Οι δήμαρχοι νίπτουν τας χείρας τους πετώντας το μπαλάκι της ευθύνης αποκλειστικά στην κεντρική διοίκηση που αργεί - λένε - να τους καταβάλει τα λεφτά και δεν μπορούν να πληρώσουν τους εργαζόμενους.
Κανείς τους, όμως, δε λέει, γιατί τέτοιοι εργαζόμενοι πρέπει να είναι όμηροι των ελαστικών σχέσεων εργασίας; Αφού οι υπηρεσίες στις οποίες δουλεύουν είναι απαραίτητες για τη λαϊκή οικογένεια. Αρα, απαραίτητη είναι και η σταθερή εργασία τους. Κανείς τους δε λέει, γιατί να μην είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους η πρόνοια, να εξασφαλίζεται η δωρεάν και απρόσκοπτη πρόσβαση όλων στις υπηρεσίες που χρειάζεται κάθε οικογένεια για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, ΑμΕΑ κτλ.