«Ο προϋπολογισμός είναι σκληρός, ωστόσο είναι δίκαιος. Είναι ένας αναπόφευκτος προϋπολογισμός εξαιτίας του χάους που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Ο κυβερνητικός συνασπισμός αναλαμβάνει την υποχρέωση να ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια», τόνισε ο Τζορτζ Οσμπορν στο πλαίσιο της ομιλίας του στο βρετανικό Κοινοβούλιο, επιχειρώντας να «χρυσώσει» το πικρό χάπι για τους εργαζομένους. Πρόκειται για απάτη. Μία απάτη που αποκαλύφθηκε από τις ίδιες τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, καθώς παρουσιάζοντας τον έκτακτο προϋπολογισμό διευκρίνισε ότι οι περικοπές θα ανέλθουν συνολικά σε 30 δισ. λίρες ετησίως έως το οικονομικό έτος 2014-2015, τονίζοντας ότι το 77% της δημοσιονομικής εξυγίανσης θα προέλθει από περικοπές κοινωνικών και δημόσιων δαπανών. Πρόκειται για έναν προϋπολογισμό του οποίου οι προδιαγραφές έχουν στόχο την «ανάκτηση της εμπιστοσύνης στις αγορές», δηλαδή τη σύνθλιψη του εισοδήματος και των δικαιωμάτων των εργαζομένων για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Συγκεκριμένα για το δημοσιονομικό έτος 2011-12 προβλέπονται μειώσεις δαπανών, αύξηση φόρων, επιβολή ειδικού φόρου στους ισολογισμούς των τραπεζών, «πάγωμα» μισθών στο δημόσιο τομέα και αύξηση του ΦΠΑ στο 20% από τον Ιανουάριο του 2011 από 17,5% που είναι σήμερα, ενώ θα επιβληθεί ειδικός φόρος 0,07% στα κέρδη των τραπεζών (όχι μόνο των βρετανικών, αλλά όλων των τραπεζών που λειτουργούν επί βρετανικού εδάφους).

Θα υπάρξει «πάγωμα» των επιδομάτων για τα παιδιά για τρία χρόνια και θα εφαρμοστούν και περικοπές σε ειδικά επιδόματα που αφορούν στην πρώτη κατοικία. Ειδικά η επέλαση στο Ταμείο Παιδικής Πίστης (Child Trust Fund) έχει προκαλέσει πραγματικό σοκ, καθώς σημαίνει καταρχήν πραγματική μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων κατά 12%, ενώ θυμίζει με οδυνηρό τρόπο την πρώτη απόφαση της Μάργκαρετ Θάτσερ, ως υπουργού Παιδείας στην κυβέρνηση Χιθ το 1970, να κόψει το δωρεάν γάλα στα σχολεία.

Στο «κρεβάτι του Προκρούστη» μπαίνουν οι δαπάνες για την υγεία, την τοπική αυτοδιοίκηση, καθώς μειώνονται τα κονδύλια προς τις τοπικές αυτοδιοικήσεις κατά 1,16 δισεκατομμύρια λίρες και συρρικνώνονται οι προϋπολογισμοί δεκαπέντε κεντρικών κυβερνητικών υπηρεσιών σε συνδυασμό με την προγραμματισμένη κατάργηση ανάλογων κυβερνητικών υπηρεσιών στη Σκοτία, την Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία.

Το χειρότερο όλων είναι ότι ενώ προβλέπονται δρακόντειες περικοπές, απλώς έχει δοθεί ένα πρώτο περίγραμμα, καθώς ουδείς θα γνωρίζει το βάθος και το εύρος των περικοπών μέχρι να υπάρξει η επανεξέταση των δημοσίων δαπανών, ενώ δεδομένου του γεγονότος ότι τομείς όπως οι «διεθνείς αποστολές» (βλέπε συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους), αλλά και η άμυνα «παραμένουν στο απυρόβλητο», τότε το βάρος του 25% περικοπών σε βάθος πενταετίας μετακυλύεται αποκλειστικά στο εισόδημα των εργαζομένων και στις κοινωνικές δαπάνες.

Προκειμένου όμως να παρουσιαστεί ο προϋπολογισμός «δίκαιος» και να αποκρυφτεί το γεγονός ότι η φορολόγηση του κεφαλαίου θα μειωθεί -- από το 28% που είναι σήμερα ο φορολογικός συντελεστής για επιχειρήσεις θα μειώνεται κατά 1% ετησίως με κύριο στόχο να φθάσει στο 24% έως το 2014 κατατάσσοντας τη Βρετανία ως τη χώρα με τους χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις σε όλη τη Δυτική Ευρώπη -- αυξάνεται κατά 1.000 στερλίνες (στις 7.475 στερλίνες) το αφορολόγητο εισόδημα, με αποτέλεσμα «σχεδόν ένα εκατ. φτωχοί Βρετανοί να μη χρειάζεται να καταθέτουν φορολογική δήλωση». Αλλά παρά το γεγονός ότι «παγώνουν ή μειώνονται οι μισθοί του Δημοσίου, οι χαμηλόμισθοι θα λάβουν αύξηση 250 λιρών»... Παρ' όλα αυτά οι «φτωχοί» που δε θα αναγκαστούν να κάνουν φορολογική δήλωση ή δημόσιοι υπάλληλοι που θα λάβουν την πενιχρή αύξηση θα εξαθλιωθούν ακόμη περισσότερο από τα μέτρα, τις περικοπές, την αύξηση του ΦΠΑ...

