θεματικές ενότητες παρουσιάζεται ο Ερωτας σε όλες τις μορφές του, με τον τρόπο που τον αντιλαμβάνονταν οι Ελληνες: ως θεϊκό πρόσωπο, ως ανθρώπινη αξία και ως καθημερινή πράξη. Επιμέλεια έκθεσης: Νίκος Σταμπολίδης (διευθυντής του Μουσείου), σε συνεργασία με τον επιμελητή Γιώργο Τασούλα.