Με μεγάλη επιτυχία και μαζική συμμετοχή εργαζομένων ολοκληρώθηκαν την περασμένη Κυριακή οι πολύμορφες εκδηλώσεις της 4ης Εκθεσης Εικαστικών με τίτλο «Ανθρωποι, χρώμα και σίδερο 4» στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, που διοργάνωσαν τα ταξικά σωματεία και η Κίνηση Εικαστικών Καλλιτεχνών. Η έκθεση διήρκεσε δέκα μέρες κι αναδείχθηκε σε ισχυρό όπλο στο πλευρό των παράλληλων αγώνων που έδωσαν οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα στις απεργίες, στις πορείες, στα πεζοδρόμια και τους καταπέλτες. Σε περίοδο που και οι τελευταίες εξελίξεις έχουν καταδικάσει τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη σε πρωτοφανή ανεργία...

Η έκθεση, εμπνεόμενη από το μόχθο των εργατών, αποτύπωσε, μέσα από την προσπάθεια 187 καλλιτεχνών, την αλήθεια: Οτι οι μουντζούρηδες, που «παλεύουν» με το ατσάλι και το σίδερο, είναι δημιουργοί του πλούτου, που οι ίδιοι παράγουν αλλά δεν απολαμβάνουν. Το τελευταίο αναδείχθηκε ιδιαίτερα στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε με θέμα «Τέχνη και εργατική τάξη», με εισηγητές τους Χαράλαμπο Δαραδήμο (γλύπτη - εκπαιδευτικό) και Ακη Αντωνίου (γραμματέα του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά) και συμμετοχή πλήθους εργατών και καλλιτεχνών. Συντονιστής ήταν ο Τάκης Βαρελάς, ζωγράφος, ο οποίος ανοίγοντας τη συζήτηση τόνισε ότι η τέχνη προσδιορίζει τη σχέση των εργαζομένων με την κοινωνία, με όλο τον κόσμο που βασανίζεται, μοχθεί και δικαιούται μία καλύτερη ζωή. Σκοπός της συζήτησης, είπε, «είναι ο εργαζόμενος να αποκτήσει κριτική στάση σε όσα βλέπει και ακούει, να αποκτήσει ένα οπλοστάσιο πολιτισμού και αγώνων που θα μείνει παρακαταθήκη και στις επόμενες γενιές».

Την Παρασκευή προηγήθηκε συζήτηση με θέμα «Η οικονομική κρίση και οι δύο γραμμές στο συνδικαλιστικό κίνημα - οι δύο δρόμοι ανάπτυξης». Μαχητικά παρούσα η νεολαία. Ο Θανάσης Παναγιωτόπουλος, πρόεδρος του Σωματείου Ηλεκτρολόγων Πλοίων, επισήμανε ότι στο συνδικαλιστικό κίνημα υπάρχει η γραμμή των πλειοψηφιών στη ΓΣΕΕ, στην ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων, οι οποίες, από τη δεκαετία του '90, στήριξαν όλα τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα των κυβερνήσεων, συμβάλλοντας στην παθητικοποίηση της εργατικής τάξης. «Υπάρχει όμως το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με τις οργανωμένες δυνάμεις και το πλαίσιο πάλης του, ώστε να αντιμετωπίσει αυτή τη λαίλαπα αντεργατικών μέτρων, σε ένα συνεκτικό διεκδικητικό πλαίσιο που έρχεται σε σύγκρουση με την κερδοφορία του κεφαλαίου», επισήμανε.

«Πρόκειται για κρίση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Κάτι που αποκρύβουν οι άλλοι», σημείωσε, στην κεντρική παρουσίαση του θέματος, ο Σάββας Τσιμπόγλου, πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ. Πρόσθεσε, ότι ανεξάρτητα από τη διάρκεια, την ένταση και το βάθος της, αυτή η κρίση σημαίνει καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και φυσικών πόρων. «Η βασική παραγωγική δύναμη δεν είναι τα μηχανήματα, οι ανακαλύψεις, η επιστήμη. Είναι η εργατική τάξη, που μετουσιώνει την έρευνα, την επιστήμη, την κοινωνική παραγωγή και βάζει σε κίνηση τα μηχανήματα. Χωρίς αυτή τη δύναμη όλα τα άλλα είναι άνευ κοινωνικής αξίας (...) Γι' αυτό η εργατική τάξη ήταν και παραμένει η βασική κινητήρια δύναμη των εξελίξεων». Ακολούθησε πλούσια συζήτηση.

Τις εκδηλώσεις έντυσαν μουσικά, την Παρασκευή η Ορχήστρα Νέας Ιωνίας με διεύθυνση του Στέφανου Ψαραδάκου και την Κυριακή το συγκρότημα κρουστών του Βασίλη Βασιλάτου.