Ο υπουργός Οικονομικών παρά το γεγονός ότι παραδέχθηκε πως εξαιτίας των μέτρων η οικονομία θα αναπτυχθεί με χαμηλότερους από τους προβλεπόμενους ρυθμούς, προέβλεψε ότι η ανεργία θα μειωθεί στο 6,1% το 2015. Εντούτοις, οικονομικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η μείωση των δαπανών κατά 25% συνεπάγεται την απώλεια τουλάχιστον 1,5 εκατ. θέσεων εργασίας, που θα προστεθούν στα 2,5 εκατομμύρια που ήταν οι άνεργοι για το μήνα Φλεβάρη, αριθμός που είναι ο μεγαλύτερος των τελευταίων 16 ετών, σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία. Αυτό θα συνιστά μεταπολεμικό ρεκόρ, με το ποσοστό ανεργίας να φθάνει σε υψηλότερο επίπεδο κι από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, επί Μάργκαρετ Θάτσερ, και μάλιστα καθώς τα επιδόματα ανεργίας είναι σημαντικά χαμηλότερα σε σύγκριση με δυο δεκαετίες πριν και τα χρέη των νοικοκυριών είναι πάρα πολύ υψηλότερα.

Η επίθεση όμως δε σταμάτησε στα μέτρα λιτότητας, καθώς, όπως και στην πλειοψηφία των χωρών της ΕΕ, η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε και σαρωτικές αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Μόλις 48 ώρες μετά την ανακοίνωση του προϋπολογισμού, ο υπουργός Εργασίας και Συνταξιοδότησης, Ιαν Ντάνκαν Σμιθ, ανακοίνωσε την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης των Βρετανών εργαζομένων έως τα 66 έτη, από τα 65 που ισχύει σήμερα.

Ενδεχομένως η αύξηση του ορίου κατά ένα έτος δε φαντάζει ως «ισχυρό κτύπημα»... Ωστόσο η προοπτική που προβλέπεται δείχνει το βάθος της επίθεσης, καθώς επέσπευσε κατά μια δεκαετία την ισχύ του νόμου που είχε ψηφιστεί το 2007 από την κυβέρνηση των Εργατικών και το όριο για τους άνδρες αυξάνεται στα 66 έτη από το 2016 (και όχι το 2024 και στα 68 χρόνια από το 2046 όπως προέβλεπε ο νόμος). Παράλληλα, σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού, εξετάζεται σοβαρά και το ενδεχόμενο περαιτέρω επέκτασης του ορίου της ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι και την ηλικία των 70 ετών, εντός των επόμενων δεκαετιών. Στα σχέδια προβλέπεται, επίσης, ότι για τις γυναίκες θα ισχύσει η συνταξιοδότηση στα 66 έτη απλώς ελάχιστα χρόνια αργότερα απ' ό,τι για τους άνδρες και ο σχεδιασμός αυτός, κατά το Βρετανό υπουργό Εργασίας, «θα αναζωογονήσει το συνταξιοδοτικό σύστημα», αλλά και την αγορά εργασίας...

Η επίθεση δεν πρόκειται να σταματήσει καθώς η νέα έκθεση, υπό τον τίτλο «Καθιστώντας τη Βρετανία ένα μέρος για εργασία», της Συνομοσπονδίας Βρετανικής Βιομηχανίας (CBI), δίνει σαφείς εντολές στην κυβέρνηση ότι πρέπει να προωθήσει σειρά μέτρων με στόχο να διασφαλιστεί ότι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας.

Οι Βρετανοί βιομήχανοι επιδιώκουν αλλαγές στη διαδικασία με την οποία αποφασίζονται απεργιακές κινητοποιήσεις, ώστε να διασφαλιστεί ότι μόνον εφόσον στις σχετικές ψηφοφορίες συγκεντρώνεται ποσοστό άνω του 40% του συνόλου των μελών ενός σωματείου, θα προκηρύσσεται απεργία. Συνεπώς άμεσα πρέπει να τροποποιηθεί η ισχύουσα νομοθεσία που προβλέπει ότι είναι αρκετή η απλή πλειοψηφία των ψηφισάντων για να αποφασιστεί μία κινητοποίηση. Επίσης, αναμένει άμεσα την προώθηση νόμων για την καθιέρωση ελαστικών ωραρίων για όλους τους εργαζόμενους καθώς, όπως υποστηρίζει, «μόνο με αυτές τις πρωτοβουλίες θα διασφαλιστούν μακροπρόθεσμα οι επιχειρήσεις», όπερ και οι θέσεις εργασίας. Δηλαδή συνθήκες σκλαβιάς.