Παπαγεωργίου Βασίλης

Προκειμένου να στηρίξει πιο αποτελεσματικά την αντιλαϊκή επίθεση, προσαρμόζει με ευελιξία την τακτική της σε κάθε φάση του πολέμου, έχοντας σταθερά στραμμένη την προσοχή της στο πώς θα εκφράσει αυθεντικά το συνολικότερο συμφέρον της αστικής τάξης.

Πρώτη απ' όλους, σπεύδει να θέσει καθαρά την «ατζέντα» που υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και του αστικού πολιτικού συστήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι συχνά ο Αντ. Σαμαράς υπενθυμίζει ότι μιλά εξ ονόματος της αγοράς.

Ανάλογα, η ηγεσία της ΝΔ προσαρμόζει την κατ' ευφημισμόν αποκαλούμενη αντιπολιτευτική τακτική, που είναι και το πιο αποτελεσματικό της όπλο, σε αυτή τη φάση, για να στηρίξει τη στρατηγική του κεφαλαίου.

Στόχος βέβαια ήταν και παραμένει ο εγκλωβισμός όσο το δυνατόν περισσότερων λαϊκών στρωμάτων στη λογική της υποταγής στον ευρωμονόδρομο. Η μοιρολατρική αποδοχή του σαρώματος των λαϊκών δικαιωμάτων στο όνομα της εξόδου από την κρίση και της ανάπτυξης, η οποία, σε συνθήκες καπιταλισμού, δεν μπορεί παρά να υπηρετεί το κεφάλαιο και την κερδοφορία του.

Αξιοσημείωτη είναι η συνεχής αναπροσαρμογή της τακτικής της. Αρχικά έριχνε όλο το βάρος της στο να «ξεκολλήσει» την κυβέρνηση για «να πάρει μέτρα τώρα», όπως διατυμπάνιζε σε κάθε ευκαιρία ο πρόεδρος της ΝΔ.

Στόχος δεν ήταν μόνο η πίεση στην κυβέρνηση για τη λήψη μέτρων που ούτως ή άλλως είναι προαποφασισμένα, αλλά κυρίως η δημιουργία κλίματος συναίνεσης γύρω από την ανάγκη προώθησης νέων ανατροπών και αντεργατικών διαρθρωτικών αλλαγών, σε άμεση συνέργεια με την ΕΕ.

Στη συνέχεια, όταν η κυβέρνηση εξήγγειλε το νέο πακέτο των μέτρων, όπως το ξεθεμελίωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης, το πάγωμα (σημαντική μείωση) των μισθών των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, τη νέα φοροεπιδρομή σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών, η ΝΔ επικρότησε βέβαια την κυβέρνηση - στηρίζουμε την κυβέρνηση στα δύσκολα τόνισε ο Αντ. Σαμαράς - αλλά βέβαια δε στάθηκε σε αυτό. Μετέφερε το κέντρο βάρους της τακτικής της στην ανάδειξη της ανάγκης λήψης μέτρων τόνωσης της αγοράς, δηλαδή των μεγαλοεπιχειρήσεων.

Πρόκειται βέβαια για μέτρα που εδώ και καιρό προτείνουν οι ίδιοι οι φορείς της αγοράς και οι εργοδοτικές οργανώσεις (ΣΕΒ, ΕΒΕΑ, ΣΕΛΠΕ, κοκ) και βέβαια είναι προαποφασισμένα από κυβέρνηση και ΕΕ. Απλώς η ΝΔ τρέχει ένα βήμα μπροστά για να δείξει και το δικό της «πρωτοπόρο» και «αναντικατάστατο» ρόλο.

Το πρώτο που κάνει με συνέπεια ο Αντ. Σαμαράς είναι να φωνάζει μονότονα και καθημερινά «πάρτε μέτρα τόνωσης της αγοράς - δώστε τις απαραίτητες ανάσες στήριξης της οικονομίας». Αυτό, όπως παραδέχθηκε στη Βουλή την περασμένη Δευτέρα, «είναι το κυρίαρχο ζήτημα που σήμερα απασχολεί την αγορά».

Και αφού αυτό είναι το θέμα που καίει την αγορά, αυτό αναδεικνύει και ο πρόεδρος της ΝΔ: «Το μήνυμά μας προς την κυβέρνηση είναι: πάρτε μέτρα τόνωσης τώρα», τόνισε στη δήλωση που έκανε μετά την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, χαιρετίζοντας μάλιστα την «ευρωπαϊκή στήριξη στην ελληνική οικονομία»...

