Συνάντηση με ιδιαίτερη σημασία, βήμα για την ανασύνταξη του κινήματος στο χώρο της εκπαίδευσης που είναι αλληλένδετη με την ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ στον κλάδο των εκπαιδευτικών, είναι η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών που θα γίνει αύριο Κυριακή, στην Αθήνα.

Πρόκειται για μια συνάντηση που θα βγάλει πιο δυνατό το ίδιο το κίνημα των εκπαιδευτικών στη βάση της ταξικής ενότητας. Η ενίσχυση του ΠΑΜΕ στο χώρο των εκπαιδευτικών σημαίνει ενίσχυση των αγώνων κατά του κεφαλαίου και των πολιτικών - κοινωνικών δυνάμεων που το υπηρετούν. Με καλύτερους όρους θα απαντιέται και θα μπορεί να αποκρούεται η σφοδρή επίθεση που δέχεται το δικαίωμα της νέας γενιάς στη μόρφωση από την πολιτική του κεφαλαίου. Η ενίσχυση του ΠΑΜΕ στους εκπαιδευτικούς σημαίνει καλύτερο συντονισμό του κοινού ταξικού βηματισμού των εκπαιδευτικών με τους γονείς και τους μαθητές.

Η ανασύνταξη του κινήματος των εκπαιδευτικών και η ενίσχυση του ΠΑΜΕ, όμως, έχουν ιδιαίτερη σημασία για την ενίσχυση της ταξικής ενότητας του κλάδου. Η χρόνια προσπάθεια του κεφαλαίου να ενισχύει μικροσυντεχιακά συμφέροντα και να διασπά τον αγώνα όχι συνολικά της εργατικής τάξης, αλλά και καθενός μεμονωμένου κλάδου είναι γνωστή και έχει πιάσει τόπο στο χώρο των εκπαιδευτικών, με καθοριστική ευθύνη των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Και μόνο το παράδειγμα των διαφόρων κατηγοριών εκπαιδευτικών που βγήκαν στο προσκήνιο το τελευταίο διάστημα, με αφορμή το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης και οι οποίες κατηγορίες διεκδικούν να μη θιγούν τα ιδιαίτερα δικά τους συμφέροντα (κοινώς... να διοριστούμε εμείς και για τους άλλους κάντε ό,τι θέλετε) ξεχνώντας, αποκρύπτοντας ή και χαρίζοντας στην κυβέρνηση την ουσία των μέτρων που αφορούν το «νέο σχολείο», αφορούν το τι μαθαίνουν τα παιδιά του λαού.

Ακόμα περισσότερο γίνεται κατανοητή η σημασία της ενίσχυσης του ΠΑΜΕ στον κλάδο των εκπαιδευτικών, αν αναλογιστούμε το χάσμα που έχουν δημιουργήσει οι συνδικαλιστικές ηγεσίες ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ή ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς των δημόσιων σχολείων που είναι μόνιμοι και αυτούς που εργάζονται με ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Πόσο μάλλον που οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις στους εκπαιδευτικούς είναι ήδη διευρυμένες, με το 12,5% των εκπαιδευτικών να είναι «μερικής απασχόλησης» και με τη μερική απασχόληση να έχει αυξηθεί την προηγούμενη χρονιά κατά 6,9%, ενώ η πλήρης απασχόληση στον κλάδο να έχει μειωθεί την ίδια χρονιά κατά 2,9%. Και την ίδια στιγμή που εμφανίζεται αυτό το ποσοστό ελαστικών εργασιακών σχέσεων (40.800 εκπαιδευτικοί μερικής απασχόλησης) υπάρχουν εν αναμονή στους πίνακες αναπληρωτών με προϋπηρεσία 36.371 εκπαιδευτικοί που αυτοί τη στιγμή δεν υπηρετούν στην εκπαίδευση.