Συγκέντρωση των εργαζομένων στη Λυρική (3/12/2009)

«Τη μέρα της απεργίας ματαιώθηκε η παράσταση "Το μικρόβιο του Ερωτα" («Ακροπόλ»), ενώ η παράσταση του «Ριγκολέτο» («Ολύμπια») πραγματοποιήθηκε «με μόλις 10 χορωδούς απεργοσπάστες, αδιαφορώντας για το ποιοτικό αποτέλεσμα. Ολες τις προηγούμενες μέρες είχε συσταθεί μηχανισμός τρομοκράτησης των εργαζομένων από μερίδα "καλοθελητών"», αναφέρεται. «Χρησιμοποιήθηκε ένα διασπαστικό εργοδοτικό σωματείο που έχει στηθεί στη Λυρική, στο οποίο ανήκουν καλλιτέχνες μέχρι προϊστάμενοι και διευθυντές. Την ίδια στιγμή τα μέλη του Σωματείου Χορωδών τιμωρούνται για την αγωνιστική τους συνέπεια, με αποκλεισμό από ρόλους, προς όφελος μιας εκλεκτής και πειθήνιας κάστας καλλιτεχνών».

«Τα αιτήματά μας για την απεργία ήταν πέρα για πέρα δίκαια και ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους», τονίζεται στην ανακοίνωση. Εκτός από τα εργασιακά - ασφαλιστικά (κατώτερος μισθός 1.500 ευρώ, σύνταξη 1.200 ευρώ, εφαρμογή ΣΣΕ σε όλους τους χώρους, κατοχύρωση του επαγγέλματος, ενίσχυση των ανέργων, υπολογισμός του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου, διασφάλιση των αποθεματικών των ταμείων, κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα - Ρέππα - Πετραλιά, αποκλειστικά δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης κ.ά.) αιτήματα του σωματείου είναι και τα εξής: «Εξίσωση των ορίων ηλικίας των πνευστών, χορευτών, ηθοποιών μελοδράματος που ασφαλίστηκαν πρώτη φορά μετά το 1993, με των συναδέλφων τους που ίσχυαν πριν το 1993. Να μη βγει καμία κατηγορία καλλιτεχνών από το καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών. Ενταξη όλων των καλλιτεχνών στην κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Να εφαρμοστεί ο Ν. 966/79 (αποζημίωση καλλιτεχνών - τεχνικών της ΕΛΣ) σε όλους του εργαζομένους της Λυρικής, με σύμβαση αορίστου χρόνου. Πλήρη σταθερή εργασία για όλους. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων. Οχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Οχι στις ιδιωτικοποιήσεις και στις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Κρατικό προϋπολογισμό για τον πολιτισμό στο 2%. Επαρκή χρηματοδότηση των κρατικών θεάτρων. Οχι στην περικοπή θέσεων εργασίας και δραστηριοτήτων τους».

«Η ψυχή του θεάτρου είναι οι εργαζόμενοι και πονάνε πραγματικά το θέατρο. Ας αφήσουν τους ψευτοσυναισθηματισμούς τους οι κύριοι της διοίκησης και οι παρατρεχάμενοί τους, πως τάχα ενδιαφέρονται για το θέατρο, ενώ κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να το απαξιώσουν, να θίξουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και να το παραδώσουν χωρίς βαρίδια στο "Ιδρυμα Νιάρχου". Ο τραμπουκισμός και η τρομοκρατία δε θα περάσει. Το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - εργοδοτών και των εκφραστών τους στη Λυρική θα μας βρίσκει συνεχώς μπροστά του. Εμείς, ανεξαρτήτως συσχετισμών, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε και να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας», καταλήγει το σωματείο.