Η παράσταση εμπνέεται από έργα των Henri Laborit, Guy Debord, Jean Baudrillard, Κωστή Παπαγιώργη, Michel Foucault κ.ά., καθώς και σύμβολα, εικόνες, λειτουργίες της πραγματικότητας, του κοινωνικού περιβάλλοντος. Είναι ένα σχόλιο για την «κοινωνία» του θεάματος, την «κοινωνία» του φόβου. Μια παράσταση που συνδυάζει την πραγματοποίηση μιας διάλεξης που απευθύνεται στη νόηση και τη δημιουργία ενός οπτικο-ακουστικού περιβάλλοντος που απευθύνεται στις αισθήσεις. Αντικείμενο μελέτης αποτελούν πέντε άνθρωποι σε κατάσταση κρίσης, μέσα σε διαφορετικές φοβίες, καθώς και η παρουσίαση των φοβιών αυτών στο κοινό. Το σημαντικό δεν είναι τόσο το μέγεθος και η εκδήλωση της φοβίας, όσο η θεαματοποίησή της για τον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγηση του κοινού.
Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη, σύλληψη - δραματουργία - μουσική: «vasistas», σκηνικός χώρος: Εύα Μανιδάκη, κοστούμια: Παύλος Θανόπουλος, συνεργασία στη δραματουργία: Λάμπρος Χρυσογονίδης, σύμβουλος στην κίνηση: Σοφία Μαυραγάνη. Παίζουν: Ariane Labed, Ευθύμης Θέου, Naima Carbajal, Πέτρος Σταθακόπουλος. Συμμετέχει χορωδία.