Καθώς σήμερα αρχίζει στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση για το τερατούργημα της κυβέρνησης, που καταστρέφει τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση, χτες συνεχίστηκαν για άλλη μια φορά τα επικοινωνιακά παιχνίδια από διάφορες πλευρές, περί «βελτιώσεων» και επιμέρους ρυθμίσεων, που δήθεν θα απαλύνουν το μέγεθος του εγκλήματος. Ταυτόχρονα σειρά για τη Βουλή έχει και το νομοσχέδιο για το Δημόσιο με το οποίο ενταφιάζονται και για τους δημόσιους υπαλλήλους τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Τον τόνο έδωσε ο υπουργός Εργασίας Α. Λοβέρδος, ο οποίος, μιλώντας στη συνεδρίαση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ), «υποσχέθηκε» πως θα υπάρξει ρύθμιση για τις εγγυήσεις του κράτους όσον αφορά τις συντάξεις.

«Εγγυήσεις» ζητάει και η ΟΚΕ, η οποία ενώ ως όργανο του «κοινωνικού εταιρισμού» στήριξε και στηρίζει τις βασικές επιλογές του μεγάλου κεφαλαίου και όλες τις ανατροπές σε βάρος των εργαζομένων, με τη «γνώμη» της για το ν/σ επιδιώκει να παρουσιαστεί όψιμα ως «Γιάννης Αγιάννης» ...των αδυνάτων. Μόνο που στην αθλιότητα στην οποία έχουν καταδικαστεί εργαζόμενοι και συνταξιούχοι έχει συμβάλει τα μέγιστα και η ΟΚΕ. Αλλωστε δεν κρύβει ότι η πραγματική της ανησυχία είναι πως τα μέτρα αυτά μπορεί να «κλονίσουν την κοινωνική ειρήνη», δηλαδή το καθεστώς εκείνο το οποίο εξασφαλίζει την κερδοφορία του κεφαλαίου χωρίς κοινωνικές εκρήξεις. Στο ίδιο πνεύμα είναι και η αξιολόγηση που κάνει και για τις διατάξεις που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις καθώς όπως σημειώνει «οι εν λόγω διατάξεις δεν θα έπρεπε να προταθούν σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία στην οποία οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πλήττονται...». Προφανώς δε θα είχε αντίρρηση να εφαρμοστούν σε μια άλλη πιο ήσυχη συγκυρία που τα αντεργατικά μέτρα θα πέρναγαν χωρίς να δημιουργούν πρόβλημα στην «κοινωνική συνοχή».

Στο μεταξύ, σε επιμέρους παρατηρήσεις που έδωσε χτες η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής σημειώνεται ότι για τις επικουρικές συντάξεις το κράτος έχει υποχρέωση να διασφαλίζει τη βιωσιμότητα των Ταμείων και σε περίπτωση ελλειμμάτων να τα καλύπτει με ένα μέρος των γενικών εσόδων του προϋπολογισμού. Στην έκθεση αναφέρεται ότι το Σύνταγμα επιβάλλει τη γενική υποχρέωση εγγύησης του ασφαλιστικού συστήματος και «η παράλειψη του εργοδότη να παρακρατήσει τις ασφαλιστικές εισφορές ή η αδυναμία να τις αποδώσει στον ασφαλιστικό φορέα δε δύναται να αποβεί εις βάρος του ασφαλισμένου».

Για την απασχόληση των νέων κάτω των 25 με αμοιβές χαμηλότερες από αυτές της ΕΓΣΣΕ, εκτιμά ότι «ο εργοδότης θα μπορεί καταρχήν μετά τη λήξη της σύμβασης εργασίας να συνάψει νέα αντίστοιχη σύμβαση προσλαμβάνοντας άλλον νεοεισερχόμενο και πάλι για ένα χρονικό διάστημα με τις αναλογικά χαμηλότερες αποδοχές».

Σχετικά με την περικοπή των δώρων εορτών και του επιδόματος αδείας, αναφέρει ότι αυτή είναι ανεκτή μόνο για λόγους «δημοσίας ωφελείας που πρέπει να προβάλλονται και να αιτιολογούνται ειδικώς». Η Επιστημονική Επιτροπή τονίζει ότι τα ποσά των συντάξεων δεν πρέπει να καθορίζονται με Υπουργικές Αποφάσεις, αλλά μόνο με «ειδικό νόμο».

Τον καιροσκοπισμό όλων των παραπάνω και τις πραγματικές στοχεύσεις των κομμάτων, κυβερνήσεων και άλλων επιτελείων του κεφαλαίου έρχεται να δώσει η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση με μια έκθεση-καταπέλτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που δημοσιοποιήθηκε χτες και προδιαγράφει την εκ νέου αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Το παιχνίδι των «βελτιώσεων» και των ρυθμίσεων της τελευταίας στιγμής έσπευσε για άλλη μια φορά να συντηρήσει και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία με επιστολή της προς τον υπουργό Εργασίας ζητάει να διατηρηθούν οι προϋπάρχοντες όροι συνταξιοδότησης και για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, που ασφαλίστηκαν πριν το 1983, όπως υπάρχει και για τα άλλα Ταμεία. Χαρακτηρίζει μάλιστα αυτή την πρόβλεψη για τα ειδικά ταμεία, που έπρεπε να θεωρείται αυτονόητη και δικαίωμα, ως «θετική μέριμνα» του υπουργείου! Αυτά, δύο μέρες πριν την απεργία, με την οποία οι πλειοψηφίες ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ (υποτίθεται) καλούν τους εργαζόμενους να εναντιωθούν στα αντιασφαλιστικά σχέδια.