Ποια είναι όμως τα μέτρα τόνωσης της αγοράς, που υπονοεί ο Αντ. Σαμαράς;

Πρόκειται για «διαρθρωτικές αλλαγές» που συμπιέζουν σημαντικά το λεγόμενο «εργατικό κόστος» και προσφέρουν ζεστό χρήμα στις επιχειρήσεις. Δηλαδή, κάνουν ακόμα φθηνότερη την εργατική δύναμη. Περιλαμβάνονται στη στρατηγική της Λισαβόνας και βέβαια στο σύμφωνο σταθερότητας που κατέθεσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή βρίσκονται στα «νέα μέτρα» που θα πάρει το επόμενο διάστημα με τη βοήθεια της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Τέτοια μέτρα έχει αναφέρει κατά καιρούς ο Αντ. Σαμαράς. Μεταξύ άλλων, έχει ζητήσει την παραπέρα μείωση των συντελεστών για τη φορολογία των επιχειρήσεων, την απαλλαγή τους από ασφαλιστικές εισφορές, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, πράγμα που απέδειξε και με την έμπρακτη στήριξή του στις ανατροπές που εξήγγειλε την περασμένη βδομάδα η κυβέρνηση.

Επιπλέον, μάχεται για να δοθούν νέα προνόμια και ζεστό χρήμα στις επιχειρήσεις είτε μέσω του Δ' ΚΠΣ, είτε μέσω της διάθεσης του υπόλοιπου «πακέτου ρευστότητας» των 28 δισ., είτε μέσω των ΣΔΙΤ, είτε μέσω των σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων.

Καταθέτοντας τα διαπιστευτήριά του στην αστική τάξη, ο Αντ. Σαμαράς δηλώνει αποφασισμένος να φτάσει σε σύγκρουση με τη κυβέρνηση για χάρη αυτών των μέτρων τόνωσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. «Λέμε στην κυβέρνηση: αν δεν προχωρήσετε στα α, β, γ, απαραίτητα για τον τόπο μέτρα, τότε θα συγκρουστούμε, θα σας ασκήσουμε κριτική», είπε χαρακτηριστικά απευθυνόμενος τις προάλλες στα κομματικά στελέχη.

Είναι ευνόητο ότι «απειλές» σαν κι αυτή, δεν δυναμιτίζουν το κλίμα συναίνεσης. Αντίθετα το ενισχύουν, ακριβώς γιατί θωρακίζεται η κυρίαρχη πολιτική και ο ευρωμονόδρομος. Το κλίμα συναίνεσης βέβαια κυριάρχησε και στην υποδοχή που επιφύλαξε στο πακέτο των αντιλαϊκών μέτρων της περασμένης Τρίτης (ασφαλιστικό, φορολογικό, εισοδηματική πολιτική), όταν δικαιολόγησε και στήριξε την επίθεση στο όνομα της αντιμετώπισης του δημοσιονομικού ελλείμματος.

Από την άλλη, επειδή ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην μπορέσει να προσεταιριστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια, με απρόβλεπτες για τη σταθερότητα του αστικού συστήματος συνέπειες, η ηγεσία της ΝΔ ανεβάζει κατακόρυφα τους τόνους της δημαγωγίας και πολλαπλασιάζει τις αντιπολιτευτικές κορόνες.

Χύνει για παράδειγμα κροκοδείλια δάκρυα για τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους ή για τους άνεργους, δίχως βέβαια να προτείνει κάποιο συγκεκριμένο μέτρο για την προστασία τους.

Οι εργαζόμενοι όμως έχουν μάτια και βλέπουν ποια πολιτική υπερασπίζεται και ποιο ρόλο παίζει η ΝΔ και ως «αντιπολίτευση». Διακρίνουν ολοένα και πιο καθαρά ότι στηρίζει τα αντιλαϊκά μέτρα και πρωτοστατεί στην ενιαία ολομέτωπη επίθεση που αφορά τη μεγάλη πλειοψηφία το λαού. Ενιαία λοιπόν είναι η απάντησή τους με την οργάνωση της πάλης τους για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής.