Παπαγεωργίου Βασίλης

Από ένα απάνθισμα των συμπερασμάτων του συνεδρίου, που δημοσιεύθηκε στη «Le Monde diplomatique» (Φεβρουάριος 2010) ξεχωρίσαμε τα παρακάτω παραδείγματα και διαπιστώσεις:

Στο πλαίσιο της «αποτελεσματικότητας» του εκπαιδευτικού συστήματος, το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να κλείνει τα γυμνάσια που έχουν λιγότερους από 200 μαθητές, επειδή θεωρεί ότι κοστίζουν υπερβολικά ακριβά. Ετσι, υλοποιεί την επιθυμία του (σοσιαλιστή) πρώην υπουργού Παιδείας, Κλοντ Αλέγκρ, για «κούρα δίαιτας στο μαμούθ της εκπαίδευσης» και καταργεί περισσότερες από 15.000 θέσεις εκπαιδευτικών κάθε χρόνο.

Μεταξύ των υπουργείων έχει αρχίσει η «άμιλλα» για το ποιος θα κόψει τα περισσότερα. Στο πλαίσιο αυτό, το υπουργείο Υγείας κλείνει τις μαιευτικές κλινικές των δημόσιων νοσοκομείων που πραγματοποιούν λιγότερους από τριακόσιους τοκετούς ετησίως, θεωρώντας ότι κοστίζουν υπερβολικά ακριβά. Το ίδιο ισχύει και για τις χειρουργικές κλινικές, οι οποίες πλέον οφείλουν να πραγματοποιούν περισσότερες από 1.500 ιατρικές πράξεις ετησίως...

Στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων επισημάνθηκε ότι η «αποκρατικοποίηση» των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών συνοδεύεται πάντα από την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων.

Παραδείγματος χάριν, το 2003, το ταχυδρομείο απασχολούσε 315.364 εργαζόμενους (200.852 δημόσιους υπαλλήλους και 114.512 υπαλλήλους με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου). Το 2008, από τους 295.742 εργαζόμενους, οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν περιοριστεί στους 152.287, ενώ οι εργαζόμενοι με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου είχαν αυξηθεί στους 143.455.

Σημαντικό μέρος των συμπερασμάτων του συνεδρίου αφορά στα αποτελέσματα της «διοικητικής μεταρρύθμισης» στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που μοιάζει πολύ με το σχέδιο «Καλλικράτης» της ελληνικής κυβέρνησης.

Μια από τις αρμοδιότητες που μεταφέρθηκαν στις Νομαρχίες και τις Περιφέρειες ήταν η χορήγηση του επιδόματος στους απόρους.

Στο συνέδριο ο Ζιλ Γκαρνιέ, πρόεδρος της κομμουνιστικής ομάδας στο νομαρχιακό συμβούλιο του Σεν-Σεν Ντενί, κατήγγειλε: «Θεωρήθηκε ότι, για ορισμένα δικαιώματα όπως το RMI (ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που χορηγείται σε όλους τους άπορους άνω των 25 ετών), οι λογαριασμοί παγώνουν την ημέρα που πραγματοποιείται η μεταβίβαση της αρμοδιότητας. Την 1η Γενάρη του 2004, όλοι οι δικαιούχοι όφειλαν να πληρώνονται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, στην οποία και μεταβιβάστηκαν οι σχετικοί πόροι. Ωστόσο, από εκείνη την ημερομηνία και μετά, η καταβολή του RMI σε κάθε νέο δικαιούχο που προστίθεται στον κατάλογο των απόρων, βαρύνει τη Νομαρχία, η οποία και οφείλει να βρει τους αντίστοιχους πόρους»...

Στο θέμα θα επανέλθουμε.